Alle inzendingen over huiselijk geluk

er was eens..... een huisje in het bos een heel klein huisje met één raampje en een klein deurtje het deurtje was wat scheef en de scharnieren kraakten er liep daar een scharrelaar die het allemaal wel maakte ook was er een sprokkel vrouwtje die rommelde met wat blaadjes en takjes voor de schouw en ze vulde alle gaatjes ze zagen het…

Voor hem die al dees dagen, zonder bate voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood, en langs de huizen liep met kaken rood van drift en pijn in 't harte bovenmate; Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood de moed niet vond om 't leven zelf te haten, die beedlaars tegenkwam langs gore straten en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…

Ik had met jouw aanwezigheid dáár, geluk tot in eeuwigheid!…

Pech bestaat bij de gratie van geluk!…

Zinnen oplaaiend door minnende zon Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt Het hart dansend van puur jolijt Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen Ik tel mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief…

Passievol genieten en het geluk opslorpen als een spons - ik aanbid ook gesnuffel Flaneren en jawel ieder krijgt een dikke zoen of knuffel. Geven, ontvangen en delen Kinderlijk spelen en kwelen. Kommer en kwel erg ver weg want het is allemaal zo wondermooi Genoeg getoefd in mijn enge zwarte zielige kooi. De rokken vliegen los...…

dit keer lijkt de ochtend in thematiek verdwaald zoek de verschillen maar eens als die er nauwelijks zijn waarom vertoont ruimte nooit beweging en vertoont zij sporen van afwezigheid altijd monotoon alsof de ijsvlakte blijft liggen weinig grondtonen, gevangen in huiselijke kring hoewel sprake van volheid en naderende cirkelvorming…

...huiselijk geweld in vier jaar verdubbeld; geweld op straat daarentegen neemt af...…

TREKT MEER DAN EEN MARSZEIL De wind in de zeilen Om Baltische granen Met Fisherman’s tranen Nog honderden mijlen Schrobben en dweilen Blakte, orkanen Schuim, oceanen En koortsachtig ijlen Dan iedere gedachte Aan huiselijke nachten Wegspoelen in kroegen Met willige wijven ‘t Verlangen verdrijven Om dan weer te zwoegen Het fluijtjen…

Alsof zij zichzelf hervonden heeft, haar huiselijk getik mij ook hier vertrouwd in de oren klinkt. Wanneer zij slaat, mijn kindertijd zo nu en dan aanwezig lijkt. Wat en wie ik gaandeweg verloor in wazige beelden en klanken weer zie en hoor. Een zweem van heimwee zich af en toe nog koesteren laat.…

Een vriend was hij ooit voor bekende gezichten in huiselijke kring een vreemdeling is hij geworden voor mensen die hem niet kennen zijn vriendschap zoekt hij voortaan in de drank en drugs en maanlicht soms schrijft hij een gedicht over onherkenbare gezichten mensen die hem ooit zagen geen antwoorden, geen vragen die met hem lachen…

Felix ligt lekker lui op de vensterbank is zijn vacht centraal aan het verwarmen als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft springt hij aanhalig de baas in zijn armen en spint als een tevreden huiselijke kat hij laat zich het getroetel overkomen van de baas die denkt echt baas te zijn maar dat is hij slechts in zijn dromen als Felix het…

Moeder hangt haar jas over de keukentrap. Dit is de man met de schouders die ik liefheb, dit is de juiste lengte torenhoog. Dit zijn haar woorden de man in haar stem de melk in de pan het brood op tafel. Hoe dit alles de keuken verruimt. Hoe kinderen de minuten tellen. Moet dan de betekenis nog worden opgezocht als de lucht over de…

Wanneer Kerstmis komt, wordt papier geknepen als een worstelaar voor de spoedige strijd, omhult bescheiden kunst of broze schoonheid, steeds bewonderd, misschien onbegrepen. Na liefdevolle en ruwe grepen zijn de bonte frommels tot zwerven bereid, waaien door donker oerwoud der vergetelheid, voelen soms moegestreden zonnestrepen. Wie in…

De boer van vroeger hoorde in aardkluiten zachte stemmen zingen vol geheime raad: "Moge ons kleine volk elke dageraad opnieuw vriendschap met jouw arbeid sluiten." Toen avondnevel de dag kwam besluiten, dacht de landman: "De einder vergaat, krijgt langzaamaan een dreigend tovergelaat... Naar vertrouwde gloed achter keukenruiten!" Haardvuurgeknetter…

Het liefdevolle kerstfeest geeft gezellige lichtjes bonte versieringen die ieders oog mogen strelen heerlijke spijs en drank vol vrolijk genot geweldige weelde geritsel en gerinkel van voortdurend rollend geld fleuren decemberstemming op wellicht een belediging voor God Heiland en Geest?…

(dubbele tanka) In de huiskamer brengt kaarsendamp fijne geur; hier en daar liggen bont en zilver, versnipperd: behaag'lijke rommel. Regen en grauwe kilte worden weleens oppgewekt door een luide knal, die de gedachte verspreidt: afwachten, vol voornemens...…

Lief, ons liefde begonst gelijk op ene tijd Van God gejond, die ons deze gratie dede; Welke liefde blijft eenvoudig, mits dat gij zijt Van minnen zinne, en ik ook van de uwe mede. Dies en heeft twist noch onruste bij ons geen stede, En wij leven aldus in rechte weelde een paar: Want waar zodanig akkoord is, pais ende vrede Gebonden met Gods…

Ondanks de toenemende ouderlijke druk Heb ik gekozen voor persoonlijk geluk. Nooit voelde ik mij eenzaam of alleen Met mijn geliefde elke dag om mij heen.…

zacht vulde achtergrond de ruimte in rond je gezicht accentueerde zo de vriendelijk huiselijke stemming van jouw leven aan je gebaren hing initiatief ogen hadden de uiteindelijke regie toch was er geen enkele sprake van een overheersend aanwezig zijn juist de combinatie van contrasten zorgden voor een harmonieuze lijn…

In de kale grauwe dagen bij huiselijke knusheid denkt men aan hetgeen voorbij is ziet vragend naar de toekomst moge dan de schone kreet "God _ van U hangt ieder uur af leven wij door Uw genade" rijzen tot de Almachtige voor wie de geheimzinnige aarde vol mateloze zorgen of zelfvoldaan geroep klein en helder is als de glazen kom met…

Als een oude hommel overmoedig op vergeet-me-nietjes aanvliegen In de gouden strofe van mijn vlucht het geheim van de dood opbassende, verwar mij alsjeblieft met de zon, chrysanten, huiselijke margrietjes, opengesperde paardenbloemen.…

de straten zijn grijzer geworden er is weer mist, regen en wind mensen dragen weer de zorgen van hun werk en huiselijke plicht de vakantievrijheid is nu voorbij het leven krijgt zijn gewone sleur de schilderachtige herfst is nabij en de winter staat voor de deur we zoeken binnenshuis behagen met verse vruchtentaart en wijn maar de terrasjesmensen…

Toen ging hij “zoete broodjes” bakken Dus de moraal van dit gedicht Ken ook uw huiselijke plicht…

draaiend aan een stalen rek verwaait het kind gedachten aan huiselijke narigheid en lange luisternachten zodra ze vaart heeft opgebouwd opent zij haar handen alleen de holten van haar knieën wrijvend om de gladde stang stuwt zij zich verder in het rond verzamelt dan haar meisjeskracht voor een gewaagde sprong en losgekomen zweeft ze…

je hebt je glazen huis gehoekt met de kantelen uit verleden de oude rode stenen zijn opnieuw gevoegd met specie uit de generaties genen het fundament verzonken in het veen aangepast aan heden het oogt markant de glazen wand is transparant naar buiten de inkijk biedt slechts schaduwen van huiselijk intiem bewegen na eeuwen van…

Een moment van waar geluk. Wat jezelf niet lukt.…

Het was een feest met alleen maar geluk Voor ons kon de toekomst nooit meer stuk. Het leek voor ons een hemel op aarde Tot die dag dat ik het ontwaarde: Jij verdween toen plotseling uit mijn leven, Zodat ik mijn geluk voorgoed op moest geven. Maar die keren dan, dat je weer terug bent gekomen?…

De vanzelfsprekendheid, hoe je meeging, hoewel nieuw voor elkaar jij voor mij als een anker, een treinvakantie, alsof jong. En dan na aankomst in de bergen en regen naar het einde lopend van een kaal dal terug langs een helling op een schapenspoor. De passen en angst die je overstak, op keien die groen-blauw blonken, beekjes, niemandsland…

Een vriend was hij ooit voor bekende gezichten in de vertrouwde intimiteit van huiselijke kringen een vreemdeling is hij geworden voor mensen die hem niet kennen zijn vriendschap zoekt hij voortaan in drank en drugs onder maanlicht soms schrijft hij een fraai gedicht over onherkenbare gezichten mensen die hem ooit zagen geen antwoorden…