inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.497):

Even los

draaiend aan een stalen rek
verwaait het kind gedachten
aan huiselijke narigheid
en lange luisternachten

zodra ze vaart heeft opgebouwd
opent zij haar handen
alleen de holten van haar knieën
wrijvend om de gladde stang
stuwt zij zich verder in het rond

verzamelt dan haar meisjeskracht
voor een gewaagde sprong

en losgekomen zweeft ze
even van de dingen vrij

ze landt rechtop en zet kordaat
haar rode knuisten in haar zij

Schrijver: Ludy Bührs, 24 september 2008


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.6 met 27 stemmen aantal keer bekeken 1.262

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

julius, 17 jaar geleden
lief en beeldend
Roland Hainje, 17 jaar geleden
mooi gedicht en ik dacht: een sterk meisje, zij
komt er wel!
Custor, 17 jaar geleden
Knap geformuleerd; ik zag haar bij het lezen staan: triomfantelijk met haar rode knuisten in haar zij.
Hanny, 17 jaar geleden
Mooi beeldend gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)