Alle inzendingen over humor OR ernst

Ernst Jan en Jan Jos in de kroeg Ze dichten er talloze stukken Men hoort er maar zelden, ‘genoeg!’ Ze hangen al uren op krukken De kroeg met Jan Jos en Ernst Jan Vaak wil er wel eens wat mislukken Men roept dan vertwijfeld ‘hoe dan?’…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Met haiku's kan men de gedachten voorspellen de clou: Optellen!…

Ik heb au fond een zonnige natuur 'n Vrouw, 'n huis, 'n hond en mooie spullen Het is met mij vaak lachen, gieren, brullen Maar dat beperkt helaas mijn levensduur Dus pak ik nu maar razendsnel mijn biezen En ga ik in mijn eentje zitten kniezen. AMSTERDAM – Als mensen van nature opgewekt en humoristisch zijn, heeft dat een negatieve invloed…

Zij kon niet bij het hoogste schap en sprak mij verlangend aan: 'zou u mij misschien willen~~~~' doorbrak de vraag met humor nee, was mijn reactie: dat wil ik niet! zij schrok: 'maar uh, uh~~~~~' Interrumpeerde haar weer: wel wil ik u even een kontje geven 'uh?' keek zij boos ja, besliste ik, omhoog, optillen?…

Humoristen weten wat relativeren is. Mensen die weten dat ze dom zijn, zijn intelligent. Clowns en narren weten zeker, wat slimme mensen niet weten. Geen bijdehante meid weet dat. Geen arrogante vent.…

Vanouds bestaat de zot in narrenpak, Die zorgt voor zang en dans, jolijt, satire, En om zijn ongenoegen bot te vieren, Neemt hij de vorst eens lekker op de hak. Ben jij het onderwerp? Wees niet ontstemd, Want dan sta je wel twee keer in je hemd.…

De humor, da’s een heel speciaal geval. Behulpzaam helpt ze spanning te bevrijden, ze vecht om de verzuring te bestrijden, ze brengt verlichting in dit tranendal.…

Dat hij lijdt aan een gebrek van ernst, verergerd door een gebrek aan humor. Dat het onderscheid tussen waarheid en leugen zelden duidelijk is, niet uit boosaardigheid, maar door onwetendheid. Dat zijn geheugen hem parten speelt en dat hij vandaag met het grootste gemak verdedigt wat hij gisteren nog bestreed.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Ze maken week en zacht wat onder plichtsbesef en ernst begraven is maar wat zo nu en dan weer kiemen wil al is het herfst.…

Ben ik dat kind, dat speelse ding of ben ik heel serieus? Wat is een boom: slechts takken nu of rijk getooid met loof? Ieder moment is alles weer anders. Panta rhei.…

Ze is zeven en heeft een oud gezicht, zo een waarop het zomerlicht nooit tot zijn recht zal komen. Je ziet al hoe ze zeventig zal zijn, haar kamer in Avondrood piekfijn en hoe ze tijd nooit zal verdromen. Ze wacht op de bus met een strippenkaart en kijkt naar een hond die kwispelstaart. Even lijkt er licht in haar te stromen. --------…

Toen het spel ernst werd bleken de spelregels plots heel anders te zijn Vertwijfeld kijkt zij naar alle losse eindjes het eind is nog zoek…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Voor mijn moeder In al je eenvoud Was je liefde, Ernst stond op je Voorhoofd geschreven Met in je hart altijd Vrede en verdraagzaamheid…

Intelligent en blij, dat wordt de mens, die zijn ernst verzaakt, die zijn fouten toegeeft, en die zijn stommiteiten, zelf lachwekkend en maakt.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Om ongewenste humor te bestrijden Zoekt men in Groningen een vakjurist Liefst één die elk gevoel voor humor mist En die ons van “gekwetst zijn” gaat bevrijden Dus Sam en Moos en Jezus in de kast Ook Mohammed is ons nooit meer tot last…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Ik ben een vreemde voor hen, ik heb geen humor – die dat overbrugt.…

Jouw jonge hart verklopt oude smart hekelt ernst in diepe lagen, zoekt de humor in de zwaarte wil slechts behagen. Je voelt nog niet hoe getart vrolijkheid in verdriet verstart in wat zij werkelijk ziet en ik voel zacht je hart ja jouw hart... De avond is beneveld.…

(een zelfportret) zoals de ernst van het leven je soms zomaar te pakken kan nemen en het bewijs levert voor later…

Ernst-Jan en Fred zijn twee rivalen. Een rookt, de ander niet. Ze zijn verliefd - en dat is balen - op juist dezelfde griet. Ernst-Jan wordt, net als Fred, verleid door Jaquelien, een stoot. Ze barsten van rivaliteit; hun jaloezie is groot. Ernst-Jan, die met 'r vrijen wil, belt aan bij Jaquelien.…

ik was vergeten, het lawaai van honderd stoelen net verlaten dat ze kraken in de stilte wat dat had moeten zijn ik was vergeten, mijn nieuwe pak drie keer gedragen toch voor donker dat mij eigenlijk zonder tranen misschien best wel goed zal staan ik was vergeten, witte gympies niet zo slim op natte aarde ik troost me wel met de gedachte…

Ach, ook als ik jou zie slaat de angst me om het hart. Niet dat je niet mooi bent, zoals een kat die zichzelf spiegelend om mijn voeten draait, en haar zwarte vacht kieskeurig aan mijn handen aanbiedt. Of zoals een vrouw uit verre en warme landen haar rug met kleurig geweven patronen naar me toedraait, en over haar schouder naar me…

Parmantig zit je naast me Met gekamde haren en diadeem Je bent mooi, een spiegeltje van jezelf en voor de wereld. Ik kijk in je oogjes en zie de ongenerfde schoonheid, Speciaal voelen en de wereld Is van ons een glimlach lang. “Mamma komt mij ophalen hè”…

Gedragen dagen van velours religare relegere Oh Plotinus, ik mis het alomvattend plot De eenheid van getijden, de stroom van woorden, de losheid van betoog I should be going Out west…

Boven kerken, huizen, bomen Duik ik in een tuimelvlucht. Onder vleugels rode daken Stijg ik weer met oergerucht. Zilver van sloten en kanalen Blinkt tussen groene stroken land. Onder mijn voeten licht te wachten Een gillend spoor van moord en brand. Zwarte pluimen aan de einder Daar is ooit een stad geweest Grijze fabrieken en een haven…