Alle inzendingen over humor lawaai dieren

Gods wegen zijn niet ondoorgrondelijk zelfs in de lucht manifest zich het kruis wat kerken en gelovigen mogen dragen maar nog belangrijke het ongeloof wat niet een mens bewees maar een dier de haan!!…

Wat we dagelijks waarnemen, is in werkelijkheid illusie. Ons leven is een filmtheater. Wat onze hersenen projecteren, zijn onze zelfgemaakte films. Wat onze oren horen vervormen we. Wat onze ogen zien vervalsen we. Wat krom is projecteren mensen recht. Wie is eigenlijk onze regisseur? Wie schrijft onze recenties? Wie horen en wie kijken…

De bij een plant een dier een mens we willen het niet altijd weten of werkelijk beseffen maar samen vormen wij een keten Laat eentje uit de rij het afweten dan kan het zomaar zijn bekeken Als we de bij met gif uitroeien wat zal er dan nog kunnen opbloeien geen plant geen groente geen dier geen mens door ons kortzichtig menselijk bemoeien…

Ik hoop dat ze wat bedenken voor mens en dier. Dat jullie mij ooit volledig kunnen bestrijden, zodat niemand meer door mij hoeft te lijden. Ik heb mijn leven geleefd en genoeg avonturen beleefd. Ik vind het prima om voorgoed te gaan, en gun alle onschuldige mensen en dieren een lang en gelukkig bestaan. Liefs, Kanker…

De dieren zijn de straten in gespoeld. Ergens in een kelder schuilt een carnivoor waarin het jachtinstinct is losgewoeld maar deze dikhuid stapt goedmoedig door. Als je het wel grappig vindt, zo'n kanjer van een nijlpaard in het midden van de straat dan ontgaat je hoe verloren hij daar staat.…

Zie ook de websites van Wakker Dier, de Partij voor de Dieren, en Varkens in Nood. Voor wie een heel sterke maag heeft, zie de filmpjes van Ongehoord Nederland op youtube, bijvoorbeeld deze video van bijna 3 minuten dierenleed: www.youtube.com/watch?…

maar hier staat dat u dood bent, hard bewijs ik sta hier, dat bewijst toch dat ik leef en zeker als ik zelf papieren geef ik maakte niet voor niets zo’n lange reis de man ging onverrichter zake weg en leefde ‘dood’ zijn leven, wat ik zeg…

ik wilde steeds je blik vangen maar jouw ogen zagen geen verlangen zij flitsten met humor en lach door het media paradijs dat voor haar lag heb je hand even vastgehouden maar zij waren nodig om spirit op te bouwen theatraal past niet in verhevenheid als warmte uit het hart zo tussen woorden glijdt jij hebt hen geestdriftig…

ieder heeft een gouden greep gedaan uit de nog steeds universele staalkaart wit is daarna aan het splitsen gegaan welke kleuren het beste passen bij zijn dagelijks bestaan sfeer humor en emoties verklaren zich al aardig in de tijd zo dat er sprankeling voldoende overblijft juist die eigenheid gaat het subtiele onderscheid…

in een niet nader aangeduid seizoen schreef ik in de ik-vorm een tijdloos en meerduidig gedicht over het raadsel van het bestaan dat met weemoed en humor tot nadenken stemde en ontroerde het had geen strakke vorm er kwamen zeekoeien in voor en berekeningen van salonbèta's die wel klopten maar niet van toepassing waren en woorden zoals houtekiet…

een stille plek in Nederland niet ver van het strand eerst nog even op blote voeten door het zeeovergoten zand gaande op weg overdenkend welk veelgeurend boeketje bloemen breng ik vandaag naar jou roze rozen kleur van de liefde dit droeg jij uit ook trouw simpele dingen jij zag de humor ik mis je lach geweldig…

verhalen kleurden onze wereld Ontdooiden bevroren gezichten Deden stenen lachen Hoelang kan een clownesk masker vreugde en verdriet kanaliseren De gouden halsketting verdofte en schifte Valt er hoe dan ook nog iets te kiezen als de spasmen van het noodlot je van lieverlede ontmantelen Sterven schopte verstillend je aanstekelijke zin voor humor…

de vaste club speelt weer de bal snel rond want wie niet kaatst heeft nooit iets te verwachten in woorden klinkt de lach en vlot de humor verstomd als nieuwe spelers penetreren een vreemde eend wordt de gebeten hond ze zien de mensen niet lijken te groeien in hun aangeprate ego en trippen vaak op andermans verdriet beleven…

Wat één is, is zichzelf maar als je een ander kent ben je deels ook die ander ben je ook wat anders was tot op dat moment En je neemt dat waar, het dringt tot je door en je groeit Dat is interessant, we vertellen het door in verhalen over mensen en de goden die zij zich denken: hoe meer zielen, hoe meer vreugd en humor dankzij de verschillen…

Theo Danes heeft vandaag in zijn snelsonnet het wel en wee en wedervaren van de gestrande reizigers in en rond onze hoofdstad met onderkoelde humor voor ons uit de doeken gedaan... ______________________________ A-TRAIN Gelukkig wie na 'n nachtje half bevroren Beseft dat hij de ramp heeft overleefd En niet in Bombay of New Delhi leeft…

Voert het leven mens en dier in gedeelde edelmoedigheid langs vele wegen. Vertrouwt de mens op een paarden- kracht die vreugde schenkt. Leidt iedere passage na een genomen barrage tot een ludieke zegen.…

Ergens, om precies te zijn : helemaal onderaan de grote lichtblauwe rieten mand in de hoek van mijn kamer ligt een wollig dier te huilen. Maar ik kan het niet helpen dat ik me wel heel voel.…

Er hangt een wiegje in de struiken waarin een piepklein eitje wacht op warmte van het moederdons op het gazon strekt zich voldaan de kater van de buren uit ze zijn niet thuis dus zoekt het dier zijn heil bij ons…

Het dier is vierkant tegen. Happyturf…

Dieren bijeen bouwen de bom de aarde draait in één tel om.…

Als dierenvriend ben ik altijd geneigd Voor de bedreigde dieren op te komen En nu ik net uit Boskoop heb vernomen Dat ook de boktor ernstig wordt bedreigd Wil ik er hier diervriendelijk voor pleiten: Toe, laat de boktor op een houtje bijten!…

Thuis voel ik me hier Al was ik er geboren Eén met schepping, Met mens en dier, Elke boom, elke struik Zo eigen, zo vertrouwd Zo veilig voel ik me terwijl Mijn leven zich hier ontvouwt…

Hier staat het blauwe paard Wat kan het dier nog hopen Nadat hij bij een merrie Een blauwtje heeft gelopen. Het denkt komaan, Ik moet me fluks vermannen Zodat ik kan gaan werken Aan mijn OTTT dekkingsplannen.…

Verder hoorde ik gelukkig herfstvogels boven het nu doffere lawaai uit.…

Wij haastten ons de vestingmuur te slopen en gaven hen de stad maar gauw cadeau, dan was ‘t lawaai tenminste afgelopen.…

De ochtend is nu vacant, stilte van weer een bezwete nacht is verzwolgen door het lawaai van de stad. Kunnen de dagen zich verdomme niet eens verzetten tegen voortslepende sluiers van hun voorspelbaarheid? Zouden al die dagen zelf niet moe worden van het rochelende ritme van hun ellendige overlevingsnijd?…

Waardoor hij veel te vaak werd overmand Beschonken als de meeste vissers waren -Na terugkeer met een moddervette vangst - Waren platvloersheden niet van de lucht Hij gruwde van haaibaai, dorp en barbaren Voor escalatie was hij dan het bangst En vastgenageld sloeg hij op de vlucht Geholpen door een grote mantelmeeuw Verhief hij zich boven lawaai…

In het lawaai verdween je. Onbetreurd. Achter de bergen, ver weg, waar ik woon, Heeft niemand je zelfs maar gekend. Het geurt Naar hout hier en men spreekt op zachte toon. --------------------------------------------- uit: 'Alle gedichten tot gisteren', 1994.…

Zuurstof, hout en vreten voor het dier! Diegene die de mens heeft geschapen Kon die misschien ook een foutje maken? Net als bomen worden mensen op aard gezet Niet voor zichzelf, maar voor andermans pret…

De dood is voor de dieren nooit een juk. Beschouw de poezen die tevreden spinnen: ze zullen geen hiernamaals ooit verzinnen. Hierover maakt geen enkel dier zich druk. De kerken, synagogen en moskeeën zijn steeds gebouwd, zo hoort men Tom beweren, voor mensen die de dood niet accepteren: religie is 't product van waanideeën.…