Alle inzendingen over ids en karin + fam

Mijn naam is Karin de gelaatsbeDekker Dus af en toe trek ik m’n boerka aan ‘t Heeft vast te maken met de volle maan Want dan voel ik me meestal niet zo lekker Een boerka...Karin je hebt groot gelijk Je zet jezelf al veel te vaak te kijk…

Gekooid, geknecht, Beroofd en berooid In het traliewerk Dat leven heet Word ik vanmorgen wakker In een schuur met wat stro, Wat dieren en een kind Dat mij vol verwachting aankijkt - Zijn blik verdrijft mijn wanhoop Zijn liefde wordt mij gegeven In een zeldzaam zachte winterwind…

Karin is verslaafd aan Johan maar díe houdt - onder meer - van Nel op háár beurt weer verlangt naar Chris wiens hart bij Mary is, zo vol van ene Eelco voor wie het leven zonder Karin zo zonder inhoud is -------------------------------------------- hiertoe geïnspireerd door een liedje uit vervlogen tijden.. van…

Lady Gaga knipoogt en met een zweem van "Fame" vraagt zij mij Chanel Vijf te leen. ------------------------------------------------ (Lady Gaga's grote talent is natuurlijk zingen en exuberante entertainment, maar deze week heeft zij ook een nieuw parfum met de naam "Fame" in de markt gezet)…

laatst Karin Bloemen weer eens op tv gezien behoorlijk afgevallen volgens mij heeft ze een Hanneke Groentemannetje gedaan...…

darren in grote oceanen kennismaken met ondergrondse wereld die onontgonnen is waar verborgen schoonheid zich laat zien aan degene die de sprong wagen zich vinnen aanmeten en zo deze prachtige wereld in zich opnemen genietend van de stilte volledig opgaand in stal zij letterlijk zijn hart…

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

Ze is er haar lege vel opent mijn ogen wit Licht Langzaam hortend en stotend verschijnen zwarte figuurtjes lijntjes Ik wacht en kijk een figuurtje seint flikkert zwart op wit wachtend op meer vooruitlopend ongeduldig boegbeeld Ik kijk onbewogen hardvochtig bijna onaangedaan zeker in grijswit kalm ben ik wat komt zal komen…

Zee drinkt mij schuurt me aan haar huid eeuwige beweging heen en weer ergens doemt iets op en niemand ziet het gaan een enkele meeuw Voor dit ben ik gebouwd onthoudt dat meer is er niet oneindigheid Gewiegd word ik in droom en slaap In armen van Zee Zij murmelt ik kreun Op drift zijn wij niets openbaart zich dag en nacht gehuld…

Twijfel over altijd maar en nooit gedachten rolpatronen die van verre naar me lachten, Dat het allemaal zo mooi zou zijn...of althans zou lijken Niets over discussie, oppervlakkigheden en eeeeeeeeuwig Zeiken! Dat vervolgens weer leidt tot niets en zelfs minder Ik smijt mijn hart op tafel, wil het aan de straatstenen kwijt voor de gelukkige....…

Een vloedgolf van emoties Overspoelt mij Na ieder verwijt Na iedere snauw Ik dreig te verdrinken In een draaikolk van woede En teleurstelling Na iedere schreeuw Of duistere blik Maar zelfs als ik denk Dat ik niet verder meer zinken kan Kijk ik naar boven En zie ik door een waas van tranen Een onbewolkte hemel Ik vecht mezelf weer…

Maar wat zou ik er voor geven het allemaal zelf te kunnen doen, al ben ik maar wat blij met die Karin, die Karin van mij, inclusief haar achilleshiel.…

Het studiehuis is zwaar voor de scholieren dus vroegen zij aan Karin Adelmund: "...of u de lat wat lager leggen kunt?" Dat deed zij meermaals, om hen te plezieren. Nu ligt hij meters onder N.A.P. en nóg zijn de scholieren niet tevree.…

't Is morgenmiddag weer de Acht van Chaam De topvedetten zijn twee buitenlanders Als chauvinisten zien we dat graag anders Maar deze Tour bracht Nederland geen faam Want faam van nu is dus dat je vergeet Wat Dekker, Kroon of Boogerd vroeger deed…

wimpers zonder klontjes auto-emocion Karin cholesterol vlieg toch op ga fietsen vreet vette vis ik mis de hand, een kus, aai over de bol deze wereld gaat volkomen mis…

Het zit wethouder Dekker weer niet mee Ze blies te hoog van de Martinitoren En ziet haar tramproject toch nog ontsporen Maar Karin broedt reeds op een nieuw idee Groen en goedkoper...ja ze weet het al Met deze Hopper kom je overal…

De nagalm van Wim Brands leek in jou over te gaan, maar God, Karin, had me toch geaccepteerd, zodat ik je had kunnen helpen, omdat ik het klappen van die zweep heb gekend en door de zogenaamde einddeuren wist te gaan.…

Voor Karin Broer die jouw Noodkreet oppakte Toen jij per sms Vertelde dat jij Er per vandaag Niet meer wilde zijn - Je leven was voor jou Niets anders dan pijn - Je moeder die in het Ziekenhuis aan je bed Stond en jij haar aankeek Leeg en donker - alsof je Er zelf niet meer bij was…

Woede die in Mij groeide Na wat me In mijn jeugd Was aangedaan, Die tot de tanden Toe mij wapende Tegen het ondraaglijke Van dit bestaan, Kracht die vrijkwam Toen ik leerde Mijn ik te ontwapenen - Overlevingsdrift Die gepaard gaat Met vreugdetranen…

(voor Karin) Het water blikkerde in lentelicht. De grutto's schreeuwden weer luid. De volle knoppen braken open. Duizenden paardenbloemen en fluitenkruid. Ik zag het weidse veld. En miste jouw blote rug vol sproeten, waarop ik nog lang niet was uitgeteld.…

Je kijkt me aan en ziet me niet, weet niet dat ik er ben, dat ik het ben die voor je staat. Je kijkt me aan met de totaal lege blik van een onbekende - Ik die van jou ben, die in jou gewoond heb, Maanden lang met jou in hetzelfde huis gewoond heb. Je herkent me niet, ziet me ijskoud voor een onbekende aan - Je ziet me…

Karin… Degene die mij waar kon maken, Degene die mij volmaakt zou maken, Degene waar ik verliefd op ben gaan raken, Degene wiens naam ik nu wel kan schreeuwen over de daken, Waarom konden we er niets geweldigs van maken, Waarom heb je mij alleen in mijn droomwereld achtergelaten? Ik zou je m’n hart hebben nagelaten……

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

kunstenaar is kunst illusie fusie van de waan en faam verworven in de vele ruzies over werk met je kompaan je naam is al vergeten faam aan het verbleken waan aan het verworden tot kunst van witte boorden kunst jouw magistraal product is visitekaartje van het clubje elitairen het onderscheid dat ruik je al van verre nooit…

Ik kende hem alleen nog maar van naam Had hier en daar van zijn bravoure gelezen En dat hij nu met Eva blijkt te wezen Maar ook van wetenschappelijke faam In zijn college serpentologie Versloeg hij Bram als mediagenie…

I 't Sowjetleger onder aanvoering van Poetin misstaat geenszins in een co- medy van faam mijn hart voor Rusland, alwaar 'k drie keer ben geweest, kapot- geschoten door een machtswellusteling die grenzen geenszins accepteert II 't Rode Leger bekend door goede naam en faam strijdlust moet nu vechten voor de machtswellust van…

is jouw kunst illusie fusie van de waan en faam verworven in de vele ruzies over kunst met je kompaan je naam is al vergeten de faam aan het verbleken je waan is verworden tot kunstbezit van enkele witte boorden kunst was eens jouw magistraal product visitekaartje van de club van elitairen het onderscheid dat rook je…

plotseling zijn verleden zich opdringt uit steviger grond om allerhande achterstallige inzichten op te eisen vreemd gewichtloos weten voor vergeten takken die gehaast teruggereikt worden aan een stam geen heeft naar buiten toe een belang een slinks verwijt leeft even of het valt terug naar het ongeloof waarvan het nuchter licht boven de bomen…

de zee is niet zuinig met haar golven noodzakelijkerwijs legt de zee zich uit maar laten wij nu uitzien inzien naar haar zuinige golven dat alles tevergeefs herinnert aan het uitzicht van ons de zee onbehulpzaam omdat de elementen onbehulpzaam en buiten blijven ze ziet vooruit noch ziet ze iets ze komt ons toe en schuift ons onder…

achterweg de opstapeling van autokerkhoven speelgoedwinkels drukt de wind de door regen omwonden gezichten een straat uit. onbeeindigd is de belangrijkheid die deze wereld voorstaat ergens. cursief. en toch breedvoerig rechtop als lucht. het windleeg gevulde niet van dit kerkgestalte van een landschap besloten in een nietsbezittende…