106 resultaten.
Voor de ontmoedigden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 129 Verveeld verviel zij in melancholie
door de haat van dode dichters,
dove bromvliegen cirkelden om haar heen:
sterk is de hyena, O, mijn lief, ontwaak,
zie de sterren doven boven ravijnen
en diepe kloven:
de vlammende kaars fonkelt als drakenoog
in duistere nacht,
zie haar liggen wachten onder de zon
in een bed van donzen - sneeuw, tot ijsbloemen…
Bloemen van kristal
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 203 zonder doek
slechts water en
een breed penseel
zo schilder ik
een onvoorstelbaar
winters tafereel
met strakke streken
breng ik water aan
op een ijskoud raam
zacht vriezen
bloemen van kristal
al naar het opengaan
een transparant boeket
als ode aan het jaargetij
bloeiend op de ruit gezet…
Poolruiter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Van de bemantelde nacht
daalt een ijskoud paard;
de ruiter voorovergebogen
houdt zich in de stijgbeugels
staande, het jagend ros
hinnikend in de bijtende
lucht aan een rinkelend bit
van sterren.
De hoeven staan scherp op
het beijzeld raam,
een kronkelende vaart,
dichte lagen star gekrompen
tot grote witte sterren,
overrompeld…
winterbloemen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 140 De winterbloemen
die ik je wilde geven
zijn al gesmolten…
Spijt
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 2.263 Antennedraden tegen het plafond
dood als een pier de kristalontvanger
ijsbloemen op het zolderraam -
ik tel de tijd afkomstig van de toren
en moeder maar soebatten op de drempel
om een groet voor de nacht.
Ik sla mijn ogen niet op
ik sla met stomheid.…
Muze
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.047 Een zuchtje wind
leidend tot een serenade
van gedachten, uitwaaierend
tot een bosje ijsbloemen
in kant gezet.
De tijd gedeeld tot atoom
krakende takjes in een mond-
stille winter het hart
van een onderhuids gestelde vraag:
Waarheen de wilgentenen wijzen?…
Gestold leven
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 73 ik heb je nooit
ijsbloemen gegeven
als restant van
het veel te snel
gestold leven
vaak was het
de kou die
trager leven gaf
waar warmte ooit
standaard was
ook het gebrek
aan samen gaf te
weinig kansen om
elkaar eens goed
door te warmen
geef mij je hand die
ik niet meer laat gaan
dan open ik mijn hart
die warmte is basis
voor…
Dichtkunst
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 147 Jij brengt je woorden
als de zuiverheid
van vers gevallen sneeuw
dichtwerk zo puur
als ijsbloemen, kunstig
bloeiend op een winterraam
een groeiende boom van gedachten
waarin de openstaande mens
rijpe pennenvruchten kan verwachten
jouw regelmelodieën zingen
in kleinheid een grootse wijs
als een jonge vogel in ’t lenteparadijs
*…
Imperium
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 466 Ik ben Koning Winter
De grote illusionist
Ik regeer met ijskoude hand
Over mijn imposante imperium
Ik tover een imminente ijszee
Over het land
Van mijn hand illustraties
Van ijsbloemen
Mijn koude is impenitrabel
Immers, vorst is mijn onderdaan
Ik ben een imperialist
Voortaan is de wereld koud en wit
Helaas, ik heb mij vergist
Ik ben…
Hellevuur
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 58 confronterend
waait kou
langs huid
verwarmde cellen
in het eerste
zonnebad dit jaar is
het oppassen voor
roodverbrande vellen
daar waar vitamine
d zijn charisma ziet
ontstaan pikt meteen
duivels hellevuur aan
voorzichtigheid
is geraden in het
vergeten van de tijd
ben je zo gebraden
mijn wekker was
al afgegaan voordat
er ijsbloemen…
Ik waag het weer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 228 ik zie hoe de winter
haar rust als in een prent
aan de aarde wil opdragen
hoe elk sprankje licht
fonkelend uit de verte
de mens kan behagen
bevroren bladeren
ritselen in kwetsbaarheid
een verfijnde wijs
ijsbloemen tekenen
zich als een glasschilderijtje
flatteren het stemmige grijs
de merel trippelt
tal van sporenpootjes
op…
Vader
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.714 IJsbloemen blauwgeverfde hand
geribbelde deken gebroken wit
hart zonder ophef hart ja nee
dingen gedaan wilde hij niet
o nee
dingen die hij wilde niet gedaan nee
vader is een ingepakte uitvinding
zichtbaar oud en ziek
(spijt niet zichtbaar genoeg)
een machine van losse grepen
de dochter een lopende band.
----------------------…
Ogen als kooltjes
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 274 aan de blauwspar ijskristallen
kastanjes poffen
boven het vuur
een kersenrode mond
gretig happend
in een appel
tintelende vingers en koude tenen
natte wanten
op de kachel
blozend rode wangen
ogen vol pretlichtjes
ijsbloemen op het venster
natte neusjes
laten sporen na
op het tuinpad
de sneeuwman
met zijn dikke wortelneus
draagt…
Maagdelijk wit
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 624 Hoor bellen rinkelen
zilver twinkelen
valt de sneeuw
in een donkere nacht
bekleedt de zwarte aarde
als een deken zo zacht
Snijden ijsbloemen
hun weg door het raam
bij het ontwaken
zucht de adem kilte
hoor het ruizen van wind
tegen de doodse stilte
Kijk naar buiten
zie het maagdelijk festijn
fantasieën spelen
tussen witte vlokken…
Illusionaire tocht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 381 vandaag ligt weemoed aan de voet
van mijn diepst verstopte bergkam
mijmer ik langs de ontstane rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
nu leiden ze naar een warmtebron
waarin ijsbloemen zeepbellen zijn
doorlopend sta ik stil bij de tweesprongen
die mijn verstand en hart verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte…
Gegronde wegen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 310 vandaag ligt weemoed aan de voet
van mijn diepst verstopte bergkam
waad ik door ontaarde rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
ze leiden mij naar een warme bron
die zelfs ijsbloemen laat ontdooien
en even sta ik stil bij de tweesprongen
die ooit mijn loopbaan verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte wegen…
Gelyncht
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.711 Hij heeft haar gebroken
Zoveel pijn aangedaan
Niets is er nu meer over
Dan schaduw van waan
Hij heeft haar aanbeden
Haar ranke lijf gestreeld
Zachtjes vol vertrouwen
Gestoeid de lust gedeeld
Hij heeft haar gekwetst
Met ijsbloemen omhuld
Emoties laten bevriezen
Verdriet in tranen gehuld
Hij heeft haar liefgehad
Verlangde telkens weer…
Kristalbloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 Nu pas zie ik
dat ijsbloemen
op het glas
door koude lucht
met een zucht
in schitterende
verschijningsvormen
prijken
we zullen vandaag
niet naar buiten
maar naar binnen kijken
hoe lichtstralen
een poging doen die
bloemen te ontdooien
als sneeuw voor de zon
uit zelfbehoud
voor later
vormen ze een regenbui
ééngeworden met
alle…
dwarreltjes
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 593 hemel en aarde
een ijsbloem beweegt
de stilte van het landschap
met oud winterlicht
terugkeer
door vlindervleugels
waait wind stille gedachten
naar winterbomen
terwijl het wintert
zoveel ruimte om
te vliegen en toch fladdert
hij schuw in mijn buik
route
de zon volgt bloesems -
op het raam wisselt ze soms
van Japanse…
Vurige dans
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 316 Met ijsbloemen nog op de ramen
was 't koud, toen de vlokjes er kwamen.
Elkander omarmen
kon beiden verwarmen.
Al dansende smolten ze samen.
Ze hadden het niet durven hopen:
ze dansten zo nat, dat ze dropen,
waarna 't op de maat
van een gloeiende plaat
met een sisser nog af is gelopen.…
Ver Laten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 356 zwijgen
niets dat mij beweegt
oorverdovende stilte
hoopt zich op
geen tijd meer te verliezen
ik ga er aan voorbij
stilte,niets dan stilte
alle vergeten woorden
ze vallen zacht
zacht
zachtjes weg
in het nog onbeschreven wit
ik kan mijn zinnen niet verzetten
en wacht
wacht
wacht op dat
wat nooit meer komt
er zit een ijsbloem…
Groen Knollenland
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 44 dat wat oplossingen bood
Er is een journalist geveld
Integer, strijdbaar en niet bang
Gedreven om in landsbelang
Te straffen misdaad en geweld
Hij leefde in een link, klein land
Met bendes strijdend om de macht
Met moord en doodslag telkens weer
Gestoorden, aanstichters van brand
En liquidaties, dag en nacht
Leg, taaltuiniers, een ijsbloem…
jij bent het decor
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.047 ik schrijf in de lucht
die je ademt
gebruikt wolkt wit
in de kou
een ijsbloem smelt
op de ruiten
schoonheid
ontdooiend door jou
jij bent het decor
waarin ik
moet spelen
de planken en koorts
het fluweel dat ik
weer mag strelen
als het doek
open gaat
jij regelt licht
donkert verleden
speelt de rol
van vandaag
peinst over toekomst…
Strak geschilderd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 61 tussen je
warm bloeiende
bloemen vond
ik soms de prijs
die wij betalen
voor doorzichtigheid
waar leven
sprankelt in
balans is kou
de andere kant
van het altijd
groen tropische land
er bestaan geen
ruikers ijsbloemen
geplukt uit permafrost
soms schildert
strenge vorst buiten
ze strak op onze ruiten
samengaan
belemmert groei…
Keuze
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 573 Als het ooit weer vriezen gaat
de vaarten stijf bevroren
de ramen met ijsbloemen bedekt
jouw ogen die naar buiten kijken
De tuin gelijkt een woestenij
de bomen kaal tot op het bot
op hun bast onze handen gelegd
voel het kloppen van hun sap
Zullen we blijven voor de maan
of weggaan met de sterren
Wil je niet meer het licht delen
van een…
Catharsis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 Een ijle naam
op het raam, van mijn
gedachtenplantsoen
Als een wasem zich
kristalliseert tot een ijsbloem
van algehele catharsis
en doet slapen in de
armen van een stille strijd
of het ongunstig winnen
van looptijd in binnenruimten
Als het ongeluk stuk slaat
op een bedrand van gelijke
stemming
Als jouw hart, zacht gestemd
spreekt…
Groet
gedicht
2.0 met 94 stemmen 26.648 Ik herinner me de plankenvloer
die kraakte, de eksters in de tuin
de ijsbloemen op het slaapkamerraam
dat je zei, in een vorig leven
was ik een aquarel, nee een witregel
dat het bizongras in de fles
zweefde als een zeepaardje
dat ik na het tellen tot honderd
ging zoeken, de laatste tree
miste in het donkere trappenhuis
dat de telefoonkaart…
Vrij met mij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 297 daar gaat ze, stappend in de sneeuw
zie haar fluister
in witte ademwolkjes
verlangend naar de lente
oh heerlijk voorjaar
dat ijsbloemen om haar hart
doet smelten
ze wil meewiegen
op de vleugels
van de adelaar
vrij zijn dartelen in de wind
met klaarte
op kinderlijke trant
in de zonnegloed
vloeit het lentegetij
in een opwaartse…
Moeder en zoon: winter-ochtend-liefde....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.023 's Ochtends na het opstaan van mijn moeder
kruip ik graag nog even op haar plek
in een warm en stevig holletje
in dat hele grote ouder-bed
"Geniet nog maar even, lieve jongen"
zegt m'n moeder, kust me en slentert de slaapkamer uit
"het vriest hard, buiten is het bitter koud
binnen hebben we mooie ijsbloemen op elke ruit
Ik roep je…
Dagdromen over het blauwere
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Zouden ze er ook dialecten of het Fries verstaan
ijsbloemen kennen, de Elfstedentocht,
of die optrekkende mist, geen idee ik mijmer.…