207 resultaten.
De spiegel zwijgt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 381 Ik vertel haar van
ingeslepen jaren
vertakkende twijgen
geëtst in neerwaarts vel
uitgedijd tot struiken
in een nek van craquelé
liever zwijg ik
over kreukelende leden
boven vuurstenen ogen
bescherm ik het glas
tegen geblakerde scherven…
explosie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 219 uw bagage -
reiziger in de doods trein
na de explosie
dragend de keten
van kain en de oerknal
huilend de hoek om
een bom op bali
de volgende in mijn voortuin
de laatste op mekka…
Alien gevangen in Mexico ?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 307 Rondzwervend sinds de grote oerknal
bezocht een alien ons tranendal.
't Vloog lichtjaren ver
langs planeet en ster
en liep toen stom in een boerenval.…
De bedoelde weg?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Verworpen in de strijd
geen doel dat heiligt,
ook ik heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
hun mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
reinigt de
loop van mijn fossiele natuur
voor een onbekende reden.…
Verstenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 71 ik streel zorgen
uit jouw gezicht
en fluister dat alles
goed komt
luister hoe
ijspegels aan de
bomen klingelen
in de wind
ik stop je nog
een extra keer toe
opdat jouw hart
niet verstenen zal…
Spiegelgevecht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 763 wanneer ik in alle eerlijkheid
haar vouwen weerkaats
die als vertakte twijgen
in neerhangend vel
uitdijen tot struiken
in de nek van craquelé
slaan vuurstenen ogen
tussen gekreukelde leden
vonken
tegen de glazige waarheid
kan ík er iets aan doen
dat ze vóór me ging staan?…
Vuurdans
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 Twee ongelijke stenen
in een vonk van vuur
ontstaat een weerstand
van warmte, op de blaren
waar je mijn huid
bespeelt, ontdooi ik op
de lange duur, brandt
een schroeivlek in, de
herinnering houdt stand
een vrijwillige tinteling
van onzichtbare tekens
van kwetsbaarheid ontbloot
bezien verwonderd in elkaar
voorbij het reinigend vuur
en…
qieeste
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 mijn woorden
zwerven langs
blinde muren
ze mompelen
tegen kasseien
mijn woorden
zijn gevallen
losgeraakte
stenen op een
steile bergweg
mijn woorden
zijn de loden
kogels voor een
koud en niet
ontbrandend hart
met vuursteen
kras ik stalen
woorden in
kristallen die
onzichtbaar zijn
voor het
ongewapend oog…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Vaticaan erkent oerknal-theorie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 628 Over de oorsprong van de aardkloot
verdampt het pauselijke wierook.
Eerst was er zoiets
als het grote niets
en dat ontplofte dan nog ook !…
komma
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 151 bij de oerknal
(dat was me er eentje)
denk je aan iets als
een vuurwerkshow maar
er was niets te zien en
even weinig was er te horen
het moet geweest zijn
als een plotselinge
onhoorbare en onzichtbare
uitdijing van niets
inmiddels staan we er
met onze verrekijkersoren bovenop
en hoe meer we er van zienhoren
reiken we naar het onhaalbare…
Er is een kindeke....
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 353 Ik zocht naar God en had hem snel gevonden.
Vermomd als Jezus zat hij in het gras.
Toen hij bemerkte dat ik bij hem was
sprak hij: “Wij delen geen of alle zonden.”
Ik keek hem vragend aan en in mijn ogen
verzonk de eeuwigheid tot één moment.
Een ster viel stervend uit het firmament
die mij deed wankelen in onvermogen.
God zei: “Mijn zoon…
Know business like showbusiness
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 255 Er is niets dat mijn wereld veranderen zal
dat voel ik aan mijn donkere water
Steeds als ik verschijn op het hengstenbal
lig ik niet met een poes maar met een kater
Vuurstenen hart zoekt ketsende vonken
de zon trekt minirokjes en hotpants buiten
Contactgestoorde woorden die eens blonken
doen mij staren naar jou in spiegelende ruiten…
stilte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 170 de oerknal
was in stilte
zelfs als je kon horen
nu hoor je de muziek
van alle kanten het lijkt
of alles vol geluid is
en vol stemmen na de storm
we zingen en we zingen
wat ooit de stilte was
van het begin…
er zijn zachte muren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 276 ga maar
de aarde wacht wel
in al zijn dagelijkse dingen
ga maar
naar zachte woorden
die zich uitstrekken
intiem
van vroeg tot laat
ga maar
maar laat me niet achter
een en al ziel, een
en al lichaam
want
alles, ja, alles
in deze armen
zal uit vuursteen bestaan
ga maar
maar laat mij jou dichten
laag na laag
naamloos zoals ik ben…
Winternacht...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 640 De dauw in een winternacht,
legt een deken over het landschap,
rijping in fonkelende kristallen,
weerspiegelen in het maanlicht,
verlengen grillige takken,
met glazige ijspegels,
sterren schitteren aan een luchtgewelf,
tegen een gitzwart decor,
de horizon heeft de honneur,
van waterdampen in vlokvorm...…
wachtwoord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 95 ze zeggen dat het in de
sterren geschreven staat
tussen hemel en aarde
schuilt een gedachte
in atmosfeer uitgespaard
eerst was er niets
toen een oerknal
nu een zwart gat
het blijft een gedachte
aan honger naar meer
en wachten op antwoord
telkens weer…
Het rode dwergendal
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 187 wij werelden als
vreemden voor elkaar
zonder heelal
de melkweg bloedt
langzaam dood in
het rode dwergendal
geen vluchtigheden
in het balanceren op
de rand van het zwarte gat
wij imploderen
slechts elan vitale dat
ooit de oerknal aan ons gaf…
Lumen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 Oerknal
oorsprong
genesis
Sol
dag
oog
tijd
leven
licht
Iustitia
Solarium
Helios
le roi
soleil
Apollo
plexus
ikaros
Aurora
farao
terras
Lux
aeterna
babylon…
Anders dan voorheen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 ik draag mijn gemoed
naar het weidse
een eindeloze verte
verleg mijn grenzen
twist met de wind
als een gevouwen bootje
varend oeverloos
ongekunsteld broos
aanvaardend de
onstuimige golven
ziende naar de gloed
een horizon van moed
‘k slijp de scherpe kanten
van de vuursteen
fonkellicht warmt de bron
maar, anders dan voorheen…
Leeg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 965 Een ijspegel
Heeft mijn hart doorboord
Mijn ziel op non-actief gezet
Verscheurd door pijn
Bezie ik de grauwe wereld
Kleurloos en troebel
De kille stilte schreeuwt
De leegte vult mijn wezen
Met lege blik staar ik naar buiten
En schrijf je naam op het beslagen raam…
Bang!
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 825 Kwam ik thuis - vermoeide ledematen -
Bleek moeder aarde helemaal intact
Ze was niet door een proefneming verzwakt
De nachtelijke hemel droeg geen gaten
Ik was not amused: de oerknal hield zich koest
Zodat er snel een vers geschreven moest…
Gebakken aardappelen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 168 Er is geen eeuwigheid tussen oerknal en laatste oordeel.
In de pan verdwijnen we,
dat is ons lot.…
corporaat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 iemand neemt een foto
-ruim vóór de oerknal
zodat toekomst in gebeurtenis treedt,
sluitend het lichaam
meer nog dan louter bestaan
afgeleid van kennisgeving
extraterritoriaal, als voorschot
op avondluwte
nuchterheid is geboden,
we spreken van een basisvoorwaarde
als dit dan toch onafwendbaar is,
mag het dan pijnloos zijn?…
Draaideurconfessies
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 een stenen aambeeld
restanten oerknal
achtergrondruis, een
zilveren vogel
wegstervend, net als
het middaguur
tegen de avond, op
gezette tijden
diepte versus vlakte
-zinloze discussie-
Vergeten. Een licht
in bewolkte blindheid
dat oplost tussen
voortijdig en definitief…
euforische liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Ze kijkt me aan
Ik ben niet in haar buurt
Door als een goede macht gestuurd
blijft ze staan
Ze is heel ver weg
Maar altijd overal
Zij is de oerknal
Alle woorden die ik zeg
met een euforische toon
Haar overweldigende aanwezigheid
Haar ongeëvenaarde schoonheid
Haar schenkende liefde op een godentroon
regerend met alles helend machtsvertoon…
Onbekende wegen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 68 Verworpen in eeuwige strijd
van zelfbeschikking
geen enkel doel dat heiligt,
ook ikzelf heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
het mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
zwijgen in de
loop van mijn fossiele natuur
herschikken de scherven in
het spiegelbeeld in mozaïek
van…
Winteroffensief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 256 In de muiskleurige vaalheid van een bidprentje
hangen bevroren tijdsdruppels
als ijspegels onder takken en arduinsteen,
de tristesse in verbijstering verstard.
Hemelpluis heeft het herkenbare ontvormd,
alsof na een poedersuikeroorlog
de wereld herschapen werd
tot een collectie vreemdsoortige meringues.…