Netgedichten

netgedicht (nr. 18.595):

Vuurdans

Twee ongelijke stenen
in een vonk van vuur
ontstaat een weerstand
van warmte, op de blaren
waar je mijn huid
bespeelt, ontdooi ik op
de lange duur, brandt
een schroeivlek in, de
herinnering houdt stand
een vrijwillige tinteling
van onzichtbare tekens
van kwetsbaarheid ontbloot
bezien verwonderd in elkaar
voorbij het reinigend vuur
en een vage dood, dans
de tango van je leven
al was het maar voor even.