Alle inzendingen over ik word oud en chagr

In het vruchtvlees van het vergeten huist de pit van de herinnering, de zachte kern die ik nu eenmaal ook ben van het lot, deinst terug maar schikt zich in een vrije kiem, valt in goede aarde. onderzoek de sporen in de oorsprong van een verklaring waar het begin begon van oorzaak en gevolg vertolkt in feiten vervlogen in zilte stemmen…

Nu ben ik oud, in mijn handen staan ze nog geschreven. Oude handen, wat meer gerimpeld en ze gaan wat beven. Ik heb er hard mee gewerkt. Dat hoef ik nu niet meer. Ze kunnen rusten, in mijn schoot leg ik ze neer. Soms ga ik uit, voor een tochtje. En ook deze week gebeurde dat weer.…

Ik ben nu kapot maar zou zo graag bij je zijn, Het leven duurt al te kort en als wij bij elkaar zijn is het fijn, De tijd dat wij elkaar ontmoetten was eigenlijk te kort, Net als te weinig eten op je bord. Ik ben nu geen stoere jongen, Want ik heb zwarte longen, Door het leven wat ik lijd, Gevoerd door haat en strijd. De laatste dagen…

Met dank aan Wil Melkert voor de inspiratie van zijn netgedicht 'Een mentale vlam'. __________________________________ Mijn ik was in de ban van haer fysiek de zachtheid van haer macht en haer bekoring zij wilde mij beheersen zonder storing maer 't grote misverstand maekte mij ziek Haer scheve schaets leek een imperatief zij…

de herinneringen dringen steeds meer mijn leven naar een verleden, onaantastbaar streef ik naar het heden word ik naar morgen gedreven en zal mijn mond van oude dingen zingen.…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Het volk acht onze kroonprins rijp voor kroning Liefst binnen nu en ongeveer drie jaar Als ik dat lees word ik pas goed gewaar Hoe snel het tijdperk nadert van de koning Wat word ik oud, wat gaat de tijd weer vlug: Ik ben al bijna Van Twee Vorsten Terug…

en dan wordt je jongste 20, twenny noemden ze dat toen ik word niet oud, neen, ik ben stokoud en blijven steken op 18 in de kop mijn ex verwijt mij dat ik heb ermee leren leven…

Mark Rutte onze stoere Haagse held. Zoals die man strijdt voor ons Nederlanders doet bij mij ongeremd de waterlanders vrij stromen. Hoe hij omgaat met geweld! Pleur op zeg, ik bedoelde ’t overdrachtelijk. Ik heb een grote bek maar ‘k ben niet achterlijk!…

op de koer het spel moet nu weldra beginnen de kleren uit om te beminnen na twee uur stoeien zag zij het licht doorheen zijn zweet op haar gezicht de oude bok was goed voldaan ook groen blaadje was ervan aangedaan het gezamenlijk idee was onbezonnen maar de echte liefde is daarna… begonnen!…

In tijden van drukte geef jij me weer rust word ik boos om iets stoms ben jij ’t die me sust Soms kunnen we knallen want we zijn eigenwijs (vooral jij..) maar het komt altijd weer goed het wordt altijd weer wij M’n beste maatje met jou word ik oud weet dat ik heel veel van je houd!…

En koud, Gelukkig ging het niet fout, Van beren knuffelen word je niet oud. Nee, met beren Kun je beter broodjes smeren.…

Word ik nu al met mijn zesendertig Een echte verbitterde oude lul? Die niets meer begrijpt van dat jonge spul Of is de jeugd gewoon zielsgelukkig? Zich van ramen in de trein niet bewust Een treinreis lang op hun scherm gefocust…

Als mens word ik gediend door het gemak, Want ik hoef voortaan niet meer uit de broek: In plaats van ordinair toiletbezoek Gooi ik mijn blaas straks in de vuilniszak. Want als de oude blaas is volgeraakt Heb ik alweer een nieuwe aangemaakt.…

Hoe kan het toch Dat mijn lichaam Vanaf het moment Dat ik geboren werd Elke dag veroudert En elke seconde die Ik ouder word zijn oude Zelf verliest - terwijl Mijn hoofd met de dag Voller wordt en overloopt Van onverwerkt verdriet…

Wat ik voel in mijn knoken zie ik aan mijn gezicht: ik word snel oud. Sneller en sneller.…

Mijn gedachten, mijn woorden en op papier herleeft mijn moed hier binnen ben ik van mij en mij alleen met al mijn liefde schrijf ik mijn dierbaarste bezit tot een boek en mijn dromen nadrukkelijk als verlangen. Voortleven zal ik, ook na mijn dood!…

Mijn ziel is aan het sterven En niemand die dat weet. Mijn hart zal zich over mij ontfermen terwijl ik je naam fluister....wie weet? Dan verroer ik geen vin, en adem zelfs niet meer. Langzaam, zonder geluid ga ik heen, dan slaap ik in en weet niets meer. De dood zal er dan zijn – voorbij... Kom dan nog even aan mijn zijde staan, buig je een…

Als ik zo mag worden later, word ik graag heel erg oud.…

Je komt natuurlijk zwaar bedrogen uit Wanneer je een "chateau" huurt "en Espagne": Kijk maar eens in dat oude schoolboek van je, Dan weet je weer hoe de vertaling luidt. Of had je soms geen Frans in je pakket? Dan word je nu vakkundig afgezet.…

Al wat materieel is, hechten wij ons aan op aarde, tussen hemel is een afspiegeling van wat immaterieel is, en vertegenwoordigt waar wij voor vechten.…

Een aanstormende trein Ik ben op het verkeerde terrein Een gebroken raam Een dieptepunt waarvoor ik me schaam Een overdosis pillen Die mijn pijn moeten stillen Vallen en opstaan Maar hoe kan ik in hemelsnaam doorgaan Smijt mijzelf tegen de muur Luister er is geen genezende kuur Ik zal er mee moeten leren leven Maar hoe kan ik dan nog naar…

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

In t grijze gebied van geoorloofd zijn of niet spreken we elke dagelijks intiem en heel vertrouwd toch blijf je daar bij haar en word ik bij hem oud.…

ik blaas de sterrenstof van je schouders als ik in je lege kamer sta doorschijnend in mijn verlatenheid word ik gedragen door het zachte ik haal je op je bent er als ik nieuwe woorden op de oude stapel ik blijf niet buiten staan ik durf naar binnen…

Het huis is oud geworden In mijn verhalen, Een geur van ontvluchten Leeft in gekromde kamers. Muren werden volgeschreven Met gespreide herinneringen, Onzichtbaar gevuld Met angstige kreten. Ik word opnieuw Gebroken in de vuile ruiten Die de pijn doen bloeden door driftige woedebuien.…

Een wilde droom ! Alleen op wandel ! Een dolend hart ! Slechts een dwaallicht en 'k voel uit al die duistre hoeken dezelfde blik op mij gericht ...Eén beeld dat stom en vol verbazing me slechts begrijpt, het hart vol schrik, dat mij dit dwalen ééns zo lief wordt nu het zo eenzaam schijnt lijk ik. Als nu het licht weer werd ontstoken,…

die xi en poetintrump met té veel franje en ego’s groter dan een echt zwart gat totdat een kudde wormen lekker vrat en korte metten maakt met hun campagne gedichten punt nl en ochtendkrant zijn andermaal het eerste in het land…

Terwijl het vlees Dat bij dit lichaam Hoort roerloos Tussen wat houten planken Achterblijft, Kringelt wie hij was Door de naden van de kist En ontsnapt naar de Ruimte die hij met Zijn innerlijk vuur In herfstkleuren steekt…