Alle inzendingen over in elkaar opgaan

Soms wil ik opgaan en door lucht bewegen zoals opstijgen en vliegen, nee zweven.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

O zoete zondagmorgen wanneer de dag nog even onderduikt de vogels aarzelen met zingen de zon nog even weer verdwijnt Twee harten die in warme gloed opnieuw het zachte lijf gevonden de zo vertrouwde geur van slaap verdrijven voor de zoete min Zo opgaan in verrukt weer zien en dan genietend zuchten van kussen en elkaar beminnen er is…

zagen de zon opgaan en een nog volle maan in de spiegel staan…

die niet spiegelt wordt verstikt in blikken die elkaar steeds minder mogen nog altijd ben ik stapel op je ogen…

Met het tij in de rug opgaan in het rood, dag model nog slechts zichtbaar in herinnering ben ik jij, of mij wie is de schilder, wie is het schilderij?…

Opgegaan De verlangensgrens bereikt de druk doorleefd de hartepijn doorkliefd Mijn grenzen voorbij mijn hart vervloeid mijn verlangen opgelost Gevoeld, weggesmolten zo vrij-van zelfs dat er alleen nog is de vrijheid in het grote verbonden zijn Eén met mezelf alleen Nog een onbereikbaar ver strand in de zee van jou-en wetend…

Die met oneindig veel stipjes Jouw werkelijkheid weergeeft, Zelfs als het onderwerp Van jouw studie nog niet af is, Laat de materie van de bekendste Parijse toren opgaan in het licht - De scheppende kracht van jouw kunst Die de nuchtere waarheid heeft ingehaald En mij in jouw droom meeneemt En me verzoent met de werkelijkheid…

zacht streel jij mijn hart met warmte mijn huid je licht me op laat schaduwen verdwijnen brengt contrasten in het reine scherpt de kanten af weet vloeiend in het rode opgaan dat het bloeien wordt gedaan je lacht in ogen opent morgenblik in een stralend dag gedogen streel mijn hart en warm mijn huid voordat de avond ons weer binnensluit…

Stop mij niet in de grond doe me dat niet aan laat mij bij voorkeur in rook opgaan Geef mij de kans om de wereld dan toch nog luchtig rond te zweven bespaar mijn lichaam het akelig ontbinden daar is niets aan wat beschouwd kan worden als verheven Ik laat me daar naar toe waaien waar ik in leven nooit ben geweest laat de wormen maar een…

er is zoveel gebeurd de laatste dagen dat mijn hoofd een braakliggend land lijkt te zijn waarop niets kan groeien dood als de dood die mij voor ogen is gekomen een kaars gedoofd in de koude aarde waarboven de stille blauwe hemel een witte wolk wachtend hangt…

je klampte aan vleugels vluchtten richting horizon de tijd voorbij die nooit begon een eerste klapwiek en de lucht ging dragen een opgaan zonder vragen zo lang gewacht op de bevrijding van de nacht we raakten ijlte en de rust om samen te gaan praten wisten van elkaar de scherpte om te raken, kozen woorden die weer liefde maakten…

Verlaten onschuld achter muren mist die ondoorgrondelijk mijn zicht blinderen, laten zoutloze sluiers in leegte opgaan en onthullen mijn dorst naar wat mij ooit zo na was…

Een heldere geest met positieve gedachten geduld bij het soms net even iets langer moeten wachten Elkaar een welgemeende glimlach gunnen werk om goed en op een plezierige manier te mogen runnen Voldoende vrije tijd die deels mag opgaan aan een hobby Een vertrouwelijk gesprek over onze levensfilm samen in de lobby In het algemeen ook oog voor…

ik siepel ik siepel ik holderdebol verlegen vergetend de oude knol ik rol over m'n kop in het groene gras 'k hoor het weer zingen het lage gewas het vredige groeisel dat een deken was: een wolletje wei vol zachtheid vol geur groener dan groen in een ruimte die blauw wordt van kleur. ik rolper ik stolper ga kop over kol ik boor…

Paarden ver weg, met dit vergezicht heb ik et moeten doen. Ik heb niet geweten dat ik onder hen graasde en was. Nu ik weer paard ben, af en toe, zoals nu, is mijn lijf zwaar en gelukkig geworden van al dat gras. Het is vreemd om te zijn wie je bent, een paard ver weg in de wei. Zij heeft me gevraagd hoe het onder de mensen was. Geen mens…

Soms in die tijd tussen ontwaken en weer opstaan niet te moeten niet te willen nog wat tijd dagdromen die komen alle kanten opgaan alles lijkt nog mogelijk ja, zelfs het niets…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld…

in elkaar, tot aan de moegestreden horizon waar deze onbewuste reis z’n verhaal verzon, haar eindbestemming nog niet verkend.…

De kamikazesport die schaatsen heet En die bedreven wordt door schaatsfanaten Die zich in nood op brandweerlui verlaten, Bezorgt die brandweerlui het klamme zweet. Die schaatsers zijn verrekte eigenwijs, Dat volk begeeft zich constant op glad ijs.…

Dat moslims naar de autorijschool komen En daarna opgaan voor hun rijbewijs En dat ze leren schaatsen op ons ijs En dat door hen zelfs dansles wordt genomen Die feiten neemt men ook in onderzoek Uit angst voor een terreurdaad uit hun hoek.…

ze kijken me aan verbaasd en geschokt maar ik weet dat zij later mijn woorden ten grave zullen dragen het geluid van passie en gevoel in rook laten opgaan en aan de stilte van mijn as geen boodschap hebben…

God laat de zon nooit voor altijd onder gaan Maar laat hem opgaan elke morgen God laat ons nooit in het donker staan Maar blijft altijd voor ons zorgen.…

Opgaan in rode schemer met de nacht opvliegen en dan woorden schilderen. Druppels in een kelk, stromend genoegen.…

Mag ik even naast je liggen ik zal je niet aanraken want dan verbreek ik m'n diepste emotie m'n diepste gevoelens: opgaan in jouw stem! Mag ik, even maar?…

Een verstokte drinkeboer uit het Gelderse Hoevelaken wil echt iets doen om van zijn verslaving af te geraken, hij meldt dat hij van nu af aan weer het nuchtere pad zal opgaan, en enkel nog op dagen eindigend op -G een fles zal kraken ...…

jij en ik voelden ons nooit geworteld elkaars taal verstonden we niet hoe lest men de dorst naar rakende woorden onder onze blote voeten schuift schurend los zand konden we elkaar eens van kroon tot wortel spreken…

Uit elkaar..om nog te redden, wat er te redden valt. Voor logeren blijven bedden, maar wel uit elkaar, voordat het uit elkander valt. Maar laten we het nu doen, nu het nog gemakkelijk kan. Uit elkaar als vrienden met een zoen, wat denk je er nu van.. Dan kunnen we nog samen, alleen niet dag in , dag uit.…

Jij bent daar Ik ben hier Onze gedachten reiken naar elkaar Jij bent daar Ik ben hier Ons gevoel van liefde vond elkaar Jij bent daar Ik ben hier Onze herinnering blijft voor eeuwig Jij bent daar Ik ben hier De vakantie bracht ons bij elkaar maar... Jij bent daar en ik ben hier De afstand houdt ons uit elkaar…

Ik wil niet huilen maar ik voel dat we uit elkaar vallen als bladeren uit een klaproos. Ik zag de tekenen niet op tijd en vraag nu, tegen beter weten in, of een nieuw horloge me zou helpen. Ik wil niet huilen maar de lucht is grijs waar hij blauw was ooit en de zon is niet op mijn balkon. Liefste, zouden we niet trouwen?…