20558 resultaten.
(T)huis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 In het huis
Was de kamer
Waar het wollige tapijt stemmen absorbeerde
Het prikte aan mijn voeten
Ik moest op blote voeten
Zo voelde ik dat ik leefde
In het huis
Was de kamer
Waar het bed kraakte als je ernaar keek
De dekens een huis
Een huis in een huis
Mijn geheime hutje
Buiten het huis
Was de straat
Waar stenen mij in verzoeking…
mijn nieuwe huis
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 6.862 vanuit de vensterbanken
en geef het raam een stille kus
mijn heimwee mag niet langer duren
ik tel de treden van de trap
de stilte van de kale muren
de echo van alleen mijn stap
zo loop ik alle kamers binnen
het kraken van de houten vloer
hier mag ik dus opnieuw beginnen
ik slik een keer want ik ben stoer
hier sta ik in mijn nieuwe huis…
Krakend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 262 Het is een oud huis
De trap geeft geluid
Alsof er nog leven is
Na de dood
In dier voege
Schuurt papier de leuning
Vraagt zelfs om een likje verf
Want de vorige eigenaar
Is in gebreke gebleven
Onderhoud was niet
Zijn sterkste punt…
Het leegstaande huis
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 469 Leven is wat er hier ontbeert,
Zegt de domme ingenieur boos,
Dat die nu man nu maar eens leert,
Dat dit huis dat ik zorgvuldig koos,
Dat dit huis alleen gezelschap moet krijgen,
Van elementen, van dier en van natuur,
En al is het misschien geen gezellige buur,
Ik zal zeker naar bewondering neigen.…
huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 368 Het huis is leeg
de geesten zijn vertokken
ik moet verder zoeken
naar een huis dat mij beschermt
tegen de elementen in dit spel
ik wou dat er geen keus was
tussen hemel en hel.…
De Makelaar
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.652 een makelaar loopt door mijn huis
met een flitsende fotograaf
lampen moeten aan en uit
voor het mooiste plaatje
de tuin vertoont zich in de zon
we maken samen geintjes
maar ondertussen jank ik al
bij het denken aan verhuizen…
Zij is als een huis
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 666 Ik ken een huis,
partieel,
als in iets,
dat langzaam begint te dagen.
"En wat ik zag, bracht me in verrukking."
Ken jij dat huis
daarginds
naast het water
daar wil ik wonen later.
Met een zolder,
berg mij daar,
in al haar dromen
om zo bij haar hart te komen.…
mijn huis
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.984 Helaas mijn dierbaar bezit
ik ga je verlaten
Ik heb je jaren liefgehad
alles beleefde ik samen met jou.
Mijn eerste huwelijksnachten
werden door uw muren omarmd.
Mijn kinderen werden
door uw stenen beschermd.
Wij hebben jaren samengeleefd
en zijn één geworden.
Je kreeg een hart.
Ik voelde mij veilig genesteld.
Je hebt een prachtige…
Moeder
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 153 Een traan rolt over mijn gezicht
trek dan de deur weer zachtjes,
achter me dicht, ga naar huis
ZIJ KWAM NOOIT MEER THUIS!!!!!!…
huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 het huis danst
op tektonische platen
de voegen kraken op de maat
wees gerust het praat
niet over liefde
sterfbedscènes
of bungelende benen
in het trapgat
hooguit een loslippig raampje
dat roddelt met de wind
of het pad dat
knarsetandend grint…
in het huis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 177 al het werkelijke dat ik je gaf
is geworden tot overbodigheid
en nu ik mezelf kleed
met gedempte wind, de uren van herfst
overhoop haal
verliest elk geluid een naam
mijn naam
die als een afgewezen groet
tussen houten lippen hangt
verzwakt
door de duizend splinters
van huiverige gezichten
ik val, onzichtbaar, uit dit geheel…
Het gele huis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 667 Een gewonde reus
stond daar nog steeds,
als stille getuige
van de voorafgaande tijd
Twee gele ramen
keken me aan met een starende blik,
maar ik kende geen vrees
alleen was ik niet
Haar stem gaf me
de warmte en nodige rust.…
Ik ben zo ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.098 verhaal van velen
dat onderhoud en tuin
langzaamaan te veel zijn
ik kijk met ogen van een vreemde
kozijnen worden geverfd
ook de voordeur krijgt een likje
de tuin is strak gesnoeid
dat moet wel voor de verkoop
mijn eigen hand was losser
zo groeit de afstand
tot het bewonen
van ons heerlijk huis
in dat alles zie ik
het naderend afscheid…
Over losstaand.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.094 Zie onderstaand.
Is dit opzichzelfstaand,
alleenstaand
of losstaand?
De vraag is verregaand,
maar hoegenaamd bestaand.…
dat huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 aan die
ander toe
het huis dat op mij wacht
verzacht in ieder opzicht de ruïne van verlaten
en de toekomst, die er lacht…
Afscheid van het oude huis.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 408 Rijden langs het oude huis,
ik kan het niet en wil het niet
kijken hoe de haag niet langer
scheef geschoren is.…
inwijding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 ik heb dit nieuwe huis gezegend
mijn naakte borsten
vol vertrouwen
aan de lege kamers laten zien
nu durf ik naar binnen
schroomloos bovendien
de drempels
zonder hink-stap-sprong
te nemen
buiten in de grote tuin
verraadt een rijke bloei
dat heden in verleden heeft gesnoeid
ik gooi niets weg
de opstap naar opnieuw
verraadt…
het lege huis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 We maakten het huis van mijn tante leeg.
Nooit getrouwd, had geen kinderen.
Alle voorwerpen stonden precies
zoals haar ouders ze in het
interbellum hadden geplaatst.
De schilderijen van ongekende schilders
met zanderige vlakten, weemoedige sparren
arme grond hingen zorgeloos aan de muur
een beetje zoals het hen uitkwam.…
muren zwijgen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 Of die van het beroemdste huis ter wereld,
dat witte, waar de machtigste man van Amerika
slaapt en doucht, luncht en dineert.
Dat huis, discreet en ligt geen tip van de sluier.
Het kraakt wellicht pijnlijk in al zijn voegen.
Binnen de muren van een huis worden de
zwaarste geheimen bewaard.…
GEZICHTEN MIJNER DOOD
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.663 Gezichten mijner dood, ik draag in mij
De klare blikken van uw teedre heerschappij,
En ’t warme strelen van uw glijdende gewaden…
Ik ken u niet, maar ben in u verblijd,
Want gij blijft jeugdig door de tijden, en de tijd
Breidt om uw haren heen de zachste dageraden.
Ik min u. Ge zijt mijn; ik leef, ik léef van u,
Gij, die mijn dagen als een…
Ontberen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 199 waren er in de winter juist
onze hoogtij gezinsdagen…
kinderen, pa en ma
rond het smyrna
waarom
heb ik het beeld
van houtje-touwtje jasjes
met zorg gebreide dasjes
naast elkaar op de kapstok
die warme eenheid
raak ik die kwijt…
waarom
schuift de zomereuforie
zich naar de achtergrond…
iemand heeft de deur gesloten
van het behouden huis…
Letterbegeerte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.551 verdwaald in de conversaties in mijn hoofd
verzwonden in woorden die mij ontwrichten
nestel ik mij, wegvluchtend in gedichten,
en hou mij wijslijk voor de wereld verdoofd
stilte en eenzaamheid, u weze geloofd !…
Over het eigenlijke in ons en hoe dat te onderscheiden
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.099 Het ware-in-ons is dat wat onverloren
’t schokken en geweldig deinen doorstaat
waarmee ons weze-in-wording zich ontlaadt
van dinge’ in hem die hem niet toebehoren.
Gedachte’ en voelingen, daaruit geboren
vormen iets blijvends dat ons niet verlaat
en dat we als ons hart stil is, kunnen horen
als een klok die diep onder wat’ren slaat.…
het behouden huis
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 348 gaan wanneer het huis
zijn geluid behoudt
en ik me enkel in de stilte
veilig voel
hoeveel afstand heeft het huis
werkelijk afgelegd
behoudens de jaren
die veranderden met de tijd…
Haarstukje
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 1.109 Mij kwam de zaak van Christoph Daum ter ore,
Die Duitse voetbalcoach wiens drugsgebruik
Bewezen is aan één haar uit zijn pruik.
Toen heb ik al mijn haren afgeschoren
Voordat die ene joint tot een schandaal leidt.
Wel, dit is de historie van mijn kaalheid.
Marek van der Jagt…
Huis aan huis
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 136 de herfst schrijft weer poëzie
in huis-aan-huis-blaadjes…
Het huis wordt De huis
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 200 Een paar puristen uit Amsterdam
schonen de taal met een netenkam.
Ze richten 't pincet
op het lidwoord 'het'.
Hun kruisen straks 'T FOKSCHAAP met DE PAASLAM.…
In mijn schrijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Tussen het tastbare verleden
weeg ik af wat ik kan
opruimen, weeg ik af
wat ik kan
Al deze vertrouwde spullen
kleinigheden, een grote koffer
voor een grote reis, met een kopie
van mijn paspoort van toen
Voor ik de dozen open, draai ik
het opschrift naar me toe
Ja, ik weet het nog
Het is er nog, stofvrij
Keukengerei en serviesgoed…
Mijsea
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Hier woonden reuzen, hun botten hebben we
verzameld in musea, hun geesten in mijsea
van status en macht, trots en begeerte
Wij zijn de blinkende olielampen
waarin de geesten leven van wensen
die we soms niet in de hand hebben
Dan ontsnapt er een
en waart hij rond over de aarde
die hem gewicht geeft en zwaar maakt
een reus die veel te…
Toverbal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Zolang de verf nat is
schrijft mijn vinger
bont overvloeiend
mijn dagboek
Onuitgesproken vragen
tint na tint en krul in krul
op het topje van mijn vinger
gedoopt, laag op laag
een toverbal van herinneringen
die ik langzaam aflik, elke keer
dat ik hun smaken wil proeven
en mijn leven herlees…