Alle inzendingen over indrukwekkend

Al jaren moesten we het zonder doen Een ster aan ’t firmament, een flonk’rend licht Een hinde! Blije, blonde bliksemschicht Veel rapper nog dan Fanny Blankers-Koen Hoe wonderbaarlijk toch dat Neerlands hope Zo snel is als een ranke anti-lope!…

God oh God waarom heb ik U verlaten maar loop ik de deuren van uw kerken, kathedralen, godshuizen nog steeds plat niet voor het gemak van het zitten want de kerkbanken zijn keihard niet om mij even of langer op te warmen want de meeste van uw tempels zijn steenkoud niet voor de graven van de doden want ik gedenk vooral te leven maar wel…

De taal is haar lang lief geweest Maar nu ze ouder wordt, vergeet Ze hoe haar allerliefste heet Grijpt ze naar pop en knuffelbeest Merk je dat ze niet langer leest Vergeten is hoe of ze sneed Het brood, de groente, hoe ze leed Aan het verwelken van haar geest Teloorgang van een woordenschat Die groot en indrukwekkend was Ze schudde verzen…

Dit beeld deed mij denken aan drie vrouwen die verrast zijn door een indrukwekkend landschap. Of zien zij uit naar de komst van een dierbare? Mogelijk is ook dat zij terug zien op de weg die werd afgelegd of is het voor vertrek? Op deze vragen komt geen antwoord en wat juist is, dat blijft gissen.…

zo wil ik mijn taal lichtzinnig van zinnen door mijn angsten overwonnen getemd door mijn mannelijkheid en mijn woorden indrukwekkend opduikend in een poëzie die wetten breekt ondanks plaatselijke gebruiken zinnen die voorbijvliegen als een zwaluw die lente maakt in het venster van alle seizoenen en al cirkelend haar sporen nalaat…

Een momentopname die diep ingrijpt en indrukwekkend invoelt in onze menselijke geest. Een eeuwenoude handelwijze die vandaag een traditie viert die nog nooit uit de mode is geweest.…

de wolken in het zicht van alle volken in grote macht en majesteit om te regeren in eeuwigheid dan zullen alle volken, wanneer ze hem zien afdalen op de wolken in aanbidding roepen zijn heilige naam, massaal op de knieën gaan in gedachten starend naar de wolken wetend…hopend, in het zicht van alle volken dat hij komen zal, indrukwekkend…

zwaarste storm het sneeuwklokje dat zich een weg weet te banen door de ondoordringbare aarde als de merel, de klanken, de reikwijdte van haar toverfluit verstaanbaar, vol van waarde de sierlijke schelp een symbool van vertrouwen voor wie haar treft als de rietkragen wuivend in vrijheid verbonden met de wal de weerklank over de indrukwekkende…

ik wist dat jouw woorden lichtgevoelig waren dat hun intonatie warmte en kou raakten als jij je aandacht ergens op liet schijnen lichtte het op kwam los uit de anonimiteit showde eigen karakter groeide omdat goed aanschouwen de acceptatie sneller zou doen groeien waar jij ook ging overal liet jij indrukwekkende…

binnen afzienbare tijd zal het gebeuren haar te vinden achter de kinderwagen in een ver vreemd park en dan iets geweldig indrukwekkends willen zeggen zoals meisje nog fris van huid weliswaar moet ik nu zo langzamerhand afzakken naar een minder droeve wereld zoals dieren bescheiden sterven als hun tijd gekomen is in een vreemd ver park…

het blijft indrukwekkend de kerk buiten het raam nog geen kilometer hier- vandaan. gewoon nu op deze zomeravond gelig verlicht, ik zie het aan, als een uitge- stoken telescoop, in drie delen, eindigend in de donkere spits, god is heilig, de punt wijst naar boven. ik zie de haan niet, niet in het donker, de maan staat…

Een foto met een tekst kan indrukwekkend zijn, misschien heb je er wat aan in de toekomst. Geschreven woorden van dichters maken je vaak blij! Het is een gave als je gedichten mag schrijven, zeker als je er mensen blij mee kunt maken. Waardeer de woorden in alle eenvoud, dichters schrijven heel vaak uit hun hart.…

Kwetsbaarheid erkennen is altijd indrukwekkend. Alleen de sterksten onder ons durven dat. Kwetsbaarheid zien en samen delen is geen gebrek aan macht. Integendeel. Delen toont een wil die leven wil. Delen baart hernieuwde levenskracht. Pijn maakt ons bescheiden. In kwetsbaarheid leeft intens geluk dat bescheiden op ons wacht.…

Ieder uur wordt het warmer en zal zij deze dag indrukwekkend schijnen. Een lichte koelte zit er voorlopig niet in. Hoogstens kan de schaduw enige verlossing bieden. Tijdloos schept de dag zijn vertrouwen met haar warmtebron. De zon draagt jou in liefde, waar jij ook heen gaat. Tropisch is het zeker.…

(indrukwekkende film: "The green mile")…

Stijl boven drukke elementen klinkt het grootse applaus op indrukwekkende wijze. Ziet de talrijke complimenten met snelheid als doel voor koppelmomenten om stand te houden in leegstaande pauze.…

in de verte verlichten feesten de lucht opgeluisterd met illuminaties natuurlijk de ultieme vlucht uit duisters werkelijkheid in scheefgroei van relaties het circus van vandaag spiegelt indrukwekkend groot de glazen bol en sarcofaag voorspellen en begraven die gaven dragen geen verantwoordelijkheden de zorg voor elkaar zoals…

Indrukwekkend, dat is zeker. De prachtige zonsondergang voltrok zich een uur eerder logisch, want het is nu eenmaal wintertijd. Foto Dick Voogd…

dat heden ten dage nog heeft z'n naam gegeven aan een toren robuust en degelijk 'sfeert' hij boven het Amsterdamse uit wie hem echter van dichtbij bekijkt ziet de elegante, verfijnde, gedegen constructie van de architecten zij, Peter de Clercq Zubli en Tom van der Put, laten de Rembrandt-toren ook in het donker 'sferen' door haar indrukwekkende…

De koele aarde penseelt deze indrukwekkende stilte in mijn leeg en wankel hart en vult het met warme beelden van deze ontroerende dag.…

hun stemmen allemaal gehoord in verleidelijk of dwingende toon zij opperden hun mening en helemaal niet ongewoon maar wensen ook bevestiging en graag van hun patroon natuurlijk is er vrijheid van keuze maar de pressie tot accepteren is niet zomaar af te leren blijft een uitvloeisel van macht die zich niet enkel door woorden en indrukwekkende…

Rome's senatoren, wit en indrukwekkend in hun wijde toga's, geven hem gelijk, terwijl een mager katje, haar piepende jongen zoogt vlakbij de Venus' tempel.…

Gij staat hier voor eeuwig vanzelfsprekend, zo indrukwekkend ongedwongen.…

Een plek waar je alle gevoel van tijd verliest, waar er een blijvende, indrukwekkende stilte heerst een plek waar je een gevoel van leegte ervaart, waar hete tranen je de adem afsnijden een plek waar het in je binnenste woelt, waar je gedachten kunnen vluchten in een beven bang een plek waar een dof gesnik een rustplaats vindt…

de tijd nog vroeger was liggen nu als open wonden grote vlakken zonder gras grauwe grond bedekt de bollen van de tulp en de narcis krokus, druifjes, hyacinten wachtend tot het warmer is straks is al het kaal verdwenen en verschijnt als visioen een palet van duizend kleuren tussen al het land'lijk groen alle grauwheid is vergeten indrukwekkend…

langzaam verstomde het lichte rumoer toen alle ogen zich in verbazing richtten op de kleurige nimf jij bewoog als kind bevallig en vol gratie met perfectie in een ongekende souplesse op muziek van de wind in haar luwte glansden je ogen verstilde je lijf in een adembenemende laatste pose je vergaarde hemels applaus na een indrukwekkende…

Boven de deur Waar de school Van mijn leven Begon - daar Stonden ze gewapend, Letters blauw en wit, Indrukwekkend, Streng keken ze me aan Net als de juf van de eerste klas Streng en zakelijk - Voor gevoel was geen plaats En al helemaal niet voor praats Zo werden wij gedrild Zonder dat we het ooit hadden gewild Inspiratie…

Amsterdam is een heel mooie stad vol mensen en verkeer en indrukwekkende gebouwen Ik was er maar drie keer en keek mijn ogen uit. Toch voelde ik me als Fries er wel thuis nu kan ik er alleen nog maar aan denken, maar ik heb mijn hart verpand aan het grachtenpand van Anne Frank want dat maakte toch de meeste indruk.…

ik moet nu wel wandelen over onbekende paden er is geen weg terug afgesloten een indrukwekkend groot bord ik registreer te vlug en kijk dus toch weer om en struikel over takken ik keek niet het pad lijkt begaanbaar als ik opsta verzamel ik moed gelukkig dat niemand het ziet het bloed de tranen de schaamte modder stinkt…

jong zijn is een zegen zo onschuldig zo verlegen nog zo’n lange weg te gaan onderwijl nog veel te overwegen oud zijn komt vaak met gebreken maar het zijn de oude bomen die vele stormen hebben doorstaan getekend door de tijd tonen ze hun ware wezen en wat me steeds weer in hen raakt is het verleden waarmee ze zich zo indrukwekkend…