Alle inzendingen over innerlijke stem

op de top van de berg waar de horizon me ruimte geeft klim ik verder naar de plek luisterend naar mijn innerlijke stem weet opeens wat me gelukkig maakt luisterend naar mijn innerlijke stem klim ik verder naar de plek waar de horizon me ruimte geeft op de top van de berg…

Als innerlijke stem ervaren gemoedsrust kwam tot bedaren geweten gerust problemen berust voor altijd het zwijgen opgelegd grenzen weerlegd toekomstvoorspellend bepaald consequenties verhaald paradijs gevonden in een mens zonder zonden!…

Mijn ziel is gevangen in een duistere grot In het labyrint zoek ik een uitweg Maar ik dol maar rond Ik zie het licht en voel de warmte Een innerlijke stem wijst mij de weg Maar ik wil niets zien, ik wil niet luisteren En ik blijf maar dwalen In die koude, eenzame, donkere grot…

ga maar fluistert mijn innerlijke stem had je niet meer moeten roepen je bent door de verstreken tijd gekropen aldoor een mengeling ademend van afstoten en hopen mijn handen raken nog even aan jouw huid de ziel ervaart met tegenzin een afwezig geluid ga maar zwijgen mijn lippen * ik heb niet geleerd een…

Soms twijfel je aan de dingen die je zegt of doet dan luister je naar je innerlijke stem die zegt doe ik het wel goed je vraagt om hulp en je krijgt adviezen voor wie of wat je nu moet kiezen je wikt je weegt even raak je uit balans en je wacht dan opeens is daar dat innerlijke stemmetje die geeft je een nieuwe kans en krijg je kracht…

Luisterend naar mijn innerlijke stem laat ik mijn remmingen los. Dromend over de dingen die ik voel en ja de zee weet wat ik bedoel. Het spel van golven, zee en wind dat is wat ik het mooiste vind.…

de pink glijdt schoorvoetend nochtans gaande over een niet gekende weg mijn innerlijke stem vult het komend niets en ik, ja ik ben het die die dobber uit de stroming dreg en deze schraap langs de wachtende vezels, een voor een in een taal, veel later dan t’oude Diets maar wel degelijk vermaagschapt en met veel daaruit te…

Ik stik, verslik me in jouw woorden struikel over mijn tong in de herhaling in mijn haast om je te kussen en ik dans mijn lichaam naakt - vrij me met je vingers, raak me raak me aan en houd me Was het eens een bed te ver - waar wij bruggen sloegen met meer lust dan liefde, nu is het bed te ver zelfs mijn innerlijke stem verstomd onder…

U wiegt mij als ik niet kan slapen, kalmerend is uw innerlijke stem, voortdurend vult U mijn gedachten, juist in de nacht voel ik hoe 'k van U ben.…

Nieuwe klanken klinken luid verbonden in echo’s woord Het gevoel van binnen voluit stroomt door het bloed ongestoord Vragen zweven vrij naar buiten geurend door de wind gevangen Het hart vol van besluiten in het antwoord stil verlangen De geest luistert met open oor innerlijke stem spreekt goed De groei vind zijn eigen spoor…

Ik weet dat de winterkou mijn keel beslopen heeft, dat aan mijn lied een rafeltje rouw kleeft, liep te vaak de innerlijke stem voorbij, dan werd het moeilijk ademhalen voor het wezen dat samen met mij leeft, in de rollende wind zonder einde, in wat vervoering brengen zou verzamel ik de ontroering, toch spreekt het zich niet uit, zo…

in beweging rechte ruggen en soms licht gebogen Ruggen die van de meet weten geen loopje nemen met deze tocht Wind kan de lopers inspinnen tegen houden als met honderd handen de innerlijke stem kan een duivelse influistering doen:'geef op, geef maar op' je voeten willen je niet langer dragen' en op je handen kun je niet lopen…

U bent de vrede van het midden, de stilte van de innerlijke stem. U bent de focus op de essentie van het Zelf, het Leven en het Al. Cernunnos, toon me mijn weg naar kennis en wijsheid; leid en begeleid mijn zoekende ziel; wees mijn gids door de Heilige Bossen van Andersland.…

Uur na uur terwijl de klok steeds verder tikt Uur na uur gehuild, gestoeid met woorden een eeuwigheid gepraat gediscussieerd, gedebatteerd Uur na uur niet naar elkaar geluisterd niets van elkaar geleerd daarom unaniem van mening voor ons is het te laat Tot de innerlijke stem sprak en ons vertelde onze akkers te verbouwen met…

stem wordt merelzang…

Ieder nieuw gedicht waarin ik steeds mijn innerlijke stem toon, wordt eindeloos gepoetst en doorgelicht. Ik zwem langs het gedicht en neem een hapje, spuug het weer uit; verkeerde klank of klemtoon. Ik ben geen snelle dichter dus, dat snap je. -------------------------------------- uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…

Eeuwen oude zinnen glijden aan mijn zijn voorbij, onhoorbaar in de uitgestrekte stilte, op het zachte ritme van mijn innerlijke stem. Nog nooit werd ik zo diep gehoord en gingen woorden zwiepend zwijgen, als twijgen tastend in de lucht, om plots stil te hangen in het voorbij zwaaiend moment van sterven, het 'sterven van mijn ik ' !…

Luister ....Je innerlijke stem…

Ik ondervind dat de herfstwind en de tijd mijn keel beslopen heeft, dat aan het mooiste lied een rouw rafeltje kleeft, liep vaak een innerlijke stem voorbij, dan werd het moeilijk ademhalen voor berouw wat in de schaduw voortleeft, wat recht geeft aan volstrekte zinloosheid en daaruit haar zin ontleent, zelf de navelstreng door…

Toch verliet hij `t pad der deugden, negeerde zijn innerlijke stem, viel voor slinkse geneugten, ontbrak elk gevoel van eerbied hem. Lang zal hem heugen, de dwaler, die strooide zijn valse zaad. Verteerd door onmacht en wraak. Een deerniswekkend dwaallicht, doof en blind voor spiritueel inzicht.…

Waarin alleen de eigen innerlijke stem te horen is Om de voorbijgegane dag te overdenken. Genietend van de schemering die komt. Een stille melancholie daalt neer over een wat verdrietig hart. Gedachten wijlen een ogenblik over hoe het vroeger was. Met een verlangen groter dan de smart. Geniet het moment zoals het is.…

Maar een man uit verre oosten sprak zeer vriendelijk tot hem “Beide wijsheden kunnen troosten luister éérst naar je innerlijke stem” 3 Mannen kwamen van ver alle 3 wezen ze uiteindelijk samen naar die Éne stralende Ster.…

jouw bestaan, ik dacht ik vergeet gewoon wat ik in jou zag, maar ik weet beter nu ik jou daar weer zie staan, ik dacht die heeft alles om zich heen, die heeft alles al gedaan, maar jij voelt je van binnen zo koud en alleen, jij hebt maar een eenzaam bestaan, ach ja jij staat daar als een blok, lacht naar iedereen die jij ziet, voor mijn innerlijke…

daar stond je jouw ogen streelden me vertelden me jouw verlangens een huivering doortrok me het kostte me moeite om jou te weerstaan het was omdat ik iemand anders geen pijn wilde doen want aan je ringvinger was de afdruk te zien van jouw trouwbelofte aan haar die thuis op jou wacht…

een innerlijke stem fluistert: "Zeg je naam" ik leg mijn rode hoofd op mijn schouder durf uit schaamte niets te zeggen en houd mij stom zachtjes mompelen mijn lippen mooie oude viool:"Wat was ik dom"…

Wie is zij die mij ooit zo na was, zachte woorden fluistert zij Ze draagt mij over rotsige heuvels wier toppen mijn vleugels kneusden Wie is zij toch van wie ik in mijn doofheid ben vervreemd In het verlangen haar weer te kennen wil ik luisteren naar haar stille stem…

Passiviteit kijkt me recht in de ogen: “Vertrouw je me niet, denk je dat ze mij niet mogen?” Ellendig stuk verdriet, naar de Mokerhei, ik wil je kwijt! Passiviteit loopt me voor de voeten: “Stop! Ik hou je gezelschap, blijf nog even…” Ik beheers me, kook inwendig, bal mijn vuisten, gereed voor de strijd. Passiviteit kruipt in mijn zere huid…

hij is de zeenomade die zeilt naar de maan voorbij de ijsgrens over de randen van de wereld hij reist - de ogen vastgeplakt aan de horizon - in stilgevallen tijd meer en meer de oorsprong naderend als hij doordringt in de desolate leegte hoeveel betekenis kan hij dragen nooit klonk stilte zo luid…

Door de boog van de schepping te spannen suizen de beelden van gisteren door het innerlijke oog. Raakt z’n pijl de roos van het licht waar de schaduw van de tijd zijn rug recht in zijn afgesloten kooi. We zijn een theater van overdadig geluid, souffleurs van een glorierijk verleden meningen en stemmingen uit het heden.…

In het oorverdovend stille schreeuwt soms het woordeloze ongeduldig om een stem tot zolang zal de geest in cirkels blijven zweven op golven van thermiek vertrouwend op die levenskracht durf dan de krampachtige greep los te laten op het leven het binnenste zal naar buiten breken op de mooiste tonen van innerlijke muziek…