Alle inzendingen over inspectie dichterschap

Ik droeg mijn innerlijk licht ver voor mij uit. Ik nam het vuur; bracht haar van binnen naar buiten, door donkere ruiten scheen een pril, steeds sterker, stiller wordend ideaal licht. De fakkel voerde haar doel, haar bedoeling veel verder dan enkel haar baarmoeder: zij bleek een al gehele, grote zorgende, verzorgende moeder! Mijn toorts…

Zijn idealen verbonden, verbinden mijn hart met zijn groot onverwoestbaar hart: vanaf het moment, dat hij zijn schildershand op mijn verbeeldend, fantasierijk hoofd, beschermend, maar ook vooral voedend legde... vanaf dit en dat moment, ontstond de band, en ook veilige vredige dichtersgeest! Ik, als kleinkind, hij als mijn lieve lieve lieve…

Elk verhaal vertelt haar eigen waarheid en leugen. Ieder mens kiest wat te vertellen en mee te nemen. Elk lot heeft haar liefde en haat. Elke God, al, de mensen, die verafgoden en verwerpen. Elke vis die eens wordt gevangen in het net. Iedere ster die opeens niet meer zal stralen. Elk woord in dit gedicht dat het tot de laatste punt zal…

Liefde vliegt over levens. Over geesten. Liefde gaat over hart en ziel: al, dat erin viel...vult aan. Liefde spreekt in ogen, in stilte, in monden. Ze raast door hart, door het lichaam, wentelt zich in de buik. Liefde is onbegrensd. Gaat over de grenzen heen: van landen, mensen, huizen. Ze is behuisd in de woningen der wereld. Er bestaan…

Als ik dacht, me nog eens bedacht, had gewacht totdat mijn chocolade dromen uitkwamen, meestal onverwacht, likte ik mijn lippen af, van wat ik van me af schreef, dichtbij reikend tot veraf. Dan wist ik: God is met mij wil mijn geluk door diepe dalen immens hoge Himalaya bergen, waarin ik mijn chocolade, zoete droom voortaan, voor altijd…

Lieve God, ik vroeg U daar, aan de Waalkade, te Nijmegen, om deze gave. Ik wist niet hoe, of wat en waarover, slechts één wens: leer mij te schrijven alles vast op te tekenen. Ik leerde alle mysteriën ik leerde alle ogen ik leed onder zoveel liefde... de weg werd smal, smaller bijna vroegtijdig eindig! En ik stond weer op telkens…

Er heerst duisternis. Er bestaat kwaad, in de geest van de mens. De wens van de dissident ligt hierin, correcte, symmetrische lichtstralen te verzenden ter wille van goedheid. De dissident neemt een heel eenzaam, doch ook gevaarlijke rol in zich op. Duistere krachten zullen verdwijnen als sterke geestelijke krachten verschijnen in het donkerst…

Onwennig was het zeker, tien jaar terug Waar te beginnen met de rituelen Van formuleren en met woorden spelen Festina lente, langzaam, niet te vlug Je doet iets waar je voor geroepen bent Een stap in 't rederijk waar je mag falen Een taak waarvoor de Muze je komt halen Als inspiratiebron van je talent Als dichter word je immers niet…

Stethoscoop en tensiemeter instrumenten tussen inspectie en palpatie. Naast de röntgenkamer staan de scans die met precisie kunnen wijzen naar een goed, slecht nieuws gesprek. Met een robot wordt een ingreep lichter uitwendig bestralen, ook doelmatig met een medicijnen kuur.…

Machtig lallend avondklef De staldeur van het dichterschap Staat open voor zijn zelfkritiek Denken is als schamel oogsten Schrijven met een riek-repliek Hoe zal zijn echo klinken?…

Dichterschap en rijkdom gaat niet samen, maar de ware dichters pikken dat terecht niet. Hun geestelijk werk zou hen paleizen moeten opleveren en dikke rekeningen op Zwitserse banken, een en al weelde en continu tedere schoonheden, die de beste liefdeskunsten uitdelen.…

Film Niet dapper, maar wel kwetsbaar Is Ai Weiwei, aldus zichzelf in overpeinzing, reflectie TROMMELTOREN, als les voor elite als waarschuwing voor het regime 't Volk wil behagen De Chinese zon zal ooit schijnen op een Chinees dilemma 't Beven van de aarde in 2008 verdient continu inspectie China; Beijing, 2001…

Als medicus opgeleid Wist je hoe een lever Werkt, hoe een nier Het goede van het kwade Scheidt, lichaam dat zich Hoe wonderlijk ook laat Meten, helder en duidelijk In kaart gebracht - meetbare Eenheden die duidelijk Afleesbaar zijn - Maar je werd pas echt Geïnteresseerd door de Persoonlijke dingen de De zieken jou vertelden…

Jouw hart ontkomt niet aan zijn dichterschap, het trilt vanuit de eeuwigheid ver boven het onhoorbaar aardse. Jij ként het woord dat doden tot leven wekt, dat woord komt niet uit jouw mond, maar uit jouw ogen, vuurspuwend met licht.…

liefhebben is nu samen geworteld jouw seizoenen zijn eilanden rond dromen oeverlanden zijn het blikveld uitzicht over levend landschap jij vliegt hoger riviervogel jij volgt de rivier… Ik kijk uit over de rivier maar ik denk aan de zee, het leven is jong, jonger dan voorheen onze liefde nadert het licht naast het bed van jouw dichterschap…

Vind ik niet snel een mooie muze, dan gaat mijn dichterschap aan gruze- lementen.…

het woordgrapje alleen Zijn bedrieglijke bakens ’t somt allemaal niet op In almaar minderende mate Onmacht drijft mijn kop Hier noch daar gelaten Ongewild stolt de elasticiteit Tot ongemakkelijke herinnering Door nieuwe indrukken bevrijd In voortdurende schermutseling Op volmaakte imperfectie Gedijt de hele poppenkast Ik zie blinde inspectie…

Zonder profielwerkstuk ...centraal schriftelijk ...vragenlijsten ...correctievoorschriften ...herkansingen ...Ministerie van Zonderwijs ...agressieve ouders ...van hyperactieve ADHD'ers ...zenuwaanvallen ...portfolio's ...Inspectie van Zonderwijs Zonder stress en ...overbelaste dagen ...rapportvergadering ...teamuitjes, -reünies…

lussen dan wel knopen Ook is er nog het fenomeen van lettergrepen tellen Slecht één te weinig geeft al krimp, maar één te veel doet zwellen ’t Is langzaamaan dat er iets rijpt en je opeens begrijpt: Begin aan ’t eind van een sonnet, de rest laat zich voorspellen En als het versje klaar is en de tekst er iets toe doet Dan lacht een vruchtbaar dichterschap…

Toen ik eens tijdens Poetry International samen met Rutger Kopland in het herentoilet naast elkaar in de hangende pispotten piste beschouwde ik dat als een waardig diploma voor mijn dichterschap. Samen pissen is wel heel mannelijk close en doe je enkel met je beste maten, dus waande ik mij die dag de evenknie van Rutger, ik, Rutgers.…

In slapeloze nachten het dichterschap geoefend dichterbij gedroomd misschien. Kleine zus grote broer gewonde engelen met verre ogen op een bed van veren. Tussen droom en daad laveren heldere dan weer bleke beelden. Wilde ganzen gakken het afscheid de vlucht van kraaien voor het licht.…

natuurlijk hield ik altijd al van de taal doch poëzie was mij destijds nog vreemd hoewel mijn gedachten dikwijls met mij op de loop gingen bleek tussen zeggen en schrijven nog een behoorlijke leemte te zitten als gretige laatbloeier die na z'n dertigste het schrijven heeft ontdekt en het geluk gevonden heeft in kleine woorden gedichten…

Mijn tuin staat vol met bloeiende bloemen, die met hun nectar de mooiste vlinders zullen aantrekken, bevredigen. Mijn tuin is een Aarde, een Oase vol warmte en geborgenheid, voor degene die erin wil kijken, voelen, wandelen. Mijn tuin herbergt nestjes voor de allerliefste vogels ... Mijn tuin is een combinatie van Aardse tijd met besef…

Lieve Morris Klein en wollig, warm en zacht Lief en soms lollig, je mooie ogen en je dikke vacht Rustig maar ook levenslustig Je ronde snoetje, een schattig toetje Op je kussen, op de trap, voor het raam of in de tuin In de zon of voor de haard, lekker languit met je hoofdje schuin Nieuwsgierig, dagelijkse inspectie van je wereld collectie…

Dichterschap aanleren is leven afleren. Je doet je kunstje, springt door een hoepeltje en plop, er ligt weer een gedicht dat smacht gepubliceerd te worden. Gisteren overdacht je dat als een serieuze optie. Maar eer ik mezelf serieus neem, is de klimaatcrisis opgelost, en ach, we gaan er toch aan. Mijn dromen schrijf ik op.…

Jawel, bij nadere inspectie, een ware gordelroosinfectie! Ik geef u een ontstekingsremmer, daar kalifatert u van op. En over dat IS-geëmmer: zet het een en ander uit uw kop! Dat van die maagden stelt niets voor, Die willen dat graag blijven. En, hoe moet ik het omschrijven, 't zijn niet de allerfraaiste wijven!…

Die alle moed Verzameld had Zich op te Laten nemen In een kliniek Die voor sommigen De voorlaatste Halte van de dood is, Met het doel Om de neiging Zichzelf van het Leven te beroven Bij te buigen naar Een hernieuwde kans Het leven in te gaan, Werd na een dag Al door het OM Onder druk gezet Zich te laten verhoren -…

Kijk terug op Leegte die mijn Leven heet En ontwaar louter Rotspunten en Onmeetbaar diepe Spleten waarin al Dat leefde moeiteloos Verdween En constateer Dat ik nooit Bestaan heb…

Moussai negen zusters, dochters van Zeus, de Muzen inspireren mij tot creatie, schoonheid, poëzie en dichterschap; ik zal scheppen, schijnen in hun naam. Apollo stralend licht, de brenger van muziek, zang, dans ik orakel, vraag naar uw inzicht, kennis ik orakel, streef naar uw wenken, wijsheid luister naar uw lier.…

culmeneer z'n strooien machobabbel 'Dit boven', las ze op een katoeage Verschimpeld maar geheid in goud op snee Het duiken bracht haar eerste barenswee Er gloort een passepartout in haar menage Het nieuwjaar eindigt zo met een receptie Dan is die natte grijze dag voorbij Bevroren golven spoelen rij na rij Gelaten druipt ze af na zijn inspectie…