Alle inzendingen over inspiratie

Je tegen de ontwikkeling en nog wat te doen weren zal het culturele klimaat vernieuwende inspiratie toelaten; je besluit het veranderlijke weertype de rug toe te keren, landelijk voorgoed te keren bekenden gewoon laat uitpraten.…

Dus zocht ik inspiratie in de sau- na en daar heb ik uren zitten zweten op dit vers, dat mag u best wel weten.…

het mijnenveld tussen liefde en haat betreden dat is verzen schrijven ledigheid en inspiratie die elkaar zo dikwijls dicht op de huid zitten en dan toch gehoor geven aan een intense drang zelfs bij tegenweer…

als de dichter op vakantie gaat neemt hij zijn zinnen mee waar hij ook gaat of waar hij staat de muze volgt gedwee inspiratie is een zegen goddank komt hij het telkens tegen 'hieperdepiep-hoeree'…

ik kwam vandaag met weinig zin uit bed en had in het geheel geen inspiratie mijn hoofd leek wel een opgeblazen spatie maar ondanks dat heb ik wat neergezet als troost heb ik hierbij aan Bloem gedacht: dit is óók veel voor wie niet veel verwacht…

je aan te staren wat jij mij euvel duidt je vraagt mij om mijn blik te wenden om van je af te zien helaas voor jou je boeit mij ik kan je niet belonen door naar iets om te zien wat niet mijn aandacht heeft omdat het mist wat jij bezit het zij zo dat ik staar maar wat jij toont is primitief precies wat ik belief omwille van wat inspiratie…

je lest de dorst stilt de honger luwt mijn woede en geeft weer zin ik voel me bevrijd als jij langskomt schep ik ruimte voor jouw plaats ik verruil mijn stad zoek nieuw leven ik maak me zwanger door jou te wensen als je roept sta ik op streef ik een dag voorbij de moeheid die kwelt en verwart…

enig respijt beschreef ik er met krijt mijn pasverworven trots Verwacht maar 't kwam toch plots ik die nu m'n eigen leven leid heb me nu bevrijd van haar zogenaamde gave Gods Nu slapen w'in aparte bedden omwille van die relatie maar je kan er om wedden Dat ik zelfs zonder je gratie mezelf wel weet te redden met behulp van wat inspiratie…

Soms is er totaal geen inspiratie, is de batterij gewoon leeg. Is dat dan een kwestie van 'bijtanken' voel ik alleen maar irritatie, tot ik een ons weeg en opnieuw wat kan bedenken. Pak m'n pen, begin met schrijven en de letters vormen zinnen op papier. zie je wel. 't gaat vanzelf, dat zie je maar weer hier!…

Dichten is niet zoeken naar letters niet denken aan woorden niet vormen van zinnen dichten is openstaan openstaan voor wat je geest je influistert luisteren naar de klanken van je gevoelens en het golven van je emotie dichten is gevonden worden gevonden door de woorden door de woorden die je zelf niet zocht maar die je overkomen…

Ze ontwaakt, een hoofd vol kunstwerk-verzen zelfgemaakt. Ze proeft nog steeds, de pracht van haar gerijm. Gedachten, woorden, beelden, als bubbels in d'r brein. Maar, steeds als ze ze wil grijpen spatten ze, luchtbel-verzen eigen, als tranen op 't papier. Om dan, doodgewoon te verdrogen tot zwijgen...…

Ze ontwaakt, een hoofd vol kunstwerk-verzen zelfgemaakt. Ze proeft nog steeds de pracht van haar gerijm. Gedachten, woorden, beelden, als bubbels in d'r brein. Maar, steeds als ze ze wil grijpen spatten ze, luchtbel-verzen eigen, als tranen op 't papier. Om dan, doodgewoon te verdrogen tot zwijgen...…

Ik was mijn inspiratie kwijt, maar haast vanzelf gaat nu mijn pen over het papier en schrijft de woorden, waarin ik mezelf herken. De woorden die me zoveel zeggen, die beschrijven wat ik voel, waarin ik mezelf kan vinden, die me zeggen wat ik bedoel.…

Sta op, mijn muze rust niet langer uit er is nog zoveel te ontdekken het onbeschrevene wacht op woorden die slechts vloeien als jij waakt dus kom laat mij dromen…

Ontelbare sterren brengen van verre kometen met passie in hun staart, hemelbrengers van inspiratie en creatie lichtmakende taal tot in de kraters van mijn hart.…

Inspiratie daalt neder, en explodeert in luchtledigheid, In beweging komt datgene, dat in stilstand verkeerde, Naar buiten, gaat een zwerm van gedachten, Zij mengen zich met anderen, En materialiseren, In duizend parels van kwik, Verdichtend tot een spiegel, In de wereld, Aanschouw ik reflecties van mijn gedachten.…

Inspiratie gloort aan de horizon glooit licht schommelend van dal naar piek soms ongekend de hoogte in daar soms zwevend termiek soms peinzend zoekend naar een anker dan weer soepel glijdend op het wit van de sneeuw bewegend van de bocht naar idee en vice versa soms ook zoekend daar naar die enorme ruimte daar in dat hooggebergte…

Inspiratieontberingen drijven me crazy en erger: ze blijven! Zo gaan er bij mij soms wel uren voorbij zonder dat ik een versje kan schrijven.…

Hier stroomt mijn bloed vol inspiratie hier hoor ik roep van de natuur geen andere omgeving biedt mij compensatie hier hoor ik thuis, heel mijn levensduur.…

Natuurlijk hoop ik wel dat de inspiratie mag blijven. Woorden, in stilte en in gedachte, hoop ik mijn woorden uit te mogen dragen. Dank je wel voor dit prachtige kunstwerk, mijn vrouw. Tekst en foto Dick Voogd Kunstwerk Willenmien Mostert…

roerloos in het nest in de gekraste armen van de boom de gerafelde woorden ze wegen bijna niets te licht voor een vogelvlucht ongezien tussen veren verborgen in niet verstane taal wacht wacht in gekraste armen tot de zuivere regen valt…

Een wreed vel papier geen inspiratie vandaag wel hunkering te schrijven Ik staar voor me uit, twijfel zal ik weggaan of blijven mijn verkrampte vingers doen pijn door het knijpen in mijn pen de kat staart mij aan Mijn enige fan!…

vermoeid van het rijmen schreef hij maar wat op een beetje dwars zoals dat hoort wanneer je kwaad bent op jezelf omdat je inspiratie mist woorden zonder betekenis zinnen zonder enige zin een vogelvrij gedicht eigenlijk…

Mijn kaarten zijn dit jaar op tijd verzonden Nog nooit heb ik zo meesterlijk gedicht Wie na mijn mooie verzen nog niet zwicht Slaat in mijn tere zieltje diepe wonden De eenzaamheid, de pijn en de frustratie Zijn wel een goede bron van inspiratie…

Het is een ramp voor mij, als echte fan Hij neemt het vliegtuig en hup weg is Driek Dag inspiratie, ik raak in paniek Als ik steeds dichter bij de maandag ben Gelukkig hoef ik hem niet meer te missen Niet langer moe van schaven en van wissen…

Inspiratie...Eindeloos. Motivatie....Bodemloos. Onderwerpen..Roekeloos. Gedachten....Mateloos. Liefde voor schrijven.. Oeverloos. Háng naar méér... Grénzeloos. De lust naar méér is niet te stillen, maar vraag ik me af, zou 'k dat nog wel willen?…

maar vraag me niet in wat Het mág van mij geen naam hebben Liever niet, nee zeg me niet... dát Vertel mij het spel van inspiratie Maar schrijf voor mij geen handboek Laat mij toch drijven op de ware motivatie Liever gewoon... op zoek…

Leven doe ik van Een handvol liefde - Met mijn kop Vol zonlicht ga ik Naar mijn vrouw Die op mij wacht Deze prachtig mooie dag Niebert, 21 maart, lente 2012 Inspiratie: Daniel Lohues, Hout Moet…

De modder voorbij En gelaten voor Wat die is Drijft hoopvol Een rode ballon Voorbij en tovert Een fletse glimlach Op mijn gezicht Waar tot dan Plooien en wallen In modder baadden Inspiratie: Daniel Lohues, HOUT MOET, 2011…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld Inspiratie: interview met Jan Mulder…