9192 resultaten.
De essentie van de natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 293 Het is iets van andere voornemens
kunnen ook die wetten van de natuur
het sterven gaan helaas niet opheffen.
Al dat wat eerst rauw allesoverheersend
is, slijt op zijn tijd echt langzamerhand
zoals jaargetijden in draaglijke proporties
zoals die vogels ook weer wegvliegen.…
Puur-Natuur...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 662 Alles in de natuur
is weer groen
en is weer puur
in het plantsoen
Wonder der natuur!
Deuren in je huis
weer open doen...
frisse lucht,
niet te koop
voor een miljoen
Lammetjes in de wei,
bloemen aan struiken en bomen...
een nieuw jaargetij...
Zo volkomen,zo perfect,
als je let op elk aspect
van de natuur...…
De zwarte dorenhagen.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.136 De zwarte dorenhagen, eindlijk eens,
met jeugdig groen deurstoven,
het blijde jaar beloven.
Nog onlangs, op de tuin,daar was het sneeuw,
al dat mijne oge ontmoette:
nu bloeit en riekt hij zoete.
o Zomerdorenhage, willekom;
en, met de oostermorgen,
laat weg de winterzorgen!
Kom, bouw nu vogelnesten, blij genoeg,
en wacht niet tot ter…
HAIKU
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 240 Herfst kleurt de bomen
Het groen wordt rood bruin en geel
een blad zweeft omlaag
Peppels in gelid
groeiend langs rechte wegen
deinend in de wind
Vlinder kust een bloem
vleugels trillend in de wind
een mens ziet het niet
Een leeuwerik zingt
hoog bij de blauwe hemel
zijn lied klinkt op aard
De dageraad gloort
op de drempel van de…
VOORJAAR
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 236 Het donsdeken van diepgroen
losjes over de bolle buik geslagen.
Op een bed van veren weiden
met een ledikant in Jugendstil
van duurzaam hout en canadaspijlen.
De airconditioning op windkracht 1
Ietsjes onrustig onder lichtjes infrarood
wacht april de eerste weeën af,
bladerend in een vierkleurenkataloog.
De bomen wiegen zachtjes al…
Regulus tot Spica
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Als jij maagd dan eindelijk
aan de augustusvolle hemel
straalt in een zacht kwartier
wordt mijn bek ontwapend
vinden mijn dromen ogen
om beelden aan te haken.
Te sluimeren in dit licht
van luisterrijke levenslust
vernieuwt versleten krachten
doet alle zinnen zinderen
laat mij weer leeuw zijn
en al mijn sterren schitteren.…
platteland
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 266 Op het platteland van Vijfhuizen
hoor je de bomen nog ruisen.
Ze zingen heel zacht:
"Weet jij dat vannacht
de populieren gaan pluizen?"…
bizar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 154 ze woont in een droom
gekneld tussen zomer en herfst
er hangt een geknakte zonnebloem
aan de binddraad na het laatste onweer
hij krijgt een binnenplekje in een vaas
terwijl ze kastanjes uit haar zakken schudt
wordt er gerild door merg en been…
Van duister naar licht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 331 Met het afscheid van het duister,
in de omarming van de nacht;
maakt dat 't dempen van gefluister
vervliegt in 't geheel,fragiel en zacht.
En in de geleidelijke overgang
van het duister naar 't licht;
brengen de ontwaakte gevleugelden gezang,
in 'n gedachteloze taak die wordt verricht.
En met het oude ochtendgloren
dat zich manifesteren…
Als een juweel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 215 Onheilspellende luchten
zuchten voorbij
Zij aan zij
Doordrenkt als een kleurrijk geheel
Nooit te veel voor menselijke ogen
Bevlogen en door ons bekoord
Ongestoord en verwonderd
blijven zij uitgezonderd
in 't geheel als een juweel…
Een beetje ouder.
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 197 Ik heb mij op zijn winters getooid,
daarom al mijn bladeren afgegooid.
Ontdaan van alle fleur en prachten
is nu 't seizoen van koude en lange nachten.
Maar na drie maanden wachten
brengt de lentezon mij terug tot volle krachten.
Ik kom weer tot volle bloei,
ik ben opnieuw in ganse groei.
Zo zie je maar,
ik word ouder, jaar na jaar,…
Element
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 211 de wind waait, zwaait
fluistert wat in mijn oor
tonen smelten samen
tot een gerieflijke trilling
roezemoezen in koor
takken wiegelen
als magische silhouetten
ongedwongen vier ik
het dynamisch jaargetij
ga bloemetjes buiten zetten
de wind waait, zwaait
wat koel en zacht geruis
als een streling, heling
een element van vertrouwen
bij…
Lenteaanhef
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 302 het water spiegelt
de zon ontvlamt zich
vogels negeren de rust
zijn niet te stillen
klanken doen het
ligusterblad trillen
ik kom
tot lente-ideeën
narcissen knikken
hun bol vol kleuren
de eerste hyacint
probeert te geuren
laagjes ijs schetsen de
nog aanwezige wintertijd
wat is toch het geheim
van deze zaligheid……
Verdwalen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 109 ik verdwaal in jou
evenals jij in mij
kleuren verkleuren
dansen lieflijk om mij heen
omringd door schoonheid
bevrijdt de westenwind mij
van dagelijkse
beslommeringen
zonlicht streelt zachtjes
door mijn haar
zo verdwaal jij in mij
evenals ik in jou…
Slotstuk van mei
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 dan wiegt de mei
haar blije woorden
als kleine klokjes
nog even klinkt
haar lied
langs het water
over het zandpad
door het groen
als een fluister
ik ben stil, luister
ze nodigt juni
om in haar vroege
zomer te verschijnen
de mei zo mooi
klingelt wat woorden
slotakkoorden
zoetjesaan
zal ze verdwijnen
……
Stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 136 Stilte, hangend blad
landschap, door een
zachte wind omvat.
Ritselend blad, als een
zacht gefluister,hier
in het duister.
Kijk, voel ontroering
als de natuur rust
in de nacht.…
Landschap
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 431 Een heel landschap
verloor ik voorgoed
onder mijn voeten
en die bomen
ik voel hun schors niet meer.
Andere ogen voor dit landschap
voeten voor die grond.
Vaarwel...
Mijn landschap…
Berken, m'n vrienden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 350 Berken...
ze zijn m'n vrienden
geworden
spelenderwijs
Ze weten van licht
en schaduw
schaduw en licht
Ze spelen ermee
ze zingen ervan
als zijn ze op reis
op vooral warme dagen
Ik teken 't op
in dit korte gedicht:
't zijn ware vrienden.…
HOE WINTERS DE AANBLIK
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 253 Hoe winters
de aanblik
Deze vroege
decembermorgen
Decor uit
een sprookje
Bijna niet
van deze aarde
Spiegel van
een hemel?…
Waterkant
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 De schoonheid van dit groene woud
brengt mij tot ontroering
en merk dat de natuur mij aanzet
tot ontvoering, want..
ik zou u allen willen leiden
naar deze plek aan het water
en met u ongestoord gaan zitten
denkende aan later...
om het beeld vast te houden
ik wil het terugzien keer op keer
want morgen is het er misschien
niet meer!…
Duisternis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Droevig en alleen
uit de wereld;
is het landschap heel gedwee,
stil vredig en zacht.
Teder welt de bries
en raakt het goudkleurig tapijt.
Roekeloos zoals d'aanraking van een veer;
neerdalend als duisternis'ommekeer.
Is er niets meer te verwachten,
stil sereen de morgen afwachten.…
Stille morgen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 121 In de prille frisse morgen
ontwaakt de stille serene dag.
Met de stralen die voor gouden bloemen zorgen,
en die vertalen dat'r mooi weer komen mag.
En de held're klanken van vogels met vleugelen
zijn op velden en stranden te horen.
Ze laten zich door niemand beteugelen
en verlaten hun stek om elkaar te bekoren.
En op deze prille gewilde…
Schakeringen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 Samen en geheel
centraal.
Harmonieus en onderhevig
aan de
kleurschakering als 'n warm onthaal.
Eendrachtig,broos of stevig.
Roerloos of
in beweging.
Naadloos in elkaar overgaan.
Gangbaar in'n rood paarse omgeving.
Eerbaar in 'n samenspel is
noemenswaardig en nimmer ontdaan.…
Ik droom de dag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 345 lenteochtend, zo sluimerig mooi
toon je het stille weidelandschap
enkel een kievit is mijn metgezel
het verenkuifje maakt een dribbelpas
rond een kuiltje in het akkergras
roept zijn eigen naam
kiewiet, kiewiet, kiewiet
mijn mond blaast kringelwolkjes
door het zuivere koude ademen
ik droom de dag alvast naar mij toe
er ligt een…
De mist staat in brand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 koppels hebben hun dag genoten
ik wandel verder in het vochtige gras
adem diep deze zomeravond
mijmerend hoe het vroeger was
me aan dit prachtige landschap lavend…
DOODLOPEND..?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 Ik zie je
kijken
in verten
kijken
Het zicht
door ochtendzon
in deze winterdag
gebrand
Op deze weg
zijn wij
-tenslotte-
aangeland
Wij wijken
af van
de kaart,kompas
gebaande wegen
Verlegen
vroeg jij:
'loopt dit pad
niet dood?'…
Brug
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 59 Je hebt een smalle brug gemaakt
tussen het landschap en jouw dromen
en het landschap van jouw dromenland
toekomst scharniert met ruwe werkelijkheid
machinerie van economische welvaart
welzijn van natuur in het nauw gedreven
verleden rekent af met onschuld
allemaal betalen we de rekening
zonder natuur is er nauwelijks welzijn
de brug is…
Nieuw Leven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 723 De Lente komt binnenkort
Nieuw leven wordt geboren
Een nieuw jaargetijde breekt aan
Wat dood leek wordt weer levend
Wonder der natuur
Hoe kan het toch bestaan
We vinden het oh zo gewoon
maar niets is minder waar
Het is zo heel bijzonder
De Schepping is gelijk een wonder
De Schepper lijkt een tovenaar…
hoe jij honing schraapte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 199 de smalle gang herleeft nu een nieuw
jaargetijde zich kleedt naar de wens
van de natuur, zo ook is het handvest
dat door jou geschreven mijn kraag
kreukelt zodra het donker
bij het avondeten aanschuift
het licht op een zacht pitje, het bleekje
ondergewaardeerd toont toch de trots
waarop ik heb gelegen en ik ken mijn weg
in het duister…
Teveel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Wat ooit bestond tussen zon en maan,
en wisseling der jaargetijden,
de natuur stond ons terzijde,
is dat alles ons ontgaan?
Wij worden nu nog slechts door tijd,
en domheid van een ramp gescheiden,
wie staat ons aan het eind terzijde,
als we de laatste grenzen overschrijden.
We hebben al teveel genomen,
uit welke verten we ook komen.…