Netgedichten

netgedicht (nr. 39.993):

Stille morgen

In de prille frisse morgen
ontwaakt de stille serene dag.
Met de stralen die voor gouden bloemen zorgen,
en die vertalen dat'r mooi weer komen mag.

En de held're klanken van vogels met vleugelen
zijn op velden en stranden te horen.
Ze laten zich door niemand beteugelen
en verlaten hun stek om elkaar te bekoren.

En op deze prille gewilde morgen,
op dit verstilde moment;
is 'r niets wat onzuiver is verborgen,
zoals we soms bij mensen zijn gewend.