Alle inzendingen over kerken OR kunst OR middeleeuwen

Kopieëren is de kunst die sterk in contrast staat met de Letterkunde kunst…

Die stenen preekstoel, ‘daarvoor ben ik omgereisd’; een rondje Fransum ging er een middag aan vooraf. Door grasland waar het altijd waait; woorden als voorwerk en wierde eisen ter plaatse hun rang op. Vanuit elk standpunt schemert de dakruiter ons door het groen tegemoet. Paraplu òp naderen we het oog- merk van onze tocht. - Proberen we…

Dichten is geen kunste kom, geen kunste dichten is een gunste Gods een gunste!…

De bomen kregen een betekenis die zij nog zacht gebarend wilden weren, maar 't noodlot was niet meer te keren; een vogel streek klapwiekend in de wildernis van takken neer en nu hij roerloos zit (het licht wordt zo benauwend wit), denk ik aan dood, verrotte geur van blaren, hetzelfde zijn op steeds dezelfde plaats... Hoe komt wie vliegt ooit…

De Kerk van Rome die ooit werd geleid door Petrus, Piussen en Innocenten en wijdverbreid is op vijf continenten is toe aan ander personeelsbeleid. De rook is wit, maar ik beweer glashard: de nieuwe paus is hoogstwaarschijnlijk zwart. ---------------------------------------- ...illustratie: kardinaal Arinze...…

in de holte van een torenspits een kreupele kroon in de mist glipt de duif door een kier het gebinte kreunt onder een dunne mantel trefzeker als de naald van een kompas strijkt de duif neer in de afdruk van een rubberzool ribbels in een vlies van slijk herinneren aan de gebochelde dwerg die schichtig maar sluw achter orgelpijpen wegduikt…

Kasseien blinken het dorp hangt in de regen de klokken luiden er staan steigers rond de kerk een tijd van restaureren…

De kerk tooide oranje voor slechts één keer er komt zeker geen tweede keer want de bisschop zei furieus dit gaat te ver, ’t is heus zolang de haan op de toren staat is mijn haan die naar behoren kraait en daar hoort geen vlag of oranje bij.…

Foei, zomaar in de kerk oranje dragen ! Een schande, en het is dus zeer terecht dat men zo’n schurk het priesterambt ontzegt waaruit hij nu gelukkig is ontslagen.…

Ik liep verloren door de lege straten Wanhopig speurend naar gezelligheid Op zoek naar wat vertier in deze tijd Helaas, ik zag geen mens om mee te praten Zelfs hoeren zijn niet langer aan het werk Uit nood geboren dan maar naar de kerk…

De kerk als plaats van bezinning en verdieping waar tegelijk een stem jouw naam fluistert tussen het geschilderd plafond en imposante natuursteen van de kolommen terwijl het schip is gezonken in zee van beelden en sculpturen.…

Als Pim Fortuyn van Leefbaar Nederland zo'n zielepoot die bolletjes wil slikken niet redelijk bestraft of af laat kicken maar naar de middeleeuwse kaak verbant, dan zien we waar de goede man voor staat: De dictatuur der borreltafelpraat.…

De Middeleeuwen zijn nog heel dichtbij met schilfers van een vroeger tij. We heffen nog graag een strijdlied aan en een omgang prudent en stil is aan ons nog welbesteed. Als we om voorspraak vragen slaan we graag een Kruisje of bidden tot de Maghed reine.…

Wie de kunst verstaat van z'n hart geen moordkuil te maken z'n zielenroerselen in woorden om te zetten mag zich terecht een hartenkreter noemen met de nadruk op 'art': een kunst op zich en pakt het droevig uit, een smartenkreter voor wie die kunst verstaat!…

De kunst heeft twee gezichten, medaille Waarvan de ene alles doet om de natuur te Begrijpen in gelijkenis met Rembrandt en de andere: De naïeveling net als de tekenaar Callot, deze medaille Vormt de kunst, die met de kindertijd en beoefende Kunst te maken heeft, de ene is kortstondig, bedrieglijk de andere…

Het is een kunst het oog te verrassen De mens te doen verwonderen Deze keer: eenvoudigweg een tafelblad Daarop een bloem noem het kunst Het zonlicht doet haar bloeien Valt daarop 'n silhouet mijn schaduw Kunst.... blijft me boeien telkens weer.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

(tanka) De kunst der kunsten: in dagelijks gebeuren en ondernemen elke dag opnieuw vermaak of verrassing vinden.…

Kunst Is uit de kunst.…

beelden ontvoeren en tuinkabouters stelen we blijven bezig…

regelrechte ramp wanneer de skater struikelt hondenpoep alom…

Het knallen van woorden op papier Wordt soms ook wel kunst genoemd Tesamen vormen de letters 'n gedicht Waardoor mijn hersenen worden verlicht En om dat nu kunst te noemen Vind ik toch wel erg ver gaan Soms is 't wél erg speciaal Aan elk gedicht zit 'n verhaal Van sommige stukjes heb ik spijt Die had ik liever niet gestuurd Maar ik…

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ----------------------------------- Uit: 'Verzameld werk', 2002.…

Echter de kunstenaar was geraakt in zijn ziel toen een bezoeker ontdaan tegen hem uitviel: "hier wordt de echte kunst mee vermoord!" Waar de kunstenaar gekrenkt op antwoordt: "vind je het niet erg als ik dat verwerp, want kunst is het verhaal achter het voorwerp...."…

'k Lees elke ochtend en passant de kunstrecensies in mijn krant. Vaak zie ik dan hoe zeldzaam fijn de kleren van de keizer zijn.…

gebleven de barst had zich als kunst door het werk geweven…

een hele plukse dame uit heer hugo's waard sprak de schoone kunsten niet interessant te zwaar waar om niet goed van te worden geef mij maar kunstel precies als borstel mijn borsten zijn zo opgeknapt sinds ik borstel en niet plukkel het gaat nu goed met haar zo ziet men maar liever lekker kunstelen dan amechtig stuntelen met geprangd…

het krijgt een naam een gezicht en een baard wat was het je waard je naam te vereeuwigen was het de macht een schreeuw op te wekken probeerde je een kwart van de bekken tot sluiten te dwingen of was het de betovering van de Madonna die toekeek met half gesloten ogen hoe de olie werd bedrogen in doeken zonder herinnering -------…

node mis en grijnst men om mijn stroeve motoriek de lucht van plastic sprieten maakt me ziek zo’n veld is altijd groen en lentefris de technicus kent geen ontsteltenis het godenspel wordt snel en artistiek hier triomferen schoonheid en techniek een zegen is het, zeker en gewis genieten zullen spelers en publiek als zelfs het gras tot kunst…

twee lijnen en een lat een gom en een verfspat wit papier verfrommeld onbegrijpbaar schoon…