Alle inzendingen over kijken naar kunst

Ik kijk met mijn ogen oké door een bril dat komt omdat het zonder domweg niet wil. Ik luister met mijn oren naar wie dat maar wil maar soms denk ik wel eens hou nou toch eens stil. Ik voel met mijn handen maar dat niet alleen ik voel met mijn wézen zoals ik is er geen.…

Of zouden ze niet verder kunnen kijken dan hun neus lang is?…

deze kant is vanzelfsprekend van deze kant gezien is t indrukwekkend. Vanaf die kant anders. Helder toch? Ik heb alleen mezelf nog niet gezien daar. Dat ver- dient een wandeling naar de overkant dus. Daarna kan ik nog zien.-…

het akkerland toont haar contouren in een koud en grijs beeld op zoek naar licht in woorden het is nog steeds koud en kil laat zonlicht langer blijven ik wacht op warmte voor mijn gezicht staan de geheimen nog steeds op mijn pad wij wachten altijd af en kijken door de ogen die alleen maar blijven kijken…

het heelt pas nu ik weet hoe jij de vrouwen zag of wat je voor hen voelde het paste pas na een paar jaar toen ik bij anderen dezelfde blikken zag nu ik tot in detail heb leren kijken door jouw ogen begrijp ik wat verleiding was…

Kijkend over de waterlijn luisterend naar de wind die zachtjes zingt. Samen met de meeuwen die zweven met allebei hun vleugels weid gespreid. Ze worden gedragen op golven van de westenwind en omarmd door de zee. Waar ik vind mijn rust als ik luister naar het lied van zee en wind.…

Naar het plafond lig ik te staren, met in mijn hoofd de beelden van de catastrofe, m’n gevoel is meer dan balen, want een ramp van die orde is teveel voor menselijk besef. de slaap wil gewoon niet komen, het plafond is interessant, ik lig te waken misschien net als de ouders, ach: een nachtje wakker, of misschien zelfs twee, alleen…

Samen genieten kunstschilder en beeldhouwer van lome paarden in een glanzende boomgaard, maar willen niets afbeelden. Felle klaprozen en bont vingerhoedskruid staan overheersend in het hoge, wilde gras. De schilder kijkt, mengt almaar...…

't Is goed in 't eigen hart te kijken En zó z'n ogen toe te doen.…

ik dacht je te zien ik heb niet gekeken…

verdwijnen want de kracht van leven is voor een ieder van tijdelijke aard en meestal niet zonder gebreken en dat anderen koeien in de sloot zien staan die er niet zijn is hun probleem niet het mijne en zo kan ik me voorstellen dat het door de ogen van een wijs mens regelmatig verschrikkelijk moet zijn om naar deze wereld te kijken…

Er is iets diep in mij Waardoor ik naar je kijk Deze ets is het ontwerp Waarmee ik naar jou reik Je hebt mij al geraakt Voor het huidige moment De pennenstreek die ik maak Vindt in jou zijn weg fervent Mijn guts baant éénvoudig De kunst in het leven Het open meer ligt voor ons Dit beeld wil ik je geven Henk…

Er is een nieuw IPCC-rapport De boodschap is dat grote rampen dreigen De zeespiegel houdt ook niet op met stijgen Als onze uitstoot niet snel kleiner wordt Een voordeel is: straks zal geen vlucht meer gaan Naar eilanden die toch niet meer bestaan…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

Kopieëren is de kunst die sterk in contrast staat met de Letterkunde kunst…

Dichten is geen kunste kom, geen kunste dichten is een gunste Gods een gunste!…

Van onverschrokkenheid geef ik geen blijk, Als ik het bij de sprints zit te besterven. Eén valpartij en alles ligt in scherven, Vaak vallen ze met velen tegelijk. Dus ogen dicht - het zweet staat in mijn hand, En wie er won lees ik wel in de krant.…

De bomen kregen een betekenis die zij nog zacht gebarend wilden weren, maar 't noodlot was niet meer te keren; een vogel streek klapwiekend in de wildernis van takken neer en nu hij roerloos zit (het licht wordt zo benauwend wit), denk ik aan dood, verrotte geur van blaren, hetzelfde zijn op steeds dezelfde plaats... Hoe komt wie vliegt ooit…

Ik kijk het lachend aan. Dan is daar plotseling, die kleine roodborst zo trots en mooi. Hij duldt geen andere vogels om zich heen, altijd is hij alleen. Hij voelt wel dat ik kijk. Maar gaat niet weg. Hij maalt er niet om: “Wat denk je mens, ik ben heus niet dom.”…

over en weer gepraat en dan vallen er stiltes uitgesproken en verzitten op de klok kijken langs elkaar heen zien de hond moet uitgelaten hier heerst de kunst van het zwijgen.…

Wie de kunst verstaat van z'n hart geen moordkuil te maken z'n zielenroerselen in woorden om te zetten mag zich terecht een hartenkreter noemen met de nadruk op 'art': een kunst op zich en pakt het droevig uit, een smartenkreter voor wie die kunst verstaat!…

Zelfs als ie Holland kampioen kan maken Dan nog is Marco half niet het genie Dat ik op al die oude beelden zie: Vanaf die bank kan hij geen net meer raken De coach lijkt in de verte op de held Die hij ooit eens geweest is op het veld…

De mensen kijken meestal op ons neer en willen niet dat wij de kop opsteken. Men ziet geen mooie trekken, slechts gebreken. En toch bepalen wij de lentesfeer. We zijn het mooist wanneer we zonnebaden. Ra-ra, wie zijn wij? Kun je het al raden?…

O meditatie scherpzinnige nietsontziende barmhartige leerschool waarom heb ik ooit gewenst de waarheid te zien Onwetend dat de waarheid een zweep bij zich draagt…

De kunst heeft twee gezichten, medaille Waarvan de ene alles doet om de natuur te Begrijpen in gelijkenis met Rembrandt en de andere: De naïeveling net als de tekenaar Callot, deze medaille Vormt de kunst, die met de kindertijd en beoefende Kunst te maken heeft, de ene is kortstondig, bedrieglijk de andere…

Het is een kunst het oog te verrassen De mens te doen verwonderen Deze keer: eenvoudigweg een tafelblad Daarop een bloem noem het kunst Het zonlicht doet haar bloeien Valt daarop 'n silhouet mijn schaduw Kunst.... blijft me boeien telkens weer.…

(tanka) De kunst der kunsten: in dagelijks gebeuren en ondernemen elke dag opnieuw vermaak of verrassing vinden.…

Kunst Is uit de kunst.…

zij trekt draden uit stof, zwart en wit haar vingers te krom haar handen te groot vergaart zij zwart-wit, zwart-wit zij boert er wat bij, pluimvee en trotse paardenhoofden op een rij, kijken haar na wanneer Chanel haar roept wijsheid verweeft ze in pure kunst haar handwerk is het handelsmerk de allure en finesse van haute couture…

'k Lees elke ochtend en passant de kunstrecensies in mijn krant. Vaak zie ik dan hoe zeldzaam fijn de kleren van de keizer zijn.…