Alle inzendingen over kort haar

Mijn moeder huilt op zondagmorgen -ik mis hem zo en als een kind neem ik haar wiegend in mijn armen mijn moeder heeft verdriet en ieder woord schiet -stil maar, stil maar- nu te kort…

Dat zijn mijn langste uren in het kort. Mijn langste ogenblik tegen het zonlicht Jouw silhouet als model zonder gewaad. Pronkt in jouw geloof mijn langste dag. Dit zijn mijn langste uren in het kort.…

In die korte spanne slaat de specht.…

de pauwhaan veert weer aardig op door de pauwhen, nóg ogen te kort…

Men fluit het staat je goed dat rokje kort geruit overbodig het te zeggen…

De dagen gaan van kort naar korter de zon landt niet meer in mijn tuin moet ik verhuizen…

Vlinder voel je blij je hebt maar kort te leven geniet maar even.…

mijn armen reiken tot de muur mijn verlangen zo oneindig en vreugde van korte duur…

We nemen afscheid, kort - lang - uit, de seincode -- van: Ik denk aan jou.…

Tegen ziekte al lang niet Meer verzekerd zijn - De benauwdheid neemt toe En wordt al bijna Spaans Lang leve ons aanbeden private systeem Ons eigen Kort Amerikaans Inspiratie: Jan Wolkers, Kort Amerikaans, 1963…

Hoe lang duurt een leven een mensenleven niemand zal dat ooit weten ook al ga je er naar streven Het ene leven is kort, soms té kort het andere leven is lang, vaak té lang kort of lang het is een leven soms maakt het je bang Heerlijk rondhuppelen is het mooiste wat er is genieten van al wat er komt niets is hier aan mis Je vraagt er…

De wetenschap dat leven kort is benauwd me, de illusie dat ik onsterfelijk ben is verdwenen. De zekerheid dat ook ik mijn laatste adem uit zal blazen is aan de ene kant angst, aan de andere kant opluchting. Met aan zekerheid grenzende wetenschap heb ik de langste tijd op aarde nu echt wel gehad!…

ik zag je lopen in de stad laarsjes hooggehakt korte rok en broek een snoet die ondeugd spiegelde in ruiten speels bepakt met tal van tasjes flaneerde je met korte pasjes met de zon warm schijnend in je haar negeerde jij bewonderaars toch lachte je naar mij het was heel even hemel toen ging het paradijs voorbij…

nacht kort nog wat moe begroetend ochtendgloren dag koren hai koe…

Enkel het mijmeren rest over wat mooi was maar kort boordevol hartstocht heel even en toch voor altijd.…

Als haat zo diep zit dat alles overwoekerd wordt, zijn alle relatieve vermogens gegarandeerd te kort.…

een koe die graast op zulk kort gras kan niet an- ders dan boe roepen.…

De nauwkeurigheid waarmee ze vorm gegeven zijn doet niets af aan de korte tijd die zij kunnen schitteren…

Om de verveling te verdrijven hebben we de hond opgegeten en het cafe kort en klein geslagen.…

Een nachtstille hemel een sterrenregen ik grijp naar die met kort halfleven hoe ze glunderen nog heel even…

Lucht en licht Mag ik weer Binnenlaten waar Tot voor kort Het donker nog Alleenheerser was…

Eb en vloed, deining Wij: Liefde, Woede, Vriendschap Ons leven, zo kort…

Mijn woorden zijn direct, Zinnen kort. Niets meer te zeggen. Ik ga verder, ga door!…

ik zou een dag Jeruzalem maar ik ging meteen weer vort de klaagmuur was me veel te laag en veel te kort…

Blik op oneindig Hersens vol strakke schema's Die als serpenten mij omhangen En soms wel mijn ik verstikken In hun meedogenloze omstrengeling En als mijn leven het dan bijna Begeven heeft en zich moedeloos, Bloedeloos overgeeft aan de dood die me Gretig opwacht aan het naar voren gehaalde Einde ontdek ik dat ik aan het leven te kort…

Hier woonde tot voor kort een prachtige vos. De jagers kwamen, hij was de klos. Hier woonde tot voor kort een trotse ree. De jagers kwamen en namen zijn kadaver mee. Hier woonde tot voor kort een rappe haas. De jagers kwamen en werden hem de baas. Hier woonde tot voor kort een glanzende fazant.…

De onuitputtelijke Koen de Kort... Dat zijn pas renners waar ik blij van word Al pakten ze geen hoofdprijs op 't end De heroïek bereikt het bovenmaatse In net-niet-vluchten en in ereplaatsen…

ik fluister kort maar duidelijk de waarde die je hebt in mijn leven al de liefde die ik je nog wil geven - en je glimlacht dan gelijk -…

als de vrouw voortdurend met hoofdpijn schermt blijkt het eind te kort liefde bloeit op door een verrekijker…

er is zó dikwijls lyrisch geschreven over Maastricht maar ik zal het kort houden ' Maastricht een stad als een gedicht'…