Alle inzendingen over kortste dag

En de uiterst bekoorlijke blondines met groene, ja zeer groene ogen het kortst van al: korter nog dan een gedicht, korter dan de snelheid van het licht in hun groene, ja zeer groene ogen. --------------------------------- uit: 'Bandloze gedichten', 1996.…

Romeinen zijn op weg naar Rotterdam Met rooie koppen, opgestroopte mouwen Gaan zij de hele binnenstad verbouwen De Italiaan wil wraak, en haalt zijn gram Massaal stormt straks de horde uit de trein En vraagt de kortste weg naar een fontein.…

ze konden niet zonder elkaar toen de een zijn ogen sloot viel de ander, het leven zwaar en binnen de kortste tijd ging ook hij heen "voorgoed samen" dit staat er op hun steen.…

ben buiten zinnen als ik niet dicht…

in de vallei achter de heuvels ligt een spanningsveld daar waar ik niet ben en mijn gedachten wel het betreden heft alle twijfel op, had ik het maar niet gedaan…

Waar romantiek moet wijken voor de wetten van 't verstand; de kortste weg meandert niet. Wie vindt nog schoonheid in dit nuchter land, getekend met een liniaal? Ik! rechtlijnig in denken en doen, rechtlijnig van figuur. Het vleesgeworden poldermodel.…

ik wil dichter zijn bij jou met steeds meer woorden in het krijt staan sprakeloos van al mijn zinnen die jij hebt losgemaakt in mij toen uit jouw lenteogen al het winterwater smolt ontdooide willekeurig elk woord dat hiervoor stond hoger klom de zomer tot de dag totaal was uitgerekt waar op de ijle toppen van de kortste nacht geen…

buiten bloeien planten bomen worden groen en alles wordt zo zacht binnen pompt het kleine onvervaarde hartje bloed door het lichaam en alles komt tot leven de langste dag dient zich uitbundig aan de nacht trekt even aan het kortste eind het hart groeit als gras kloppend baadt het zich in zomers ochtendlicht de…

De sterloze ster schijnt helder voor de volgers – van hun bijgeloof.…

hier regent het plaatselijk in het hele land op de plek die nooit ergens tegelijkertijd kan zijn het hier en nu is de plaatselijkheid van alle tijden, aanwijsbaar als coördinaten op de kaart, als de kortste route probeer te keren, nooit waren we op hetzelfde punt in de ruimte hier is waar het moment is verdwenen terwijl de plek…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

stralen Zijn de oude zonden, fijn als rag Ze maken het ingewikkeld Om op te staan Met een nieuwe lach Is het leven meer dan een dag De zon op haar hoogtepunt De schaduw op haar kortst Nieuw zicht op oud nieuws Badend in het licht Op warmte gericht Afgewend van de nachtelijke kilte Drinkend van de bron met zilt water Verwekker van eeuwige…

Vandaag zag ik mijn tandarts stevig mokken, Hij had nu aan het kortste eind getrokken…

er zat een knoop in de tijd ik trok aan het kortste eind kon de grote lus herinneringen niet meer binnenhalen moest ze laten gaan uit de verbanden die mijn jeugd omspanden kwam nog wat fragmenten tegen uit een ongekend verleden maar te weinig voor een fundament wat losse stenen en cement zwerf op het net in verloren tijd…

Die Nik, dat is er een van recht door zee: Dat is de kortste weg van A naar B.…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

zij kwam in de kortste nacht en ging pas weg, nadat het langste uur zijn tijd verloren had het licht ging uit, maar het moest toch echt zo zijn, de pijn om haar verlies verliet me niet het bleef maar grote gaten knagen petje af voor vader tijd want hij weet hoeveel spijt er in doorwaakte uren past ach hij hoeft het niet te laten…

het was geen stroom van bloed maar meer van uitvallen het leven trok nu het kortste eind de dood leerde me lopen in vervaging van het nieuwe naar onopgemerkt in elders het spel van spelen doordrongen in verse lichaamslijnen op ieder perron onderweg stapten silhouetten op op zoek naar een hoger baken niet in zee…

Toch had hij enigszins opgekeken Al gaf de navigatie aan “keer om” ’t Bleek wel de kortste route van Tom Tom Om de Noordzee dwars over te steken Logisch dat hij de verkeerde afslag nam Op weg naar Mini-stad Madurodam …Op het strand van Zandvoort is een Mini Cooper aangespoeld met Engelse kentekenplaten.…

Kleine kinderen kruipen sluipen door het gelukzalig groen nemen de kortste route door de tovertuin. Ik flirt met de zon begraaf mijn hoofd in haar en denk aan helemaal niets.…

’t was of de sombere nacht lichter leek te dragen vonken warm oversprongen toen twee eenzame sterren elkaar verlangend bestraalden ’t was of de zwoele nacht strooide met verse bloemen toen armen zich omsloten lippen elkaar beroerden wensen zich vervulden ’t was of de kortste nacht bijna eeuwig duurde maar toch voorbij was in een diepe…

Geloof me, in de kortste tijd, Ben ik een echte ‘socialite’!…

Nooit krijgt hij het heen en weer de baas van 't veer Hij kent zijn pont,zijn schip kortste route van zijn vaart: Van wal naar oever van oever naar wal, de oversteek telkenmale weer Hij kent de mensen onderweg naar werk, huis de ruis van het water van boeg van 't schuimspoor Hij gaat door -het varen nimmer moe- krijgt…

de dag begon zoals een dag begint het vaste ritueel, dezelfde vloeken je bent nog uren naar jezelf aan ‘t zoeken de spiegel huilt, je laat een boer, een wind het leven leek een bokkenpruik met luizen maar dat veranderde die dag spontaan vergeten was de smaak van levertraan en zelfs een grijs Den Haag begon te bruisen wat deden al die ‘pakken…

Heel langzaam is het eind weer in zicht na een lange tijd van donkere dagen, kan ik weer langzaam genieten van kleine dingen die zo belangrijk waren.…

Toen, die dag de dag dat ik je voor het eerst zag Toen, die dag de dag dat ik jou herkende Toen, die dag de dag dat jij mijn ik erkende Toen, die dag de dag dat ik mij aan jou gaf Toen, die dag de dag die ik gewoon had moeten overslaan...... Faith…

de dag angstig aangevangen een dag zoals anderen je geweten volgend luisterend naar strenge woorden opgenomen in de waan van de dag samen gezeten met gedachten vervuld van hoop op beter normen en waarden toegepast die dag eindigt samen gezeten met de wijn met wolken ingehouden pijn uitbundigheid zingend alles leek even anders…

Gewoon een dag als geen ander, als jij er nu maar was...…

Een nieuwe dag is geboren. De betovering wijkt. De nu nog jonge dag wordt al alledaags.…