19335 resultaten.
Ik weet dat je nog bestaat
gedicht
2.0 met 132 stemmen 34.607 Ik weet dat je nog bestaat.
Jawel, want geen nieuws is goed nieuws.
Je loopt dus ergens rond op deze aarde.
Waarschijnlijk ben je gewoon thuis:
kopje thee drinken, fles jenever
je nieuwe kind door elkaar schudden
je vrouw een zoen geven voor ze gaat slapen
de televisie aanzetten - niet kijken
met een washandje je gezicht deppen
want je ogen…
Tredmolens voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 ik liet mijn
donkere stappen gaan
bleef zelf staan
in onthutsend duister
de tredmolens voorbij
voelde vrij van
dwangmatig koersen
zonder roergangerszweep
het eerste licht
markeerde kanten
die zicht gaven op een
eindeloos verdwijnpunt
ik ervaarde diepte
in een voorheen
draaiende wereld
als een tollend plat vlak
lichtloos heeft…
Subtiele succesjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 smaakten subtiele
succesjes in
het raken van
moeder aarde
iedere stap
ontbond een
stukje contact
herstelde dat
snel in de
volgende trede
ritmisch dansten
ogen en lach
in het zwierig
passeren van
zoveel vitaliteit
met alle gemak
zelfs de
choreograaf
applaudisseerde
voor de kunstzinnige
interpretatie van gaan
in het gewone bestaan…
Achter en voor
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 711 Denken met puzzels.
Vragen met puzzels.
Ontdekken met puzzels.
Ik ben wie mij maakt
en ben wie mij ontdekt
wanneer niemand gelooft dat ik
zonder oplossingen besta.…
Jij al parel glinsterde
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 57 ik heb
veel om mij
heen gekeken
gezien en
beleefd van
het echte leven
dat was wat
ik wilde in
die tijd
maar ik
heb weinig
gevonden
dat echt
inhoud gaf
dat de moeite
waard was
0m ook na
te streven
voorbeelden
bakten lucht
waren mooi
weer praters
vertrokken als
zij het te moeilijk
vonden sloten
aan bij de groep
gelijkgestemden…
Frêle schouders
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 46 zag je
gezicht in tal
van vragen
de antwoorden
wetend wist ik
hoeveel jouw
frêle schouders
moesten dragen
toch liep je
verend met
ingehouden spirit
de borst vooruit
het neusje geheven
jouw verschijning
bruist van leven
en vitaliteit
toch had ook jij
je schaduwkant
waarbij jouw silhouet
in grijs gehuld
de kleurloosheid
van bestaan…
Nieuwjaar
gedicht
3.0 met 98 stemmen 36.603 Tegen het leven is toch immers niets te doen;
de wereld heeft geen oorden meer om heen te gaan,
en 't hart wordt niet, gelijk de landen, jaarlijks groen:
er is geen vlucht uit een voorgoed mislukt bestaan.…
Het slagveld van de wereld
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 571 Waarom zouden we ze niet benutten,
om ons bestaan te hernemen?…
Overleven
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 714 Hoe kunnen mensen
ooit ontspannen en vrij
het leven zo teleurstellen
dat hemel een hel wordt
Waar liefde wil vervalsen
ons tot verraad verleidt
en denken in emoties
leven tot waan verheft
Waar eenheid is vergeten
strijd ons gaande houdt
waar echtheid wordt gemeden
leugen tot waarheid gemaakt
In onschuld geboren
rijpend fruit
dat…
Geurde bloed
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 49 ik ranselde
de stam
schudde de
takken
van de olijf
tot de pijn
bloederig
rood striemde
langs mijn handen
waar ook
vorige jaren
zand kleurde
geurde bloed
in netten die
vingen waar
vrouwen zongen
bij de oogst
voordrongen
het was geen
wedijver om meer
die uit de ogen
bliksemde
maar wel het
diepgewortelde
gevoel van samen…
Kampvuurrood
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 44 zacht
verdwaalde
het laatste
kampvuurrood
nog klonk
de droge tik
van een tak
wolkte
vettig geel licht
opkleurend
naar de wind
het had gesmaakt
was eerst verdiend
in een honger krijgend
gevoel door de
exotische specerijen
in het natuurlijk garen
nam ieder zijn deel
elkaar bedankend
voor net iets teveel
het oogstfeest…
Wezenloos wezen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 927 Werd daar op aard gesmeten:
arm, klein roze ding.
Geen idee wat hem of haar boven 't hoofd hing,
kon van goed noch kwaad weten.
Leerde ogen, oren, neus, mond en tong gebruiken.
Met handen en voeten, kon ie van het leven proeven.
Kende veel geluk en beleefde dingen die niet persé hoeven.
Mocht van alle kantjes van het leven ruiken.
Kwam…
De Wedloop...
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.265 Het wordt nu vechten voor ons bestaan!"
Staan we allemaal bij start?
Ieder vecht nu voor zichzelf, apart...
We worden afgeschoten, dus hoofd er bij
en allemaal netjes in de rij!"
Het stratschot deed hun wezen trillen...
Daar gaan we "mannen",geen tijd verspillen...…
Herkenbaarheid
netgedicht
3.0 met 287 stemmen 50 je bloosde
lachte licht
verholen alsof
het vuur van
binnen brandde
heel voorzichtig
uitsloeg zonder
rookontwikkeling
ik kende
de kleur van
het lichte bloed
dat net je hart
in circulatie
had ontmoet en
met een extra slag
hitte genereerde
in een snelle
bloedbaan op
de huid gezeten
door intieme
manuele variatie
en herkenbaarheid…
Eenzaamheid
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 996 Al zoudt ge de wereld verkleinen:
blijft staan dat ge geen naam zijt,
en worden zult,
zolang het bestaan uw bestaan niet duldt.
En wanneer gij slechts met luchtledigheid wordt verblijd,
kunt ge op ieder onachtzaam ogenblik verdwijnen.
En pas dan ontstaat er tumult.…
Mijn woorden
gedicht
2.0 met 252 stemmen 48.502 mijn woorden
maken een wandeling.
ongebonden slenteren ze
door dit beregende dorp
soms stoppen ze even,
zoals nu.
dan gaan ze weer verder
en praten wat met elkaar
ze zeggen niet veel
of eentje vertelt
een verhaal
en de anderen luisteren,
lachen licht of
wenen een beetje
achter de hand.
---------------------------------
uit: …
stilte op het kerkhof
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.577 de emoties worden me teveel
ik kan ze niet langer meer verschuilen
heersende stilte of niet,
ik kan niet geruisloos huilen
Ik laat mijn gedachten vullen
hecht waarde aan ieder geschreven naam
al deze mensen worden gemist
omdat óók zij ooit hebben bestaan..…
Het kralensnoer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 855 Ik probeer de zin van het bestaan te zien.
Dwars door wolken en regen.
Later weet ik het misschien,
waartoe alle dingen mij bewegen.
Het nagelaten spoor,
moet glans aan de kralen geven.
Wij moeten dus echt weer door,
en hopen op een glansrijk leven.…
arbeidsvreugd en -smart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 510 je hebt je baan te danken aan de mijne
door werk van mij sta jij niet in de kou
besef het goed als ik ging staken zou
de reden van bestaan voor jou verdwijnen
je zou me hiervoor dankbaar moeten zijn
zo sprak de ooievaar tot maagre hein
je geeft me werk ik kom erdoor in nood
zo diende hein de vogel van repliek
je arbeidt volgens mij te fanatiek…
(in de hal)
gedicht
2.0 met 16 stemmen 7.789 Ik ben op handen en voeten vergaderd,
volwassen als een baby, volwassen als een aap.
In deze houding wordt alles onwezenlijk.
Onwezenlijk snel, in onwezenlijke haast:
andermans armen en andermans romp
schieten daarboven jagend voorbij.
Als kogels. Als wolken. Als lijkenlucht.
Zo vliegt de dag de tijd vooruit
en is de slang het meest volwassen…
Kleine wondertjes
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 70 herwonnen vrijheid
waar woorden
de muziek kleurden
zinnen de melodie
gestalte gaven in
een zich steeds
vernieuwend refrein
dat zong van
zon zomer en
warme liefde om
net als regen en
kou weer immens
van te genieten
recht uit de hemel
in samen delen
waarbij leven alle
niveaus showt met
kleine wondertjes in
een gelukkig bestaan…
Fundamenteel
gedicht
2.0 met 25 stemmen 9.923 Ik kijk naar mijn broekspijpen en schoenen
terwijl ik ze aan heb,
en verbaas me dat dit ik is.
Ik is vast iets anders.
Maar wat?
-------------------------------------
uit: 'Gedichten 1939-1998', 2000.…
Gebaard tot licht
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 373 De vele woorden moeten uitgebeend
tot er een harde pit van waarheid blijft
die steekt en brandt tot waar geweend,
geliefd wordt en gebeden.
Te lang heb ik geleden
en in de overvloed versteend
mijn eigen wezen uit zijn kern gericht.
Wie weet hoelang dit stralen duren zal
en of al iedereen, gezwicht,
geloofd heeft en betekend,
vergeten of…
De herfstweg
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.385 Als regens waaien in de hoven
en maaiers op de heuvels gaan,
bundel ik mijn vreugde tot schoven.
En het oog is hol en vol tranen.
Bomen lozen bladeren, ik haar,
schaduw en nagels. Kort ben ik
op aarde, korter dan een sjaal.
Steeds verlaat mij weer de ochtend.
Steeds lokt mij weer de laan.
Tot ik door het dwarse tuinhek ga.
Dicht is het…
Hoe en wat
gedicht
2.0 met 11 stemmen 9.903 Voor Gerrit Kouwenaar
Tussen aankomen en weggaan
tussen spreken en zwijgen
op plaatsen waar je uit de auto kunt om je benen te strekken
in boomgaarden
en in kamers waar je ziet dat de dingen voorbijgaan
nu ze zich in je hoofd komen nestelen
nu het denken nergens toe hoeft te leiden
terwijl het licht verwijlt in je omgeving
en de bomen…
Stiekeme trots
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.134 De stiekeme trots
wanneer je jezelf voorbij loopt,
uitgeput neerzakt en
niet toegeeft aan je gevoel.
De stiekeme trots
wanneer je voelt dat je verdwijnt,
langzaam maar gestaag
en dat nooit meer op wilt geven.
Die stiekeme trots
maakt dat ik elke dag weer faal,
wanneer ik opsta
en nog steeds besta.…
bankfilosoof
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 473 iets
de wereld in beweging
hele dagen op de bank
genieten van het mooi
weer maken, zijn vrienden
de passanten tussen de regen door
en al te vaak over het leven
al heeft hij dan
geen nagel meer om
op te bijten
of beter een appel
voor de dorst
hij hongert er niet naar
zolang hij maar bewijzen kan
dat ook hij zomaar
met reden
mag bestaan…
het kind onder de appelboom
gedicht
2.0 met 31 stemmen 17.783 het kind onder de appelboom
telt tot honderd, ze draait zich om
en loopt door de zonverlichte, gele tuin
waar hebben ze zich verstopt?
dan vliegen ze langs haar
naar de boom, krijsend
en met wel honderd bewegingen tegelijk
ze weet niet waar ze het zoeken moet
ze knijpt in een appel
en noemt hem
appel, appel.
------------------------…
Parel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 780 Op
de bodem
van mijn bestaan
kruip ik uit m'n
schulp…
ijskoud
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 809 Mijn gebeente verstijft
koude kraakt in het niets
leven houdt op met bestaan
geniet van deze gewoonte
mens, verafschuw me niet
het is noch stof, noch as
het is jezelf dat je ziet!…