Alle inzendingen over krabbenvissers kussen storm

wek mij dan als de dag begint met uw speelse kussen Ik wil naast U liggen in de wisseling van heel uw natuur... Wek in mij Uw Liefde... zet mijn hart in vuur en vlam om jouw licht te zijn zoals een vlam de lamp doet schijnen... Zonder uw kracht BEN IK NIETS Zonder uw liefde KAN IK NIETS…

in mijn droom vloeit tijd over mijn kussen het druppelt warm over de rand de klok wijst nog maar vier wijl het seconden lekt in de straling van vormen en in de cohesie van lichtgeraakt laat het zich langzaam uit mijn geheugen stromen terwijl mijn oog waakt en speurt in eeuwigheid van ruimte…

Ach! wat kust ge deze verzen, Lieve schone, kus ze niet: Of zijn verzen zo veel waardig, Wees dan, schone, wees rechtvaardig, Ik ben louter minnelied!…

nauwelijks leek te blussen Wat rest zijn smeulende emoties Haar liefde is onbaatzuchtig, onvoorwaardelijk Voor hem, onbegrijpelijk, ongemakkelijk Haar liefde zit in elke vezel, in elke cel Voor hem, te dichtbij, te overweldigend Haar liefde is op elke plek, ten alle tijden Voor hem niet te vatten en benauwend En ze stikt hem met haar kussen…

Kussen van uw lippen en uw ogen, Zachte daden uwer handen, Zoals koele wateren getogen Door de tuinen dezer landen, Drenken in onmiddellijk bevloeien ’s Harten diepste wortelcellen, En naar een oneindig openbloeien Gaat de siddrende aandrift zwellen, – Een geluk als nieuwe wijn geschonken, Waar de schijnen dood en leven Schaduwloos in…

In de nacht droomde ik over jou en sliep ik heel zacht. Gelukkig lag je naast mij, maar je hoorde mij niet dromen. In de droom die ik had bedreven we de liefde. Het was zo'n fascinerend spel: je kuste mij en ik kuste jou. Gevoelens had ik voor je, intens tastte ik over je wonderlijke lichaam. Het verlangen was groot…

Zou het je helpen te worden gekust, door een Myriam of een Elisheva ? in Nineve stond vroeger een zinnelijk bad vol van verleiding en Bijbelse lust. Ook de dochters van koning Salomon wisten met hun wiegen te behagen. Eens geborgen in hun malse schoot dacht geen sterveling meer aan zijn nakende dood. Jouw sombere buien zijn enkel…

driekwart wachten op een afstand en daarna de pijltjes zoeken rennen, stormen en maar vloeken waar vind ik nu die kamerplant. een half uurtje heb je maar de tijd om dan terug op straat te staan iets vergeten, iets ontgaan... is herbeginnen met die strijd.…

Stormen die razen woeste wind geselt de stad boom in het water.…

Van schip op land gespoeld in hand van jutters schat geworpen, storm bekoeld in wiegen en in sussen, als meeuwen heel gevat de top van baren kussen.…

van zijn verhalen, het leven vangen in volle zeilen, stormen doorstaan, de golven klieven met dubbele ribben…

Loes heeft het uitgemaakt met Hans nu heeft Theo weer bij Loes een kans Hans loerde al een tijd op Sonja maar die liep Theo achterna. Oude harten gaan weer tekeer en de mijne doet steeds meer zeer Marijke gaat nooit weg bij Ger hopeloos wacht ik op een vallende ster.…

Zestien beeldjes van hetzelfde formaat waarvan er twee mij hebben geraakt. Op één ervan een uitgehongerde Afrikaan direct ernaast een lustobject met een banaan. Twee werelden ver uit elkaar: De één gaat dood, de ander komt klaar. Om toch hier niet te lang bij stil te staan wil ik nog twee beeldjes verder gaan: Een dirigent zwaait met zijn stokje…

Ben ik aan een consult toe; ‘k ben de laatste tijd doorlopend moe. Niet alleen mijn slapen grijzen; ‘k verkeer in een algemeen gevoel van ‘malaise’. Ondanks dat ik mijn brillenglazen veelvuldig clean; ‘k ga steeds vaker wazig zien. Langdurige wondjes met een broze korst een droge mond en steeds meer dorst. Een windje kan mij onaangenaam…

Het blijft maar neerdalen zonder oponthoud langzaam, als parachutisten en vestigen zich op onze spullen, overal ze zijn ontelbaar Wij kunnen er weinig aan doen, bijna elke dag proberen wij het, stof afnemen, stofzuigen We doen het al jaren Wij zijn gemaakt van stof en aan het einde van ons leven gaan we terug naar stof Stof is alles…

Als we Nederland verlaten is er de pijn van het afscheid, misschien nooit meer terug te zien. Benieuwd naar het nieuwe land, een nieuw begin, aanpassen. Een nieuwe taal leren. Heel vaag in de verte is toch nog Nederland, het blijft smeulen van binnen. Maar als we ouder worden laait het vuur weer op. We spreken weer de Nederlandse taal en…

Ik heb gehoord dat aan het einde van ons leven een film van ons leven flitst voor onze ogen. Zo, hier zit ik nu, in mijn ouderdom, in mijn gemakkelijke stoel te wachten voor de film zal beginnen. Waar begint het? met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd? Maar waarom kunnen wij een film niet zien aan het begin van ons leven met aanbevelingen…

De vier jonge mannen in Nieuw Zeeland ontgonnen nieuw land. Maar de wereld was in nood. Zij antwoordden de oproep en verlieten hun geliefden Boven Vlaardingen, in dat oude onderdrukte land, gekrampt in het vliegtuig, de ontploffing reet het apart en spiraalde in een daverende vaart tot hun einde. Ze gaven hun leven voor onze vrijheid…

Wat, waar, hoe, waarom, wanneer Tijd is wat alleen gegeven kan worden- Het pakt zichzelf dan weer af dat komt door jou dat komt door waar je het wilt doorbrengen, hoe, waarom, en wanneer. Waar tijd voor jou plaatsvindt is fysiek alleen op aarde maar mentaal breng je altijd alleen maar tijd door met jezelf en iedereen die je tegenkomt tijdens…

De bomen fluisteren naar elkaar En geven door dat herfst zal komen Hun prachtige groene kleuren Zullen langzaam worden ontnomen Onrustig beroeren de bomen hun takken Wetend dat de storm weldra zal beginnen Sommige blaadjes laten zich al goudkleuren En zullen in hun vrije val rond gaan spinnen De bomen fluisteren naar elkaar En kussen de…

Een witte nacht in Tiberias en langzaam glijdt de boot over het water, dat de kussen van de maan opvangt, als een droom die nooit herkenbaar wordt. Dank voor het stillen van de stormen in mijn hart, ik was verbrokkeld en vergaan, naar Tara afgereisd. Dank voor het wandelen op borsten, die zacht en warm zijn.…

Plastic zakken vliegen door de straten. Ik houd me amper staande op de stoep, ontwijk intussen alle losse troep. Maar toch ben ik een beetje uitgelaten. Ook al beleef ik angstige momenten, ‘k geniet toch van het spel der elementen.…

De sterren zijn goed te zien, de hemel is strak en donker, de maan laat zich goed zien, bomen steken zich af tegen de invallende avond. Langzaamaan worden de vogels rustig de stilte valt in. Af en toe komt er een auto voorbij, maar dat is dan ook alles, wat de avond verstoord. Dan ineens een knal, we stuiteren omhoog, schrikken beiden,…

voor God alleen terwijl de goddeloze bluffen stonden zij 't morgenlicht te kussen op Gods akker om mij heen…

Een grens, de onderbroken witte streep, Waarlangs ik met betraande ogen rijd Ik kijkt of ik alsnog een ingang vind Het hartzeer kent het klappen van de zweep De stilte na de storm voert niet tot spijt Dan is het dat ik toch de band ontbind…

Ver van storm en razernij hou jij een plaats voor mij…

en storm breken en sterven er takken af Ze reiken steeds dunner en korter Nesten waaien eruit naar nieuwe bomen Voor nieuwe liefdes…

Ik zou je willen zoenen zoenen zoenen Je kussen willen kussen kussen Proeven je lippen proeven proeven En willen voelen voelen voelen Of je wat voelt voor mij…

De weerman had een superstorm voorspeld De stormvloedkering dicht en dijkbewaking De scheepvaart stopt, de veerdienst gaat in staking Toch werd uiteindelijk geen boom geveld Vooraf was het lawaai ronduit enorm Maar waar geen stilte is komt ook geen storm…

Met slechts cup A was zij niet ruim bedeeld, Maar nú heb ik bij haar iets waargenomen…. Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…