Alle inzendingen over laatste

Jouw laatste woorden ademen nog rustig door in een lucht van taal…

en als ze zich dan omdraait weggaat en geen laatste keer meer zwaait dan heb ik het gevoel dat ik meer gestorven ben dan haar…

een zachte herfstdag laatste mode op de fiets bijna de bilspleet…

grijs voldaan proeft hij kalm de laatste herfstregen - hij heeft liefgehad…

’t voorjaarsklokje slaat in dauwdrupjes schreiend haar laatste seconde.…

Mussen op dakrand kwetteren het laatste nieuws broodkorstjes hiernaast…

gakkende ganzen op de laatste weg naar huis van verre een roep!…

Vogelpoep vergleed schaatsen gaven nog geen klap de laatste ronde…

Gouden schemering: een mooie laatste avond – maar liefst niet vandaag.…

draaiend, tabak in vloei een laatste nog en een borrel dat moet wil ik slapen gaan…

We hebben allemaal een laatste uur Voor de een is het een verlossing Voor de ander zuur...…

gedrapeerd hangen haar laatste levenslinten lonkend naar eeuwig senryu…

iemand vroeg mij laatst hoe laat het was, en ik zei 'je bent net op tijd'…

rood aangelopen completeert het laatste blad ter afsluiting van…

voorjaar perst zich al door laatste winternaden met frisse kleuren [haiku]…

Het laatste blaadje verrijkt het kleurig grasperk en kust het herfstkleed.…

Wiegend in de wind de bijna laatste rozen rood van opwinding…

Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

van je eerste tot je laatste stap, zet je elke stap voor het eerst…

kraai op lichtmast krast en krast indringend zijn laatste oordeel…

Ik beloof je de hemel op aarde, en meer als je blijft vannacht nog een laatste keer.…

Hij ijsbeert bedroefd op de laatste ijsbergen totdat hij mee zinkt...…

De laatste stralen waren de jouwe 't Laatste licht je ogen 't Diepste blauw lichter... Je naakte lichaam fonkelde een zwarte silhuet in de stilte.. ... en ik huilde zacht... En terwijl ook mijn gedachten zich in zee lieten zakken Rees mijn laatste vraag mijn emoties te boven Midzomernacht...…

Ik heb het laatste woord voorbij zien komen De stilte kwam er zwijgend achteraan Een laatste druppel uit een lekke kraan Een laatste deling van de chromosomen Wat ons nog rest zijn geesten en fantomen Hoe kunnen wij elkaar nu nog verstaan?…

Strak kijkt zij langs jaren die verdwenen zijn zwijgend sluit ze het venster naar opstandige gedachten de levendige geest heeft haar ingehaald die ene laatste bocht, onoverzichtelijk wijst nog niet de route haar tijd ademt komende en gaande maanden sprakeloos knikt zij ja tegen de muur daar waar haar leven de laatste…

uren bleken slopend de dag ervoor legde ze nog onverwacht haar laatste en grootste ei het waren de mieren die hun laatste eer betoonden en aan de afbraak begonnen in groten getale, zij aan zij…

In mijn herinnering neem ik de laatste bloemen mee zodat in mijn hart altijd lente en zomer zal blijven.…

De oude heer, Hij gaat zijn laatste keer. Bij daglicht voortgetrokken door het leven, Gaat hij langs geliefden op zijn laatste dag, Voor volk, vaderland, onder nationale vlag; Wordt aan zijn ziel een stemmig eerbewijs gegeven. De oude heer, Hij ondervond roem en eer. In duisternis verging zijn hoop op leven.…

Waar de gierzwaluw zijn nest overschouwt zich een laatste maal te rusten begeeft wacht hem morgen de eindeloosheid in zijn vlucht naar het zuiden waar de zon hem roept maar éénmaal nog zal hij zwevend in zijn glijdende vlucht mij zacht bekoren als laatste groet om mij te beloven wees maar gerust ik kom terug…

in de adem der stilte sluit ik mijn ogen die laatste zucht verhult alle pijn door liefde gegeven vervulde dromen aanvaarden het heengaan naar ooit weer terug waar die laatste streling mij eeuwig beroert sluit even jouw ogen aanvaard mijn dood…