10841 resultaten.
Onbegrepen lentejuffer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 184 In een lente droom
van ongekend verlangen
lijkt eeuwig van korte duur
als chaos verwaaid door de tijd
in een windvlaag van tranen
geschreid door een voorjaarsbruid
zonder sluier
in de ochtendnevel
voelt zij zich onbegrepen
dag lief…
Ondersteboven
gedicht
3.0 met 22 stemmen 5.243 het stormde
windkracht negen maar liefst
volgens het knmi
en die jongens kunnen het weten.
de bomen bezemden, wild geworden,
met hun wintertakken
de wolken weg
en even leek het of
de hemel keukenzeil geworden was
of een ijsvloer:
de wereld stond op zijn kop
hier voelde ik me
om de een
of andere reden
nu eens buitengewoon prettig bij…
Gelukkig wakker geworden
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.876 Gelukkig wakker geworden, meteen al
in tongen gezongen van raadselwater, veer
gehikt en zo meer.
Vanuit haar serre kijk ik de hemel
recht in haar vrijheid.
Tussen de bomen schittert de zee.
Ik blijf maar vissen: blikschade, zwik,
spaat, maskerade, tsja, om regels te vangen
moet men een woordje uitwerpen.
Hé, zwaan kleef maar aan,…
lentegevoel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 430 De lente is begonnen
nu de zon weer schijnt,
de natuur kriebelt,
een roze bril.
Verliefde stellen,
wandelend op het strand,
niks maakt meer uit,
problemen aan de kant.
Alleen maar genieten,
tulpen en narcissen,
tomeloos verlangen,
alleen maar zonneschijn.…
GEBORENE IN DE MORGEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.332 Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste…
Gedaalder zonne
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.827 Aan het golfgeruis huwt
't Westewindje, dat luwt,
Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister,
En de scheem'ring slechts rest,
Nu de zon daalde in 't west,
Een poos nog - en de aard ligt in 't duister.
En geen stem meer in 't rond,
Die nog leven verkondt.
't Is stil in het woud, in de weide,
En onzichtbaar, maar zacht
Daalt een weldoende…
Naar buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.738 Och, mijn geleerde boeken,
Trezoren onzer taal,
Geef me oorlof, dat ik buiten
Eens eind'lijk ademhaal.
Die taal- en spellingskwesties
Zijn nuttig ja en fraai,
Maar 'k word daarvan ten leste
Zo akelig suf en saai.
Geef me oorlof, - och, daar buiten
Wenkt mij de zonneschijn.
'k Moet, waar de vog'len fluiten
En lui en ledig zijn.…
De reuzenketel
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.559 ‘Ja, wat men toch al vreemde dingen
in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap,
‘Zo zag ik daar eens op een akker
een raap, een echte reuzenraap.
Ze was zo groot als… dat huisje,
ik kon er heus niet óver zien,
en om ze van het land te halen,
gebruikte men een man of tien.’
-‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde
in Duitsland, voor mijn ambacht…
Hier is het feest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 De zon komt aarzelend op
gaat sprankelend ten onder
De liefdevolle eenzaamheid
zal zonder jou, mijn lief
nooit meer dezelfde zijn
Ik zie jou zo graag
zonder woorden fluisteren
naar je ademhaling luisteren
alsof voor de eerste keer
een nachtegaal zich horen laat
Gevangen tussen zon en maan
ben jij het baken en boei
zelfs op…
die lente zo fleurig
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 180 vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond
het zonnetje priemt zwak door de bomen
vroeg uit de veren is goud in de mond
mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen
de lente springt dansend door het land
ze laat al terug zovele dingen bloeien
natuur en heelal smeden een ware band
de kinderen willen in bossen gaan stoeien
het lachen verschijnt, het…
Klaas Vaak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen.
Ik besefte dat ik had gedroomd,
maar de beelden waren reeds vervlogen.
Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen.
Het zou mij moeten aansporen,
maar ik wist niet hoe of waar te beginnen.
Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten.
Geeuwend draaide ik op mijn…
troostgedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 dichten is gedachten rijgen
beschrijven wat je denkt en voelt
van de inhoud kippenvel krijgen
nu 't geluksgevoel bekoelt
troosten is met weinig woorden
steunen, luisteren, meelevend zijn
begrijpen al hetgeen je hoorde
over onzekerheid en pijn
troostend dichten is niet verhelen
dat je om die ander geeft
het verdriet samen wilt delen…
pruimenbloesem
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 992 De uiterwaarden steeds zompig en volgezogen
De lucht zo zwanger van de lente, mijn hart van jou
Mijn verlangen ergens, in mijn binnenzak
Kastanjeknoppen barstensvol, bijna
Geur van ontwakende belofte, van jou en mij
Licht schrijnende vreugde
Pruimenbloesemkus…
Cantabile
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 260 De lente komt
op kousenvoeten
aangelopen
en doet de harten
sneller slaan.
Alsof gezongen wordt
zo kijken reeds de
eerste lentebloeiers
verlangend naar het licht.…
Regenverdriet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 264 De wind en ook de wolken doen zo zeer
en doen ons naar de lente al verlangen.
Maar plots is er de glimlach van een kind
dat zorgt dat ik mijn vreugde toch hervind.
Snelsonnet…
Beloofd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 3.296 Nu, ongemerkt
en ruim een halve eeuw later
nog steeds hetzelfde geluksgevoel.
Eens wordt die gelofte,
conform de wetten der natuur,
door jou of mij niet langer meer vervuld.
Dan volg je mij later
of ik volg jou, wie zal het zeggen;
maar eens beloofd, mijn schat, blijft beloofd.…
De pen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 150 't Verlangen van mijn hart
doet gevoelens bovendrijven.
Hoe heerlijk is het,
als ik woorden vind.
Het vult mijn dag,
blij als een kind.
Het zijn zo vaak
die kleine vreugden in mijn leven,
die het leven aangenaam doen zijn.
Verdriet en pijn worden verdreven.…
lente zal schitterend zijn
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.076 liefde slaat rood uit
de kleur op onze weg stilgelegd
in een liefdevol palet
liefkozend in omarming
wij prijzen ons gelukkig
onze vriendschap kent geen pauzes
het verbreedt zich in diepte
het is de lente die ons leidt
in lotsbestemming van verlangen…
In de winter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 410 achter
mijn aangezicht
huilt het leven
machteloos
zo lijkt
en tijdloos van aard
om verlies
met pijn te verweven
heeft het gevoel
verdriet gebaard
de avond heeft zich
van de lente vervreemd
is in koude ondergedompeld
rest nog de troost
die aan het verlangen
blijkt uitgeleend…
uitzicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 191 mijn uitzicht
hunkert,
opent ramen
en deuren
voor een nieuw
begin
mijn hartje zingt
van verlangen,
wil liefde laten
bloeien
een zalig moment
koestert dit gevoel,
laat liefde
maar binnenkomen,
zoals lente
de zon
verwacht!…
IK HOU VAN HOLLAND
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 380 IK HOU VAN HOLLAND EN VAN JOU
Met mijn partner naar de stranden
handen, voeten lekker in het zand
met mijn partner naar de bossen
lekker kletsen, lopen hand in hand
met mijn partner naar de meren
onze hond steeds aan de waterrand
met mijn partner naar de steden
voelen, ruiken, zien van alle kant
met mijn partner naar de toekomst
innig geluksgevoel…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 406 Verlangen is je uit-rekken naar wat nog niet is,
jezelf verlengen tot het onbekende,
het onervarene, het nieuwe, het andere...
verlangen is dromen, trachten, wachten en dulden,
is uitstel en dageraad, lente en belofte;
verlangen is niet dwingen, niet bevelen, niet eisen
maar als de omgeploegde aarde
uitzien naar de vruchtbaarheid.…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Buikvlinderkast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 Lieve Lente, wat was je ver weg
op zoek naar het nog niet gevonden
paarse paasei. 't Kwam uit een planten-
pot verstopt achter de bruine hoop
Ijdele herfstblaadjes in een hoek
gedreven door koude harde wind;
er kwam maar geen verlossend einde,
lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 662 dan de lente ons weer!…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Het voorjaar spreidt zich uit,
met een tapijt van bloemen.
Fel kleurend
in de vroege lentezon.
De donkere aarde dekkend,
sierend, als op een feest.
Daarboven jubelen weer de vogels,
driftig trillend in hun liefdesgloed.
De mens aanschouwt dit sprookje
opnieuw, met grote vreugd.
Het doet opnieuw een snaartje trillen
in een wat oud gemoed…
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 611 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Van vorst, ijs, sneeuw en kou
is het buiten bijna lente
zie ik de narcissen staan
en de sneeuwklokjes parmantig.
In amper een week tijd, van
ijs en vrieskou
naar zomerse temperaturen
tulpen in vazen en zon op de muren.…
Woning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Een kloppende specht
vogels vliegen met takjes
woningzoekenden…
Onderweg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 niet dat ik haar zoek
of juist wel
het zal de lente zijn
die mij beroert
of verlang ik naar mijn huis
waar de duif koert
ik zie hem vaak in de ochtend
op het hekje
waar nu, zo neem ik waar,
iets gevlekt
in een prille struik loert
verlang ik naar jou
of juist niet
verzamel ik enkel stenen
om te stapelen
en sta ik op mijn…