Netgedichten

netgedicht (nr. 17.448):

Verlangen

Verlangen is je uit-rekken naar wat nog niet is,
jezelf verlengen tot het onbekende,
het onervarene, het nieuwe, het andere...
verlangen is dromen, trachten, wachten en dulden,
is uitstel en dageraad, lente en belofte;
verlangen is niet dwingen, niet bevelen, niet eisen
maar als de omgeploegde aarde
uitzien naar de vruchtbaarheid.
Verlangen is steeds weer anders, is openheid
naar het land achter de horizon,
naar wat kinderen zien en dichters;
is oor zijn voor de woorden van de profeten,
is horen het lied dat nog aarzelend wordt ingezet
maar de kracht heeft uit te groeien
tot een belofte
die nooit helemaal kan gehouden worden
maar die je opent, steeds weer verder,
tot alles je verwondering wekt en vreugde geeft,
de vreugde die niemand je kan ontnemen!