Alle inzendingen over lente in het land pa

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

ik spiegel jouw schoonheid terug in de rivier welke 't brengen zal daar waar de zon de aarde kust kletterend van hoger gelegen tot in 't kabbelend beekje tot dat je weer daar bent samen met haar…

stil aan de dagen trekken aan vrouwen volle maan dromen achter ramen prinsen witte paarden februari de droom ontwaakt sluimert nog in mutsen dikke sokken lange rokken mannen tranen vries in gutsen ziet licht in neev’len kristallen fonk’len schel de ochtendzon kwetterflirt van vogelen maartse vrij hun baar in ei kwaak van breedsmoelkikkers…

op 't land was pa mijn houvast. in zee mijn reddingsboei. voor hem was ik nooit een last zelfs niet tijdens mijn turbulente puberale groei. wij gingen voor elkaar door 't vuur vier handen op één buik ik zie zijn groene vingers weer als ik de lente ruik in bloesem bloem of blad. verrijzen noem ik dat.…

De tweede Meidag, bloesemslingers bloeien de koepel hemelsblauw, pa merel zingt een wolk danst langs de zon, de Lente springt te voorschijn: kleuren knallen, sappen vloeien Alleen de Mens is nauwelijks te vermurwen: Zó expressief? Zó vrij? Ik zou niet durven..…

Nu zit je daar met De dood op je gezicht, Kon ik je maar helpen pa Zodat jouw last werd verlicht Je bent verschenen in mijn dromen, Van ons nam je afscheid De tijd is nu gekomen Ik hou je in mijn hart, voor altijd…

Hij schoffelt door z’n groentetuin Mijn kromme grijze pa Zo oud oogt hij Vertederend Gelijk zijn jonge sla…

worden door kinderen bomen geplant de bloemlezing helemaal ondergedompeld, zoekt heel iets bijzonders in hun ervaringen, geel en groen, vertellen dat de lente begint, zijn de kleuren van het land, sneeuwklokjes, krokussen, narcissen kunnen hier hun hart ophalen.…

De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen. Ik besefte dat ik had gedroomd, maar de beelden waren reeds vervlogen. Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen. Het zou mij moeten aansporen, maar ik wist niet hoe of waar te beginnen. Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten. Geeuwend draaide ik op mijn…

21 maart, de lente is in 't land Ik bedoel niet meteorologisch hoor Gewoon zoals we vroeger hoorden; De 21e is de lente in het land. De zonsverduistering gisteren Liet door mist niks van zich zien Maar de kalender kan zich niet vergissen Dus krijgt vandaag van mij een tien!…

En ik weet nog goed wat Pa zei, toen Ma's kip een Paasei lei: Pa zei: 't Paasei is niet pa's ei! Ma zei: Paasei is van mij.…

Pa, ik mis je zo met kerstmis je huisje in het goud dat je zelf maakte van cellofaan en hout. Pa, ik mis je zo met mijn verjaardag, je bosje bloemen of cadeau, je optimisme en je vrolijkheid, ja dat mis ik zo... Pa ik mis je zo op zondag als ik je bezocht en ik ongedwongen met je praatte en je tuin bewonderen mocht.…

Lieve Lente, wat was je ver weg op zoek naar het nog niet gevonden paarse paasei. 't Kwam uit een planten- pot verstopt achter de bruine hoop Ijdele herfstblaadjes in een hoek gedreven door koude harde wind; er kwam maar geen verlossend einde, lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…

Goudgele aren Golvend als stille baren Onze oceaan Oneindige grens Overschreden door jaren De toekomst verstaan Azuurblauwe lucht laat mijn gemoed bedaren zie de fletse maan Het pijnlijke licht zal ik moeten ervaren net als jouw heengaan…

combineer en dat ik je stiekem toch een beetje kopieer Ik zou je willen zeggen dat ik dagelijks aan je denk, een keer of twee en zelfs je rijbewijs nog steeds zit in mijn portemonnee Ik zou je willen zeggen dat ik trots ben op het gezin en dat je eens zou moeten komen kijken maar dat zit er helaas niet meer in Ik zou je willen zeggen Pa…

Duizend boeken en vele planken vullen de kamer van mijn pa Ik heb veel aan hem te danken Even twijfelend open ik zijn la Een potlood en een kroontjespen wat spaargeld voor de trein In alles is wel iets wat ik herken en aan alles kleeft z’n zijn Toen opa stierf huilde je gebroken Mijn sterke pa, dat kon toch niet Hier aan jouw bureau ineengedoken…

meer En dat doet wel zeer Zus en ik hebben veel verdriet om jou Pa wij houden van jou…

Toon het me nu Dat broos en huiverend naakt van jou Nu we de jaren nog oogsten Adem in. Laat je borst zwellen Tot het hemd scheurt Tot de knopen wegrollen over de vergeten straat Naar het raster van de riool Pronk met jouw deinende buik Kijk naar me De wijzers van de klok vermalen me Wanneer is me het moment ontglipt? Een duel met…

Pa waar ben je gebleven ik mis jouw stem het gesprek over onze jongens ongegeneerd opscheppen over hoe goed ze beter de beste zijn niemand kon ons tegenspreken in ons ongenuanceerd gesprek ik ben geen kind meer vader maar vader van onze jongens eenzaam in mijn gesprek.…

Zo als hij jaren had gedaan Rookte hij z'n sigaretje nog trouw Zijn eigen zaak was zeer vertrouwd Voor talloze vaste klanten Toegewijd in alles wat hij deed Was hij de beste vriend Die ik me ooit had kunnen wensen Vaak voor het slapen gaan Nog een stuk of wat pilsjes En dan maar hopen dat 's nachts De oorlog nimmer weer zou keren In plotseling…

soms hoor ik nog het zachte ploffen van je dobber alsof ik jou tussen 't riet ontwaar terwijl het beeld verbleekt de zon hier warmer schijnt weemoediger ondergaat waar je verstrooide lichaam met de tijd verzonk, je ziel voorgoed met je oude stek verweven blijft…

Nooit meer die lach Nooit meer je humor Nooit meer die groente van jouw tuin Nooit meer spontaan een bos bloemen Nooit meer je gezelligheid Nooit meer het gemak van jouw hulp Nooit meer genieten van jouw kookkunst Nooit meer jou voorbij zien fietsen Nooit meer dat vertrouwde Nooit meer die onvoorwaardelijke liefde Maar wel voor altijd blijf…

sterven was voor jou geen pretje geen sniper joeg jou juichend een kogel door het hoofd je ging niet in een laatste natte droom leven was voor jou het einde je vingers had men één voor één eraf gezaagd in ruil werd jou de eeuwigheid beloofd je knielde nog toen ook je geest in waanzin werd gesmoord dood zijn behoeft ook geen betoog dat…

Pa was verslaafd aan lezen en ook (Oost-Indisch) doof ik had niks te vrezen als ik soms de deur uit stoof..... Ma baalde, zat tegen hem te praten maar kreeg geen grip op hem hij kon het lezen niet laten al sprak ze met luide stem..... Het enige wat z'n krant deed zakken was: "GEBROKEN BEEN of CHOCOLA!…

Kijk, zeg ik en wijs naar de open plek wij tussen de bomen Twee eekhoorns spelen met zonlicht overgoten jij fluistert niet want de koude zal komen jouw hart klopt zichtbaar in hun kelen…

Moeke roept luidkeels Dochter Gina en haar Pa: Eten Pa...Gina Vroeger noemde ze hem Va Ze vergist zich nogal vaak…

tjiftjaf en lijster strooien hun klanken luidkeels over het pad en land takken en twijgen bloesemen een gretige lente…

.' De lente kwam, een lente later zou ze sterven. Maar ze zei: 'Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door de regen, al die druppels op mijn gezicht.' De zomer was voorbij, voorbij. Ze zei: 'Die appeltjes rook ik zo graag, vooral wat in het gras lag, in de grote tuin van mijn pa.…

.' De lente kwam, een lente later zou ze sterven. Maar ze zei: "Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door de regen, al die druppels op mijn gezicht,' De zomer was voorbij, voorbij. Ze zei: 'Die appeltjes rook ik zo graag, vooral wat in het gras lag, in de grote tuin van mijn pa.…

Zij trapwentelt me een woord pa-pa-pa-pa Steeds maar hoger van onder naar boven Ik schiet vol bezinksel van veel te lang naamloos zijn Ik kom naar beneden van mijn zelfschakelende rugtrap maar ik kom steeds hoger in het knikken van lucht daar achter boven onder mijn hoofd mijn keelgat kleppert open met een kinderlijk kreetje Gezonken…