Netgedichten

netgedicht (nr. 38.132):

vaderdag 2011

op elk moment was mijn vader
daar, waar ik hem nodig had.
voor mij bleef hij een trouwe steun,
een lichtend spoor,
een lang gezochte schat,
een bron van creativiteit
van kracht en tederheid.

op 't land was pa
mijn houvast.
in zee
mijn reddingsboei.
voor hem was ik nooit een last
zelfs niet
tijdens mijn turbulente puberale groei.

wij gingen voor elkaar door 't vuur
vier handen op één buik
ik zie zijn groene vingers weer
als ik de lente ruik
in bloesem bloem of blad.
verrijzen noem ik dat.