Alle inzendingen over leren fietsen

Fiets zonder bel onder de grond helemaal niets te doen Fietsenstalling…

Bij ons staat al een paar dagen een fiets bij het hek. Een fietstas achterop de riempjes netjes aan elkaar geklikt. Het slot zorgvuldig dicht gemaakt aan ‘t stuur een kleurig tak een roze bel: volmaakte fiets. Van wie de fiets is weet ik niet; het is een nieuwe fiets die glimt het chroom blinkt in de zonneschijn.…

Hoera, ik heb een fiets gekregen!…

in een gesloten groep draaien pedalen rond wie langazamer gaat wordt overdonderend ingehaald de staart klemt dunner aan het einde van de karavaan banden zetten zuigend af op nat asfalt een schutterige colonne ineengedoken tegen de wind die strak staat en op een open stuk toeslaat lange jassen op het zadel vastgepind de wind verfomfaait…

Fietspadvervuilende racende wielerfreaks ! Snuivend en scheldend volkomen debiel! Mensen, kom op, steek dat fietsterroristische tuig op hun beurt nu een spaak in het wiel…

Zo stapte ik op de fiets voor een zonnig ritje voor een ander is 't niets voor mij een mooi verzetje. 'k Kwam van alles tegen ook veel kwam er voorbij niet alleen op de wegen maar ook stilaan opzij. Stopte even bij 't water dat geeft rust en moed een klein half uurtje later was mijn innerlijk weer goed.…

Het landschap gaat aan je voorbij als filmbeelden de dijken, weiden de dorpen, als vlekken aan de Maas waar het vee rust of graast het snelverkeer niet raast..... Nee, oh nee 'rij er wel zuutjes'…

Ik ga nog als een vorst over de stang Maar op de fiets ben ik in het verleden Nog weleens van het zadel af gegleden Een tegenvaller voor de scheppingsdrang 'n Echte man kan daar natuurlijk tegen Toch is mijn stem wel een octaaf gestegen. (Een heer die langsreed zei me desgevraagd: 'Ik voel me door dit nieuws op stang gejaagd.')…

Herinnert u zich nog uw allereerste fiets? De valpartijen en schaafwonden waren niets toen u eindelijk uw vehikelevenwicht vond.…

Ik ben dol op fietsen als mijn wielen flitsen en gensters schieten in de zon iedereen moet fietsen naar de zon en naar de zee want een fietser is tevree ik ben dol op fietsen vrij van lage listen en mijn rotteevee geen vrouw kan mij nog klissen want ik wil mijn fiets niet missen voor een zoen of voor wat rozengeur ik ben een…

Ik hou van fietsen Niet van nietsen Ik fiets overal en Nergens naar toe Ik word niet moe Laat mij maar gaan Ik zie mijzelf Nu al weer staan In een vreemde laan Van een dorp of stad Maakt niet uit.....wat…

Aanvaard de gift van lijf en energie De dunne bandjes houden dapper stand De zwaarbevraagde spieren staan in brand Het samenspel van ham en kuit en knie De rug kromt zich wat ronder op de fiets Het onderlijf schrijft haast een manifest Het bovenlijf een schaduw van de rest De wind, de weg, de ijver, verder niets De benen lopen vol met heilloos…

een oude man op de fiets onderweg zij zweeft voorbij met een glimlach een wolkje parfum en verdwijnt in het niets op haar fiets en daar ver achter haar rijdt nu voorwaar geen oude man maar een vrolijke jongen van zeventien jaar…

Beste Sint dit jaar hoef ik niets in mijn schoen ik wil u vragen dat bij anderen te doen er zijn zoveel kinderen met helemaal niets ik heb een computer, gameboy en een fiets ik weet natuurlijk wel wat te vragen maar als ik dan die beelden op zie dagen op de tv van kinderen met oude kleren en zonder school om iets te leren armoe, honger…

leere ich kam heute zu nichts machen sie sich keine sorgen es soll wahrhaftig wieder besser gehen morgen es gibt so eine art von tagen heute mehr als jemals hier die keine antwort erfragen und mich machen zu einem nutzlosen arbeitstier der mut sinkt mir in die schuhe ein bestürzter märtyrer von geisttötendem bestand brütet hier…

De diepte verweet me mijn onbegrip. Het geloof dat zij het antwoord was Verder! riep ze me toe. kom verder! En sleur je alles met je mee aan een zijden draad Groene enkels in de poel van kennis. Koude massa. Ik zal zwemmen kunnen tot ik sterf en verder Achter me het leven Lust, strak gespannen. Het vuur zo behaaglijk gebouwd…

Het avondrood mengt zich met het helblauw het leven is zacht maar rauw roestig dat men is verweerd wachten op de dag dat men is uitgeleerd heb ik u achteraf vereerd.…

laat me zien horen voelen laat me beleven leer mij jou…

Van mijn moeder leerde ik naaien Van mijn man leerde ik volharden Mijn zoon leerde me gedichten schrijven Allemaal hielpen ze me vooruit En nu aan het einde van mijn leven leerde ik door de grote aardbeving hoe mensen vriendschap geven Goed dat ik leef. Afgelopen weekend overleed de schrijfster in Japan, 101 jaar oud. ----------…

Papier heeft de tijd eeuwenlang opgeslagen houdt ons bij de les.…

Ik moet nog veel leren Het is geen schande om hulp te vragen Ik moet hulp accepteren Want ik kan de problemen niet alleen dragen Ik moet nog veel leren Het is sterk om je zwakte te tonen Ik moet mezelf accepteren Als ik durf te praten, mag ik mezelf belonen Ik moet nog veel leren Het is moeilijk om alles een plaats te geven Ik moet het…

Kom we gaan bijten in de hand die de tafel dekt We gaan rotschool roepen we gaan fietsen achter dat meisje uit de klas We gaan extra traag tot tien tellen en niet weten wat de hoofdstad is We gaan een hoge pet opzetten we gaan nooit meer boeken lezen nooit de tafel dekken en hele nachten film kijken We gaan het licht in de koelkast…

Leer mij nogmaals fietsen op dat rode fietsje door de laan voor ’t huis wrijf mijn geschaafde knieën. Neem weer mijn hand op weg naar school droog bij afscheid mijn tranen. Nog wil ik je voor alles danken.…

We dansen, sporten, fietsen en zingen mee met de liedjes van ons leven, zolang we niet op de woorden letten Anders zouden we struikelen door de klap van de boodschap of over onze gedachten over het bezongen verdriet of de onbeholpenheid van de tekst, hoe de zanger die uit het hoofd heeft kunnen leren?…

Oh oh wat is de wereld wondermooi op de fiets op de fiets op weg naar Buiksloterbanne zag ik een tweespan in het hooi hij met fluit en melk-in-kanne zij met kip en koek-en-panne op de fiets op de fiets is de wereld van het waterland waarlijk wondermooi…

Vrijheid, ruimte en rust Op de fiets, nergens naar toe De wereld flitst voorbij Jouw benen zijn nog lang niet moe Was die rust ook maar in jouw hoofd Gedachten verdringen daar elkaar Voor elk hersenspinsel een plekje vinden Dat maakt deze tocht ineens weer zwaar In gedachten ben ik bij je Achterop de fiets Mijn armen om je heengeklemd…

Zo kwam ik thuis toch van die rit Alleen en uitgewaaid De fiets staat netjes weer gestald Tot het volgende pakketje zich weer Openbaart. Ik stapte eventjes op mijn fiets Voor een uurtje, langer niet Maar mijn zorgen zijn hetgeen Wat ik daar in die wind Achterliet.…

Een Nederlander op de fiets. Achterop een bleke vrouw die de worteltjes schilt. En helemaal achter de fiets aan een rood verkeerslichtje. Zie je niets dan begint daar de fiets. De fiets is een pufmachine. Een hijgmachine. Een mens op de fiets is mooi. Hij duwt met zijn knieën radartjes rond.…

ik moet ze smeren of vervangen ze kraken en piepen weerstand ik moet mijn rijwiel overwinnen tot dan trap ik mij het leplazarus…

Het is gezond en daarbij kost het niets Zo’n dagje trappen op je ouwe fiets…