inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.556):

Het zorgeloze fietstochtje

Ik stapte even op mijn fiets
Er stond een lekker windje
Pedalen draaien in het niets
In het zitje zat geen kindje

De bagagedrager was leeg
Op een pakketje zorgen na
Zo’n pakje wat je simpel kreeg
Waarvan ik dacht: ja ik gá.

Pakte het geval dus in
Riemde het goed vast
Op dus die bagagedrager
Die daar heel geschikt voor was.

Er stond een stevig briesje
Maar dat deerde niets
Want de wind deed zijn best
En mij ook op die fiets

De zorgen raakten langzaam los
Had ze toch goed ingepakt
De wind kreeg vat en plots
Waaiden ze van hun zitplaats af.

Zo kwam ik thuis toch van die rit
Alleen en uitgewaaid
De fiets staat netjes weer gestald
Tot het volgende pakketje zich weer
Openbaart.

Ik stapte eventjes op mijn fiets
Voor een uurtje, langer niet
Maar mijn zorgen zijn hetgeen
Wat ik daar in die wind
Achterliet.

Schrijver: Johanna, 19 februari 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 519

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Rudolf
Datum:
20 februari 2007
Email:
Leuk neergezet. Al zijn de pakketjes soms wel erg groot. Maar dan trek ik er op uit, naar zee. En neem terug ook weer minder last mee.
Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
19 februari 2007
Email:
teckeltjeshotmail.com
Wat mooi geschreven en zo anders, vernieuwend.
Naam:
Hans de Groot
Datum:
19 februari 2007
Email:
hagrozonnet.nl
Wat een schitterend, nee, zeg ik verkeerd, wat een ontzettend mooi en ontroerend, geweldig gedichtje heb je gemaakt. Ik zie in gedachten jou en de fiets én het pakketje. Ik ken je niet, maar je weet op zo'n natuurlijke wijze weer te geven wat iedereen mee kán maken, dat ik er domweg door ontroerd wordt. Fenomenaal.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)