Alle inzendingen over liefde OR paradijs OR God

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

Toen de mens als kroon der schepping, het loflied van zijn heerlijkheid, het paradijs mocht binnen treden, heeft God zich zeer verblijd, De mens, hij had Hem lief, hij wandelde met Hem, en in de avondkoelte hoorde hij zijn stem.…

Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen, Gods jonge vingeren verwekken mij. Ik laat u nog een zachte zomer over, Het huis van liefde waar gij achterblijft. Treur niet om mij, ik loop op wolken, tover Met Peter en met Geert ons eigen paradijs.…

Hoe zal de aarde zijn als eens de vrede komt Geen onderlinge strijd zal woeden Ieder geluid van woede of jaloezie verstomt Elk mens zal de nooddruftige voeden Zal dan de aard gelijk zijn aan het paradijs Vol van liefde geluk en schoonheid Wordt dan ieder mens eindelijk eens wijs En verspreidt Gods gena en goedheid Ach zou ieder mens de vrede…

ik heb geen plaats meer voor indrukken met grof geweld waarbij mensen om zinloze redenen beestachtig worden geveld ooit ging het paradijs op slot het kostte de mens zijn kop die in hoogmoed dacht nog beter te zijn dan god het patina van tijd doet de geschiedenis weer glimmen in de mooiste dingen die er in al die eeuwen zijn gemaakt…

Hoe kwam Eva erbij om te denken dat de slang zoveel meer wist dan zij Hoe kwam ze erbij aandacht te schenken aan de woorden die hij tot haar zei Waarom vergat zij wat God had gezegd over de boom van het leven Waarom heeft zij toen niet uitgelegd aan wie God heerschappij heeft gegeven Zo denk ik weleens aan de eerste mens die in 't paradijs…

ik heb je lief en jaag de duivels weg die van je houden laat ze de waarheid op de bijbel zweren die ontrouwen het zijn valse goden met geschenken die je doen denken aan liefde die je warmen met ogen je een gouden toekomst beloven je zwaait sluiers en onthult voor wie wil kijken er is niemand om te vergelijken vrienden heb je al genoeg…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

jij kribde in een stal jouw ster straalt overal het licht van vrede uit weet dat god weer mens geworden is zal sterven aan het kruis dan wederkeren naar zijn thuis hij heeft de vrede teruggebracht die in het paradijs verloren werd gedacht…

Ik heb haar lief, die grazige eenzaamheid, Waar ik de zachte hartslag van de tijd Nog kalmer dan het eigen bloed voel kloppen, En, schaduw werpend langs de heuveltoppen, Gods zegen in een wolk mij tegenglijdt.…

Het vagevuur, waarin wij groeien moeten, is ons aardse paradijs. Ons lieve leven. De hel, daar branden verdoemden. Verdoemd is geen mens. Verdom ons niet. Het hemels paradijs, daar schijnen heiligen te wonen. Wij zijn daarvoor veel te goed. Ons vagevuur is middelmatigheid. Is waar we leren moeten, wat liefde is. Wat kwaad.…

toen er nog geen schepper was bestond heilige liefde uit pure naaktheid geheten: paradijs Hij zag het met holle ogen aan en dacht; dit is te mooi.. genoeg ik ga hier een schitterende hel van maken dus op een warme dag onder de blauwe zucht schiep hij jalousie uit een handje lucht of twee daar keek hij met afstand…

Iedereen zegt dat ware liefde komt Dat ik verder moet leven…

Jij wist de liefde uit mijn hart te kijken Mijn wangen te kleuren met een blik De gewone dingen speciaal te maken Elke aanraking van jou was pure magic Jij wist mijn dromen levend te maken Kon de nacht omtoveren tot een paradijs Je kon mij blij maken met een lief gebaar Jouw kussen presenteren als godenspijs Jij kon mij zomaar laten zweven…

atmosfeer die enkel liefde kan ademen met god in schepping nabij…

over je drempel hun hulpeloze en tere kinderen horen van stille moed en liefde zij zullen dit verder verhalen ze zijn er speciaal voor jou elk moment van de dag gods vogelen des hemels…

Kunnen we niet doen alsof geluk voor het opscheppen ligt iedereen gelijke kansen heeft de underdog de winnaar wordt de wereld een paradijs is alle goden tegelijk bestaan IS toch niet islamitisch is de genocide niet bestond de waarheid toch overwint de volgende president geen gevaarlijke gek zal zijn het klimaat niet verandert vlees geen…

Gun Willem van den Vondel rust; Dees jonge bloem verging met lust, En liet de grafworm luttel spijs; De ziel zocht God in ’t Paradijs. ---------------------------------------------------------- * Vondels kleinzoon Willem overleed op 13 mei 1670…

Zomerse bloei van fier gekruind planten, Zozeeer heb ik uw gratie liefgehad, Dat ik met U, het aan uw vorm verwante, De straat en 't plein versierd heb van mijn stad. In 't fries der tempels zocht ik u te benaadren Wat van Uw volheid woekerde in mijn droom, Het kapiteel kroonden acanthusblaadren…

Eéns, toen ik juist beginnen wou, Met dank tot God in 't hart, Toen hoorde ik van mij lieve vrouw Een kreet van spijt en smart; En ziet! wat was er aan de hand? De soep! de soep was aangebrand!…

Wat wil het reuk'loos vloekgespan Dat U ontkent, o Heer? O, komt de nood eens aan de man... Zij buigen voor u neer. Uw macht en Goedertierenheid - Driest schenden zij haar aan, En 't sterkste voor Uw goedheid pleit, Dat Gij hen liet bestaan. Hoe groot is Uw genade niet, Dat gij dat galgenrot Uw hoge Naam beschimpen liet, In…

IJdel blijft uw nietig vitten: Zij, die daar in glorie zitten, Hoog op Neêrlands Helicon, Blaak'rend in de volle zon Van de volksgunst en Gods zegen, Zijn niet om uw lof verlegen! Spreekt ge van uw meesters kwaad, 't Is uzelve, die ge schaadt!…

O Piëteit! Van vroeger tijd, Hoever zijt gij te zoeken! Der vaad'ren deugd ging naar de maan, Der vaad'ren dichtkunst van de baan Voor vreemde zwadder-boeken! Ach! Helmers dood! En Poot niet groot! Is 't niet om bij te huilen? Dit jong geslacht zou, als het kon, De blanken, marm'ren pantalon Van Tollens zelf…

Ik heb mijn kleedren uitgetogen Bij 't dwarlen van de lampeschijn ; Nu balsemt duisternis mij de ogen, Ik voel dat wij gescheiden zijn, Ik en de dag, dat kind, die jongen, Die vogel met gebroken wiek, Dat hijgend hert der watersprongen, Die speelman en zijn fluitmuziek. Hoe heeft hij mij gelokt, belogen, Hoe achter wolken week zijn grens…

En deze lavende oogst, die gij komt schenken, Smaakt rijp en sappig, daar de tijd verzoet: Een oude liefde ontroert zo bij 't herdenken, Een vreugd lijkt goddlijk en het leed wordt goed.…

Ach, gaarden, akkerland en weiden, Gij, voor een milder kus bereiden, Hoe lekt de felle augustusgloed De vochten van Uw wekkend bloed, En geeft de hemel U te lijden ! Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren; Wat toevertrouwd werd aan de voren, De wolk van uitgeworpen zaad, De zomer heeft tot nieuwe…

Muziek, waarbij ik dromend luister, Hoe voert naar vroeger gij terug, En welft U over 't duister Tot koene bogen van een broze brug... Maar werden dan voorheen mijn jaren Alleen geteld Naar saamgebonden korenaren, De schoven op het veld, Naar blozend ooft, Dat door een mild seizoen verguld, En daaglijks overvloediger beloofd, De korven…

Ik beidde 't eind, de pijn blééf duren, Terwijl ik wachtte, werd ik oud, Ja, al die zware, langzame uren Had ik Gods handgreep om mijn hout. Ook nú nog, maar wie klaagde of morde, Niet ik, die 't lijden alles gaf, Want onder 't werk zie ik hem worden De slanke, gave herdersstaf.…