27569 resultaten.
Wandeling
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.210 De snelweg raast,
op de achtergrond.
Een trein dendert voorbij.
De wind die blaast,
het geluid verstomt.
Ben alleen, maar vrij.…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 457 heb gewoond
nu mag een ander voor je zorgen
de Gehoorzaal heeft haar deuren dicht
groene laarzen staan in een etalage
het Stadhuis baadt in schijnwerperlicht
ik draag mijn zestig jaar bagage
dag Breestraat, Pieterskerkchoorsteeg,
dag kerken, Singels en dag pleinen
jullie blijven me mijn leven lief
al ga ik uit je beeld verdwijnen
ik wandel…
Wandeling
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.814 Lief is ‘t mij te lopen dromen
in de laan,
als door ’t lover van de bomen
koelten gaan.
Beuken zijn ‘t, rood-donker-bruine,
flonker-goud,
als men vindt in buitentuinen,
eeuwen oud.
Wat een weelde stil te dwalen
uren lang,
door de lover-kathedralen,
rijk aan zang,
velden langs met wind-bewogen
goudgeel graan…
Wandeling
gedicht
2.0 met 91 stemmen 19.607 Om het Onland, heide met jeneverbesstruik.
Ik kroop onder de struik en vond een kind, een baby nog,
met wit gezicht. De armpjes opgericht alsof ze iets of iemand
wegduwden, afweerden, weerhielden. De handen daarop horizontaal, voetstukken op pilaren.
De blik van het kind zei dat het gevaar voorlopig niet was geweken.
Kon ik het oppakken?…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.073 Wandelen met jou
is het einde weer
naar het begin brengen
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen
en zandkastelen afdroegen
we naderen het einde van het verhaal
en komen hier nooit meer op terug…
Aan de wandel
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 676 Dit jaar zet ik m’n beste beentje voor,
want zo kom ik tenminste nog eens buiten
en ik negeer de pijn in beide kuiten.
Niks blaren, niks terrasje tussendoor.
Niet iedereen was blij dat ik hier kwam.
Ze waren bang dat ik de benen nam.…
Ik wandel.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 187 Ik wandel langzaam door het bos,
waar ik ben omringd door hoge bomen.
Wortels diep verankerd in de grond
die bedekt zijn door het groene mos.
Hun stammen omsloten met de schors
ik hoor ook het ruisen van de wind.
Zouden ze mij wat willen vertellen?
Ik kan er alleen maar naar gissen.…
Wandeling
gedicht
3.0 met 39 stemmen 22.868 Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen
de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel
we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen
----------------------------------
uit…
Wandeling door,,,
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 653 Ik heb een wandeling gemaakt
waar ik herinneringen tegenkwam
de één wat mooier dan de ander
maar die ik in mijn hart meenam
Een paadje met afgebrokkelde randen
waar ik meer dan eens mijn voet verzwikte
omdat ik nooit toegaf aan "niet kunnen"
en het elke keer gewoon wéér flikte
Waaróm zou ik niet op dat randje lopen
ik was toch goed…
WANDELING
poëzie
3.0 met 5 stemmen 545 Een fijne geur ontstijgt de verse gronden;
De luchten worden willig voor geluid;
Er breken kleine blauwe kreetjes uit,
Geritsel als uit duizenderlei monden.
Een malse vleug van lente wordt gezonden;
Zijn adem is bewaaierd van het kruid
Dat uit de omgeworpen voren spruit,
Onmetelijk, en dampend in de ronde.
In eenzaamheid langs hakkelige…
Wandeling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 159 coniferen geuren diep donker
wat een rijke zomeravond aanduidt
rode zon omarmt de tijdgeest
tijdens de wandeling kussen
voeten het in het verschiet
liggende wat leidt tot morgen
die door de dagvorstin verwelkomd
wordt met haar mooiste glimlach
zachtjes krult het gras groen…
wandeling
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 94 Vandaag las ik iets over Kant
alweer een tijdje geleden
dat ik iets over hem las
vraag mij echter wat hij dacht
zal ik zeggen dat hij elke dag
dezelfde wandeling maakte
maar wat dat heeft dat dan
met zijn denken te maken ?
Waarschijnlijk alles
Maak dus elke dag
dezelfde wandeling
en je begrijpt Kant…
Wandeling
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 405 “Wandeling”
Ik loop
ik wandel
het zandpad slingert
de oneindige horizon
Ik loop
ik wandel
omlijnd door stilte
haar stem verloren
Ik schreeuw
ik fluister
ik roep
ik luister
De stilte zwijgt
vertelt niets meer
en de wind,…
waait het antwoord van mij heen!…
Wandeling
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 185 Langzaam lopend langs de Aa
maak ik fotos zonder camera
Wolken wilgen vennen
vogels
en bloemen die ik zou willen kennen
helpen mij niks te plannen
Ik ben in t moment
Ik besta…
Wandeling
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 93 milde avondzon
op de bosvijver een waas
van zaden en stof
stilte tussen zomergroen
waterjuffer rust op blad
Tanka…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 263 Wandelen met jou is het einde
weer naar het begin brengen
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
tijdens een regenachtige zomerdag
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen
en zandkastelen maakten
we naderen het einde van het verhaal
en komen…
Wandeling
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.271 Het kan zijn
dat ik deze wandeling vannacht
ook al heb gemaakt
het kan zijn dat deze omgeving al vaker
in mijn geheugen is geweest
kortstondig of langdurig
maar het spoor dat mijn voeten maken
lijkt niet op het spoor dat mijn voeten volgen
de vogels in de lucht
zijn donken van gistende bessen.
----------------------------------…
Wandeling
gedicht
3.0 met 28 stemmen 14.554 Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen
de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel
we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen.
----------------------------------
uit…
Een wandeling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 240 toen we gingen
hand in hand
glimlachte
het Groningse
vlakke land
tot je spitse tong
zich ertussen wrong
en jij het wijde land
tot een grimas dwong…
Aan de wandel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 de hand in eigen boezem
mijn waterbeemd
aan brede stranden gelegd
naar het vasteland gedraaid
westenwind
met tussenpozen, zeearmen
mijn duinen met boombestand
groene bossen
bijnamen, vloed, waterkant
noordkust, afkalvend heden
bruine kiekendief
oostplaat, nest van gebeden
pleisterplaats voor helden
tussen eb
en eiland ligt uitgestrekt…
Wandeling.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 295 Honderdachtenzeventig straattegels zijn er
tussen de voordeur en het kruispunt.
Dicht opeen, met smalle voegen
vol stof en verse onkruiden.
Negenentachtig stappen zijn er
om op terug te komen. Het rechterbeen
voor het linker plaatsen. Een halve cirkel
draaien op de bal van je voeten.
De deur blijft op een kier.
Dat het koud wordt, is…
wandeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 108 vandaag verjaag ik
stormen en spoken
met vertraagde pas
wandel ik buiten
de lijnen
ramen en deuren
open ik tussen
de regels door
het weidse vrije
uitzicht verwaait
de droefenis
vandaag schilder ik
een schitterende
wandeling die
leven heet…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 Wandelen met jou is het einde
weer naar het begin brengen
de deuren eindelijk weer open
een heldere horizon tegemoet
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
tijdens een regenachtige herfstdag
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen…
wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 We liepen wat
bij Delft en Overschie
langs paadjes
tussen knusse huisjes
vol snuisterijen
en verborgen ongeluk
in de verte de snelweg
door het water in de mist
was er opeens een doberman
op ons pad vol hysterisch blaffen
hij bewaakte een terrein en
we zagen wel dat hij dat moest
geen stil geluk bijna opgevreten
liepen we er…
Wandeling
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 227 Honderd en een, vergeet- mij- nietjes
kleurden haar tuintje blauw
een tinteling van bloempjes met een hartje.
Ik vroeg haar of de wens al was vervuld,
maar kon de hint niet vatten.
Je bloemen spreken over; niet vergeten.
Dat alles zou nog blijken
het lag nog in 't verschiet.
Ik zag met spijt, de bloempjes plots verkwijnen,
één kleine…
mijn wandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 222 ( als antwoord op het gedicht Wandeling van Rutger Kopland )
we wandelden, verwondering alom
deze schoonheid die bloeit hadden we niet
verwacht, dat groen zo groen kon zijn
en dat de wereld lacht in het fluiten
van de bomen
we praten niet, dit zou de rust kunnen verstoren
ik vang haar blik, het lijkt alsof de liefde
groter wordt als de aarde…
De wandeling
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 182 ik goed had opgeborgen
Achter heuvels had verborgen
Tot ik laatst achter die heuvels keek
Het landschap daar te liggen bleek
Ik was heel even in de schrik
Toen keek ik om me heen en ik
Zag hetzelfde landschap weer
Rook het voor de tweede keer
Hoorde klanken van verleden
In dit oord van lang geleden
Mijn voeten
Liepen verder
En de wandeling…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 In ’t ogenschijnlijk rechte laantje
Waar ik sinds ik ik ben loop
Zijn de bomen blijven bloeien
Leeft er angst en zingt de hoop
De takken van weerzijden
Raken elkaar in top
Nu is dat simpeler onderscheiden
Er zit geen hullend blad meer op
Bijna aan ’t end gekomen
Je zal het altijd zien
Rest een brugje te dromen
Van verder moeten of misschien…
wandelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 nog even
wandel ik
meester in
de camouflage
kunst met
gebutste voetjes
door de nacht
als boomtak deze
keer soms
wandel ik
vermomd als
verdord blaadje
een beroering
van het lichtste
soort slaat me
uit het lood
dan stort ik
dood ter aarde
neer voor zolang
het duurt…
de wandeling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 vraagt een onbekende stem
of ik al alle antwoorden weet
het denkbeeldige ontvouwt
zich in heldergrijze vragen
zodat er geen geheugen is
dat herinnering vergeet
bij de eerste lentezoenen
die prille kleuren dragen
op een plek waar iemand
dwarsverbanden vindt
in een roerloze ruimte die
hersenhelften verbindt…