205 resultaten.
kille wind
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 291 kille wind waait
over een kale vlakte
de luwte lijkt
onvindbaar ver
alsof de zon
door de wereld zakte
liefdeswarmte
iets van lange her…
onbeschreven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 wat ik opgeslagen heb
verkreukeld verdrongen
onvindbaar gezonken
naar de bodem van
mijn bestaan het raakt
de sterren niet geen
storm blaast de beetjes
weg over land en water
naar een onbeschreven
plek…
Ben aangeslagen
snelsonnet
3.1 met 24 stemmen 2.362 Mocht alle dreiging u teveel beklemmen,
Kijk dan op het display van uw mobiel,
Daar staat te lezen waar de bom net viel,
Wellicht kunt u er straks zelfs over stemmen:
Stuur ‘AANSLAG ON’, gevolgd door een locatie,
Bepaal zo zelf de plek van uw crematie.…
bruinrood is de aarde
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 1.527 de hitte kastijdt
dit glooiend land
van weiden
stieren grazen
als prinsen
in de zon
trekvogels flankeren
als witte jonkers
het edel vee
heet geblakerd
lonkt
de maestranza
in Ronda
is de locatie
al volzet
ongenadig
sneeft
het beest
hier
is de dood
een feest.…
Te vondeling gelegd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 191 Kwetsbaar je hand
Scheef op het kussen gelegd
Duim doelloos naar voren
Vingers klein en teer
Oogt je aandacht bevroren
En lijk je in jezelf
Te vondeling gelegd
In liefde opgedragen aan mijn schoonbroer Anton,
Stichting Hendrik van Boeijen, locatie Havelte.…
hagewindewit
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 498 zondagochtend
hartje zomer
afspraak
met een vlinder
hagewindewit
locatie
kleine steentuin
spot
lavendel bloeit volop
hij knipt de stilte
in fragmentjes zaligheid
gunt zich tijd
geniet de weligheid
verdwijnt
eensklaps
zoals hij kwam
pretentieloos
voor alle eeuwigheid…
oren spitsen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 soms dwarrelt
een mens in
stukjes uit elkaar
onvindbaar
zwevend in
het universum
niet al het
gebrokene kan
men helen
spits je oren
als woorden
zeldzaam zijn
ooit was
poëzie alleen
maar een stem…
Onvindbaar, dichtbij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 373 voorbijgaande zomer
woorden,
ontstaan langs het bramenpad
waar een witte dwarrelvlinder
in zwoelheid, en nectarminnend
geen weet van sapvlekjes op haar wiekjes had
woorden,
als de dauw, een deken van mist
rond de laatste zwaluw
die door ingebeelde warmte
de komst van de herfst heeft gemist
woorden,
aanrakend, gevoelig dichtbij
soms onvindbaar…
Nomen est omen
snelsonnet
3.3 met 9 stemmen 207 Wie zijn tv-programma ‘SPOORLOOS’ noemt
- Een titel die hij nu wel zal vervloeken -
Is bezig om de goden te verzoeken,
Hij is een keer tot spoorloos zijn gedoemd.
In mijn Latijn, al is ook dat niet best:
Derk Bolt weet nu dat nomen omen est.…
TomTom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 238 .
----------------------------------------------
TomTom heeft constant weet van uw locatie,
Ook bij de man, die rijdend overleed,
En dood en wel nog op het kerkhof reed,
TomTom speelt in op elke situatie.
Wat uit de mededeling van de speaker blijkt:
“U heeft uw eindbestemming nu bereikt.”…
In de verlenging
snelsonnet
2.7 met 15 stemmen 1.341 Wij blijven nog twee jaar in Uruzgan
En ondertussen houden in hun holen
De Talibaan onvindbaar zich verscholen
En maken er een kat-en-muisspel van
En tellen ook tot tweeduizendentien
En wie niet weg is, is daarna gezien.…
Schuil gaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 de avond kruipt dichter
slokt gestaag
het avondblauw op
waar jij in schuil
gaat, voor nu
en voor altijd
voetstappen
die allang verloren
zijn gegaan
gingen op
in daar waar jij
nu bent
onvindbaar…
Het geluk weet niets van mij
gedicht
2.4 met 88 stemmen 27.752 Het geluk weet niets van mij:
het woont, denk ik, teruggetrokken op het land.
Niemand vertelt het geluk ooit over
het nut van telfoonboeken. Of over regenjassen,
het lover van geboomte, of de liefde.
Niets weet het, helemaal niets. (Het meisje
tegenover me in de trein slaapt
zonder te hebben gezegd waar ze er uit moet.)
Kent het geluk de reeën…
Laat het verf in mij
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 168 Geef mijn naam het onbetwiste
En schaakmat mij zodat de tochten
die we ondernamen de hoofdrollen
zijn de we zochten
nog droom ik mij in gisteren
en laaf aan de herinnering
die we samen deelden, al had de kleur
voor ons ieder een andere vorm
iets ongrijpbaars, doch visueel vermogend
dagvaardde mij om de gelogen tijden te verlaten
en het…
op zoek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226 je zoekt me bij het kanaal
daar ben ik niet
je zoekt me in de stad
ook daar zul je me niet
vinden
kroegen misschien?
verdoe niet je zo
kostbare tijd.
wil ik wel helemaal
niet worden gevonden
ben ik er nog wel?
waarom nu? men heeft je
altijd gestimuleerd
niemand heeft je ooit tegen
gehouden…integendeel.
toen, jong en boos vond…
Waar stil toen
gedicht
3.7 met 9 stemmen 13.910 Waar stil toen
de abrikozenboom stond,
sta ik nu stil.
Tussen de gladiolen
weet ik de plek waar
zij toen stond: zij
wierp mij de abrikoos
toe - toen. Nu,
terwijl herinnering met zich
doet wat zij wil, beginnen
wij opnieuw met bijten,
haast tegelijk, tussen
de maïsplanten: zij in haar
abrikoos, ik in mijn abrikoos;
terwijl de kleine…
Gevloeid zaad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 159 In Bosch' 'Tuin der lusten'
wordt de liefde gevierd en
bedreven
Alle vormen komen
in meer of mind're mate
traag voorbij
De tuin blijft wel de Tuin
daar gevloeid zaad zeker niet
zal bloeien...!…
in ons hart
hartenkreet
4.6 met 11 stemmen 2.250 Ontelbaar veel woorden
om alles mee te zeggen,
Zijn nu onvindbaar
om dit gevoel uit te leggen
Zo onwerkelijk als het lijkt
zo echt dat het is,
Wat zo onmisbaar was
is nu een groot gemis
We zien je nu niet meer
leeft nu van ons apart,
Je bent niet meer in ons midden
maar voor altijd in ons hart.…
TUSSEN ZIJN KOELE LAKENS
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 508 Zij vlindert
meer
dan hij verwacht
Hij heeft haar
eerder
hoog geacht
Zij bleef
aldoor
dwalen,zoeken
Naar zoeter honing
zoals hij
in z'n eenvoud dacht
Blijkbaar onvindbaar
tussen
zijn koele lakens.…
intermezzo
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 108 na een lange tijd van stilte
overwon ik de droefheid,
schraapte ik vergeten woorden
bijeen en ving, vaak vergeefs,
afgedwaalde herinneringen
had ik het verlangen
onvindbaar opgeborgen
ik ben het intermezzo
tussen het niets en de dood…
Regen vertroebelt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 het zicht waardoor
helden onvindbaar
lijken
toch hangt dit blaadje
nog altijd onvermurwbaar
aan de boom
niet dat de wind
niet genoeg z'n best doet
evenals de regen
het vertroebelt alleen
zo het zicht…
't Monolieten-(oudejaarsstunt)mysterie (Werk 1001)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 *Locatie: oostelijk van Heerenveen…
Mysterie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 874 Onophoudelijk verschuil jij je
achter de poorten van mijn geest
waar ik verstoppertje met je speel
en er achter kom dat je altijd
onvindbaar zult blijven,
Moet ik tot de conclusie komen
dat leven leven is
en jij er nooit bent geweest?…
Van gedicht tot gebed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 Een dwingende noodzaak,
om het onvindbare te zoeken.
De urgentie,
om ontdekte inzichten te delen.
Verlangen, noodzaak en urgentie,
maken van een gedicht een gebed,
dat ook door atheïsten wordt gebeden.…
Wever van wanen
hartenkreet
2.9 met 14 stemmen 1.049 Ergens…
onvindbaar intens…
omhels ik
de verzonken schelp
van je parel……
ogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 337 een ongedeeld
woordloos ogenblik
het verwarde gemoed
scheept niet aan
blijft bezwaard voor
de drempel hangen
het zoekend oog
valt niet samen met
het onvindbare
de naar binnen
gerichte blik
het laat zich
niet vangen door
het oog van
de camera…
in de binnenzee
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 114 het onbedoelde
teken dat niets
vraagt
het behoedzame
hert ongewis
tussen de bomen
de onverwachte
dichtbije stilte
zeldzaam zacht
het onvindbare
woord dat geen
ruimte behoeft
de onstilbare tijd
die ons tikkend
naar de afloop draagt…
dagdroom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 denkend aan een kamer
waarin nog niemand verbleef
achteloos naast het pad en buiten
de tijd waartoe het lot ons dreef
nu is er droogte voor de regenbui
en is de exacte locatie nog niet bekend
maar straks vallen ogenblikken
samen op hetzelfde moment
verblijvend tussen de muren
die op hun ruimte wachten
alles is zo waar dat alleen…
Verdriet is zwaar
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen 429 Mijn verdriet zit verscholen achter de wolken
ik vlieg er s'nachts naar toe
daar ontwaar ik het hele universum
en het verdriet is nu onvindbaar tussen al die sterren
ik laat het daar maar achter
ik heb het ook niet nodig
verdriet is zwaar en enkel overbodig.…
Haiyan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 na de vloedgolf dendert
de grillige dood
- zij klopt niet aan -
ongenood de verminkte
wereld binnen
de zoekgeraakte zon kleurt
zwart bij de verweesde
aanblik van de onverbloemde
rauwe dood
tasten in het ontluisterende
duister naar de onvindbare
weg…