Alle inzendingen over loeien

ik probeer de vlammetjes te pakken ze lekken aan mijn hand branden in mijn huid tot waterige vlekken het vuur gaat er niet uit de hitte heeft me beet zet tanden in mijn botten vlees wordt veel te heet het is een schande kijk nu mijn verbrande handen vlammen spelen om me heen ze vinden me heel aardig loeien door elkaar…

Zwoele bellen lila loeien uiers witte plas.…

de zomer is te vol het gele oog van rottend vlees midden in de dunne tovenaarscape blauw van vervliedende dagen de warme mond vol rood bedropen de baard van het vuur van aanstaande dood en in het laffe avonduur roept het om winter het loeien van de haard waar net het smoren vraagt de waard is een valsaard bedienend op de wenken…

het is niet warm koel of koud maar verschroeiend heet zoals jij liefde geeft in je ogen smeult het vuur van hartstocht als wij brandend elkaar raken hoger loeien vlammen als wij langzaam zonder te ontspannen komen om te gaan in het uitgeblust en nat zijn lijkt de brand weer meester maar je ogen vragen vochtig om een nieuw refrein…

Inkomende raketten sirenes loeien de ogen wijd open vol afschuw om ‘t geweld in Jeruzalem Zoete schoonheid roos van Sharon gouden stad van herinnering met de man op de ezel die hier de poort binnenreed Och Jeruzalem stad vol leed indien ik u vergeet zo vergete mij mijn rechterhand Zo sprak het Woord in dit Heilig oord…

oude waarden raken vervangen door dollartekens in ogen droef nog van vermoord verleden gestaag regent het biljetten en het overstroomde land wordt schraler in het hart waaruit de eer wegvloeit buffels loeien en hanen kraaien spijtig van verloren trots er straalt gewaand goud in de glimlach geen vreugde in gemeenschap wanneer de wereld…

Zij zoekt dagelijks ouwe koeien haalt haar gram niet meer per ons laat elke maand verzen loeien verstopt zich graag in dansend dons zwijgt nooit over het verleden haalt de hekel uit het stof wil privacy met voeten treden verbergt nagels in haar mof wanneer zal zij eindelijk zwijgen over al het leed haar aangedaan zal zij dan terstond neigen…

de zon schijnt fel in vers gevallen plassen vlak achter teenslippers loopt een bontmuts niemand kijkt op of om sirenes loeien af en aan krijgen voorrang geen aandacht verder zoveel gezichten zonder gezicht insiders in het licht van de anonimiteit saamhorig zonder respons let’s face it we gaan op in de menigte in het wij…

De stal uit, in de wei het gras zien groeien Wij gaan voortaan ons éigen deuntje loeien.' Twee PVV kamerleden zijn uit de fractie gestapt en gaven een onthullende persconferentie over hun ervaringen binnen de partij.…

ze werd warm ontvangen op een bedje van stro de boer was biologisch en begaan met al zijn dieren ze mocht loeien in een warme stal en springen in de wei jarenlang waren ze gelukkig saam de boer en zij maar toen kwam de dag dat ze niet meer blijven kon ze mocht mee in een grote truck en kwam aan bij een grote loods het oogde luguber…

Koeien loeien elke dag maar eens per maand loeit ons bestaantje!…

Klaaglijk loeien zij over groene velden, en de stier van hiernaast. Hoe weemoedig hun dansant. Zwart witte koppen hangen triest, maar zij plotten hun ontsnapping; een koe is nooit lang levensmoe.…

jou herken ik uit duizenden je haar, neus loop en lach het zijn allemaal delen van jouw schitterende vlag die je met grote compassie laat zien alles aan en in jou is warm smeulend net vlak voor de uitslaande brand om zuurstof stoeiend waar in het eerste vuur de vlammen nog jagend loeien en later gestaag in hoogte groeien danst…

Ineens begint het beest te loeien: 'Voor melk behoef ik écht geen koeien!' Te gek! Het kan gewoon niet zotter! Het is dan ook de stier van Potter.…

Op het land bezijden hoor ik koeien loeien alsof er niks voorbij is gegaan, geen Tijd, geen grenzen lijkt het, op deze zachtbewegende op en neer gaande lijn, die me verbindt met mijn Wezen, die ik maar amper voel. Ja, nu dan, op t water. maar verder? Nee, laten we Vandaag vrolijk zijn.-…

nog is de dag niet wakker want de vroegste haan heeft zich nog niet laten horen als echo van de dorpstoren stram en al aardig krom na zijn eerste melkronde rekt de boer om de klompen met voetjes aan te trekken het gebroken raam van de stal ademt warme nacht lucht van de koeien die zich traag reagerend luidruchtig wakker loeien…

ik warm me altijd als ik het vuur in je ogen zie branden en kleine vlammetjes opkomend uit de rood smeulende gloed hun dansjes maken dan even rust weer oplaaiend tot hun brandstofhonger eindelijk is gesust soms gaat het fout dan knettert en sist venijn het gebrek aan voedingskwaliteit loeien grotere tongen sproeien vonkenregens…

De avond valt, de kerk is dicht maar wat me opvalt, is, dat de kerkgangers met een vrij beroep, slechts 1 minuut na twaalf uur ' s nachts, de motoren laten loeien, zijn ook zij blij, dat de zondag weer om is?…

zoemen van de bijen en het ruisen van de wind zal ik het missen de geur van pas gemaaid lentegras het stuifzand op een winderige dag en het rood van de ondergaande zon hoor ik dan nog wel het fluisteren van overleden stemmen of zullen woorden versluieren in de dichte mist tijdens het verstrijken van de nacht zal de stormwind razend loeien…

Hoor nu eens de winden loeien! Door dat olmenbosje loeien! Hoe onstuimig is het beekje! Zie, hoe al die schone bloemen Op gebogen steeltjes treuren! - Eveneens gelijk die bloemen Ging het mij.…

Ineens is het teruggekomen die geur uit een voorbije tijd een zondagmiddag in de zomer terwijl ik door de polder rijd de geur van hooi, herinneringen veel ouder dan het verse gras die warme prikkelende dingen die ik al haast vergeten was dan in een vlaag ruik ik de koeien de lucht van mest en van het kuil ik hoor het rammelen en loeien…

Nadat hij was weggegaan, Begon de wind te loeien beukte het huis, Gromde de schoorsteen. En ik dacht: De wind zal tegen hem brullen als een leeuw. Hij zal de weg verfoeien. Zeven mijlen verder en niet meer zullen de lippen verkleumd zijn die ik zo verhit kuste, Vergeefs want een kus warmt maar een keer.…

Ga maar ga naar ongerepte velden waar alles anders is koeien mekkeren schapen loeien weiden blauw van warmte zijn en zonlicht nacht verkilt ga maar luister naar de woorden die geboren werden uit een klank die jij niet kunt verstaan maar toch als eigen taal herkent ga maar zoek de wegen in het land dat wacht tot jij in eigen tuintje…

vogeltjes zingen lammetjes springen schapen blaten vuurvliegjes swingen papegaaien proberen je na te praten poezen die miauwen honden ze blaffen koeien die niet loeien zijn vredig aan het herkauwen en allemaal blijven ze ons boeien moet je ze dan voor soms ongewild gedrag straffen nee natuurlijk niet het komt voort uit spontane dicht…

't Kan loeien en tekeergaan, ook kan 't zachtjes, teder en langzaamaan, komt er rust en kalmte over me heen. Soms echter, is m'n hart van steen. Wapen ik me tegen alles wat me pijn kan doen. Want me verschuilen achter gevoelens, daarin ben ik geheid een kampioen!…

Je legt je koortsige vingertje op de geribbelde bladzij en leest een olifant een pluizige papegaai een tijger met papieren strepen Hoe je met je éénjarig vingertje de koe laat loeien het schaap laat mekkeren het paard laat hinniken De wereld laat zich omslaan in paarsblauw glanspapier Vandaag schep je de dieren en de dingen En…

De weide leeg, geen bloem die nu nog kan bloeien, laatst liepen er nog schapen, daar, plots begonnen er sirenes te loeien, de eerst maandag van het nieuwe jaar.…

koeien werden gedekt Met volle goesting dat wel Men bleef hem koesteren en eren Zo lang hij kon presteren Nu is de tijd gekomen Hij blaast minder hoog van de toren De koeien kunnen hem minder bekoren En hij krijgt de wind van voren Nu wordt hij gekeurd Gedaan het hard labeur Hij wordt geveld Voor de kleur van het geld De koeien loeien…

Begin april, Narcissen staan te bloeien en om mijn huis hoor ik een sneeuwstorm loeien.…

Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen. Je hoort het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen beeft de grond. De stieren zijn het mooist, met saterkop en blauwe tong, waarmee ze bronstig kwijlen terwijl ze ruiken aan een bizonmeid.…