Alle inzendingen over lossen einden

want wie durft zonder gedachten, zonder herinnering en toekomst zijn badend in een zee van niets, zoals het lossen van een schip - niet meer gevangen aan de kade - de volle zee in varen kan, zoals 't doorknippen van de navelstreng zodat 't kind de vrije wereld in bewegen kan, zoals het lossen van de lus van 't breisel en de draad weer hangen…

geluld wordt er toch wel is het ei eindelijk kwijt lossen woorden op staat er niets meer op papier internetnietgedicht afgewezen wie ben ik dan dat ik mij tot u verplicht? ik lig graag dwars…

Eeuwig zweven Op een handvol Veren die gewichtloos Bij elkaar worden Gehouden door pennen Die niet meer dan Holle scheden zijn - Tonnen aan schoonheid, Grammen slechts aan Netto gewicht waarin Ik op wil lossen Ontdaan van mijn Menselijke zwaarmoedigheid En zweven wil ik, Gewichtloos zweven Tot in alle eeuwigheid…

Liefde van golven opstuivend zand brandmerk van water vlieger in de lucht Met engelen weet je het nooit ze zitten aan je tafel, lachen honderduit maar als je ze wilt aanraken lossen ze op in het niets Woorden verwaaien in de wind, stekeblind maar de herinnering blijft sterk als een berg.…

Ik vond een beladen onderwerp onder in de kast Behalve dat het muffig rook was het ook een zware last Ik hield het onderwerp geheim ik kon het aan niemand zeggen Want de kans was veel te groot dat men het anders uit zou leggen Ik kon aan niets meer denken dan aan beladenheid en hoe dit op te lossen het onderwerp ten spijt Ik boog mij…

warm wenkte de zon maar wolken kromden zich vasthoudend om de aarde lieten haar niet vrijuit stralen met het lang ontbeerde licht pas na de middag lossen laatste sluiers op reikt voorjaar naar zijn top om in een lange schemering met onomkeerbaar uitproberen zijn lentekleuren nog te presenteren…

krakend lossen schotsen in de warme onderstroom die opwelt uit de diepte van je hart scherp snijdend jaagt gedachtenwind het kruiend ijs weer vast nog wakken de emoties hun open donkere pijn laat je niet bevriezen juist in barre tijden moet je open zijn…

er wijkt een maan af van het kleurloze behang als ik even een vleugel omarm een hap neem uit jouw gedachten gehangen in pergola’s voor het raam met de rug naar elkaar valt koud zaad in rulle aarde lossen we puzzels op in lauwe thee…

maar nu neem ik mijn besluit om op te lossen het gekrioel om mijn gevoelens naar boven te graven en voor altijd los te laten, mijn fobie!…

ik zag je lach had nooit gedacht dat ik jou levenslang zou volgen nog tracht ik het raadsel op te lossen van je ogen in de blik die ik ving bij het ontmoeten de hand en kus stukjes hemel vol verliefde rust toch is de idylle niet compleet want huis en haard zijn nog verscholen tot leven alles weet…

Problemen lossen nu probleemloos op. Innerlijke rust blijft achter, temidden van ons roerige bestaan.…

zacht breekt licht gekleurde tonen in het glas een transparante melodie zweeft door de lucht wolkjes muziek lieflijk op hun vlucht langs hoge balken tot de verste lijken op te lossen in de mist van vele lampen die hun schijnsel hemelwaarts richten om gods gezicht aan te lichten…

We worden te dik, is een bekende kreet, maar er is één winkel die wel weet hoe dit op te lossen. De stoom schotels van onze eigen Albert zijn op de sticker wel voorzien van alle goede dingen, maar de inhoud zelf daar kunnen we het niet mee stellen en dan maar vragen, waarvan men nu te dik wordt?…

de vrouw was van wind dreef voorbij schaapjeswolken (wilde haar ogen drinken, lezen) lossen op stuifmeel van gewaarwording verwaait al het water van de zee zaailingen naar waar ter wereld zend je ze om haar te zoeken moet ik groter dan het firmament van ruimte en van tijd achter randen vinden wat verschoof…

In beelden heb ik leren denken Als woorden mij ontbraken En Nederlands mij voorkwam Als een vreemde taal Is het beeld nooit uit mijn denken verdwenen Zichtbaar als was het tekst op papier - Woorden lossen op in de lucht Als ze zijn uitgesproken Maar beelden blijven bestaan Als waren ze uiting op schrift En staan voor eeuwig In mijn…

soms sluit ik mijn ogen om te zien met onvergankelijke blik de pieken en dalen lossen op, het beeldkader wordt platter en de verten komen nabij ik stem af op mijn geluid om te verdwalen in tonaliteit te dolen tussen verbergen en onthullen langs de randen van het zicht waar besta je eigenlijk?…

weinig wegen woorden in beladen stilte ontdaan van bombast en uiterlijk vertoon alleen in gewijde ruimte hangt nog hun mystieke droom fragmenten lossen op zonder oorzakelijk verband verbondenheid bestaat alleen in zielenpijn en spijt waar zelden woorden zijn geweest is de beerput nooit geleegd…

De mens zijn brein gaat teloor Hij hoeft niets meer op te lossen Daar zijn de coaches voor Noem uw zoekwoord Plak het woord “coach” er aan vast Ga googelen op internet En u vindt een coach die bij u past Informeer eerst naar het tarief voordat u opdracht verstrekt Vermijdt zo een budgetcoach die de laatste centen uit u trekt…

Maar wat is het dan waarvan je houdt, je eigen warmte die ook weer verdwijnt met het lossen van je greep.…

de koperen kop een schijtlijster steekt over en miste me net een kunstige spin spannend draadjes door het bos vangt mijn aandacht monsieur jacques staat te staren in het licht een grijs schilderij grijze stuwadoors van muller en co lossen de zontomaatjes in de rij voor lunch een dagmaaltijdsalade op tafeltjes jacht…

de wolkjes zijn mak schapen langs het blauw in kuddes zonder herder ze grazen licht lossen langzaam op in zomers zonnewind maar als wit stokt en zwart gaat bokken in thermiek dan pakt de kudde samen ontrolt groengrijs en onweert tot de luchten zijn geschoond en de herder verder zomer droomt…

we zijn bubbels geworden bubbels in een glas met prik elk stijgt op in het zijne en in de mijne stijg ook ik het glas ontstegen lossen we op in de lucht even geen berichtjes slechts een diepe desperate zucht de ledigheid overvalt ons in haar genadeloze vlucht niemand kan me nu bereiken voor iedereen voel ik me lucht…

een punt achter alles wat is geweest. bezoek datgene waar iedereen voor vreest. een streep door hetgene dat nooit meer komen zal. ben alles zat. nu al.…

Ik wil niet terug naar Joop den Uyl of Drees maar kiezen wij nu echt voor zo’n regering? naar welke nering zetten wij de tering? wij snijden in de zorg en in ons vlees Gelukkig komt aan elk gezwalk een ende hoe breien we een end aan Balkenende?…

Ik wil niet terug naar Joop den Uyl of Drees maar kiezen wij nu echt voor zo'n regering? naar welke nering zetten wij de tering? wij snijden in de zorg en in ons vlees Gelukkig komt aan elk gezwalk een ende hoe breien we een end aan Balkenende?…

Wanhopig stond ik in de keuken Het was met mij gebeurd Ik kon niet verder leven teveel had ik getreurd... Hoe in de wereld kon die ander mij zover brengen Zo erg zelfs, dat ik mijzelf nu om wilde brengen... Terwijl ik huilend, pillen slikte en zo bedroefd om mijn moeder riep En God vegeving stond te vragen Ging ik liggen, totdat ik "…

Ik hoor je de woorden nog uitspreken Het speeksel droop van mijn gezicht Jij met je wantrouwen, je paranoia Hebt mij van overspel beticht Je vermoedens zijn niet te onderbouwen Waar haal je deze wijsheid ineens vandaan? Als je van me af wilt, zeg dat dan Dan zal ik heus wel stilletjes gaan Maar ik word onheus bejegend door je woorden De…

Als het meisje met de bloemen Haar onschuld aan de koopman geeft Als de bijen stoppen met zoemen En voor het laatst de muziek het begeeft Als de schilder het fluiten staakt De soldaat het vuur kan horen Als de eeuwige slaper ontwaakt Dan is alles verloren…

Misschien is dit het einde Misschien ook een begin Ik weet al lang niet meer Wat alles was en is... ...Geweest en voorbij gevlogen De vleugels van een vlinder De liefde van een engel Brachten mij ver van hier In jouw armen In ons hier... ...De tijd glijdt voorbij Het ritme van mijn hart Is als het jouwe Mijn lief je schijnt zo fel…

en kil Somber, koud en stil De pracht lijkt verdwenen De wereld lijkt anders Zonder jou in mijn hart Het maakt mij verward In mijn dromen verschenen Alles is veranderd Het doet gewoon pijn Om niet te kunnen zijn In het vuur van reflectie Het verlangen maakt eenzaam Want loslaten kan ik niet Vasthouden wil je niet Einde…