Alle inzendingen over lot

In kleine kring, maar ook op groter schaal zien wij het blinde lot de mensheid treffen hetgeen ons somber peinzend doet beseffen: wij zijn een prooi van ongeluk en kwaal. Welk mankement wordt ons wellicht fataal, welk ongemak zal ons nog komen kwellen ? En welke ziektes, wie kan dat vertellen ? Is er misschien een dokter in de zaal ?…

Ik voelde mij zeer droevig, want ik wist het droevig lot van Mei en in een mist Zag ik nog de vergeefse lange tocht. En in de lucht klaagde het om me, ik zocht Naar hare stem maar hoorde die nog niet.…

Dat ras de loots, voor Hollands wal De boeg, die huiswaarts ziet, bejegen'! Dan toeft u hier ene eerekrans, Als onze Zwervling de ouderzegen.…

Hij kon de dood niet aanvaarden en lag overhoop met zijn lot. Maar op een van de laatste dagen bleef Joris voor mij staan, zag mij, die zijn vriend was geworden, zo vreemd en wonderlijk aan "Ik heb mijn kop gebogen, al heeft het veel gekost. Nu ben ik ", zei hij bewogen "door Jezus Christus verlost".…

Dus accepteer je droevig lot: steeds ruilverkering is te zot! Ruil dus niet altijd, hou maar vast ook als je iets niet langer past. Van 't ene tot het andermaal ruil je alleen van kwaal tot kwaal ... want - het is om te huilen: je ziel kan je niet ruilen!…

de ruzies die ze regelmatig maakt weet je met zekerheid ze is beslist nog niet de koudste nog even opgewekt, plezant en zorgzaam als in voorliggende jaren het gaat dus goed met haar u hoeft zich daaromtrent geen zorgen meer te baren nog altijd even ferm en overtuigd wanneer het over anderen gaat of anderszins vreemd bloed hun wacht een lot…

kortom: ik ben jouw mister right het winnend lot der loterij wat ben ik toch een fijne vent wat word jij toch met mij verwend jij bent vast blij met mij kijk mij eens in de ogen mop’ en zeg me eens: wat wil je nog, wat wil je meer, wat vind je van: mij als jouw ideale man?…

vroeg ze weer, wat vindt je ervan en hij zei, vooruit ik doe wel met je mee en zo trouwen ze en worden vrouw en man Een huis dat hebben ze al, een auto ook een dochter maakte het verhaal compleet maar tróuwen dat is wel even wat anders dan hoor je echt bij elkaar en zij weet: van hem hoefde het misschien niet nodig hij berust nu in zijn lot…

dagen zo kil het leven gaat gewoon door steeds de vraag of dit wel is wat ik wil alleen de kinderen gaan er nog voor waarom blijft die nare gedachte in mijn hoofd naar je foto kijken doet nu zo zeer we hebben allebei elkaar de ware liefde beloofd nu hebben die woorden geen waarde meer rotsvast is jou geloof in mij samen zijn dat is ons lot…

Een land vol gekken die niet kunnen aarden Je niet respecteren of laten rusten in je waarden Je niet nemen zoals je bent je overlaten aan je lot Gedachten bedwingen, het maakt me kapot.…

zou niet weten wat ik daarmee bedoel maar het nu al invullen van een mogelijk gemis ligt niet voor de hand, ook al is het mogelijk therapeutisch aantrekkelijk en cool daarom schrijf ik maar wat dingen bij elkaar en benoem het als een lichtgewicht bestaansgedicht het gaat erom dat ik heden op een of andere manier het vreemde lot…

werd ik gewenst mij groene rozen beloofd met grijze gladiolen volgde ik de ladder omhoog of struikelde over de sporten opdat mijn lippen zo vaak de droge aarde kusten * uit de lotus zucht de aarde schoonheid tot vergankelijkheid terwijl schaduw leven dicht * de kleurenfilm vertoont hoge bergen op toppen, soms door het lot…

De nacht vertakt zich door de dag, er schieten nieuwe loten uit exotische vruchten en instabiele grond - misschien nog wat onrijp - maar mensen delen brood en bezit zonder elkaar te duchten.…

De masten die des zomers van de verre einders naderen En aan wier toppen kleurige wimpels waaien, Zij trilden minder als het kloppen in mijn aderen, Een brand, die voor de strijd of voor mijn lot weer op wil laaien.…

Zolang naar uitgekeken aftellen van maanden naar weken van weken tot dagen optellen van één tot vijftien wie niet mocht starten die was gezien het lot hing af van de Goden zij keken naar beneden en wij naar boven zelfs een niet gelovige zou zijn beginnen te gaan geloven en hoewel er geen mist was hing er toch een gordijn die onzekerheid,…

Is het een aanklacht op het lot van het leven, of het voorrecht aan de enkeling gegeven? De aanblik wordt door het leven zelf geleerd.…

Reizigers in een oorlog Op weg naar hun ongewisse lot. De werkers voor een betere morgen Ver van hun Joodse god. Een werkkamp als Bergen Belsen, Kent, zoals ze zelf denken, vooral genade, Voor hen die hun rug voor de Nazi's krommen, met in hun handen een spade. Reizigers die straks graven Aan hun eigen graven.…

Dat ras de loots, voor Hollands wal De boeg, die huiswaarts ziet, bejegen'! Dan toeft u hier ene erekrans, Als onze Zwervling de ouderzegen.…

Zij spiegelen zich ijdel in wat de stad tot leven is; en maken als vliegende loten deel uit van de belevenis. Bont en grijs kleuren zij de havenkades van Oud Amsterdam. Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij kennen de stad met zijn stille omgang.…

Zij zingen bij elk afscheid uit volle borst, omdat de zeeman het lot van vlag en natie torst. Hela, hola, hijs de zeilen. Wij weten van wanten, wij weten van het reilen. Wij zetten koers om de Goede Hoop. Ons leven is een testament van angstige momenten, op de vele bloedstollende pagina's van onze levensloop.…

Het is het lot van het droeve hart, dat gevangen is in zijn eigen smart; om iedere nacht op zoek te gaan; of er nog een ware liefde kan bestaan. 'Ga uit het zonlicht, jij schaduw van de nacht'. 'Ga uit het zonlicht, want de nacht slaapt zacht'. 'Jij lantaarndrager van de zorgen, houdt je tot de morgen verborgen'.…

Dienaar, geroepen door 's Heeren genade, PAULUS, Apostel, bezield met de Geest; 't Kruis is uw schild, hoe de wereld u smade, Boeien noch banden zijn 't lot dat gij vreest; CHRISTUS - uw roem - is uw lichtstar geweest.…

Het lot is niet te keren, je moet het aanvaarden, dit wordt nu voor ons een heel ander leven. Je klerenkast met lege hangers heb ik gesloten, maar dat bed naast mij is elke dag hopeloos leeg. Je krijgt nu de zorg die ik jou niet meer kon geven en die mooie grote kamer die je ook nog kreeg.…

Me opsluiten of martelen, het zal nooit baten, ik ben een gelovige dame en niemand ontneemt me God Jezus ging me voor en werd ook getortureerd, zo draag ik ook gedwee ' mijn ' lot.…

licht maar niemand zat bij hem te lezen alle boeken bleven dicht hij voelde zich verwaarloosd en in de steek gelaten hij zou hierover toch heel graag met iemand willen praten ze hebben nu de lamp verteld dat elke tijd verandering zal geven daar is helaas niets aan te doen dat hoort nu eenmaal bij het leven de lamp berustte in zijn lot…

I Hoe treurig blijkt een liefde als het plots ontvalt aan twee geliefden die elkaar zijn voorbestemd, wanneer het lot voltrekt en wreed de kaken klemt, waarmee het elke kans tot nietig klein versmalt?…

o God wat schrikt mij dan ‘t noodwendig eenmaal sterven, ‘t herboren worden in uw heilig licht, o Heer; wat schrikt mij ruste en vreê, in ‘t eeuwig vrijzijn te erven, en dit mijn sterflijk lot te missen immermeer!…

En elke week wordt hij opnieuw geboren En wreed gescheiden van het veilig water-leven, En elke week is hem het lot beschoren Opnieuw een bange idioot te zijn gebleven. --------------------------------- uit: Parken en Woestijnen…

Nu doet de pijn mij eerst vervagen Zoet is de liefde die ik vind Eigenlijk mag ik niet eens klagen Ik voel de liefde van een moeder voor haar kind Menig man die haar behaagde Nimmer was ze onbemind Toch was het geen vrouw die het erop waagde Het lot was haar simpelweg die dag niet goed gezind.…

Een man die door het lot van velen tot in zijn diepste werd geroerd wou water, maar ook toekomst geven. Ik schreef dit sonnet na het zien van de tweedelige documentaire (1997/2009) “Les récoltes du désert” van Thierry Devillet en Gérard Rivoalan.…