Alle inzendingen over lot

maanlicht etaleerde haar pracht alsof ik in dromenland geraakt was Onschuldige ogen, ze wachtten stil misschien op een blik van mijn hart; Er was deze nacht ander weer op til fluisterde een zwervende mistflard De dag ontwaakte zo aarzelend aan 't duister verloor weldra het conflict Ik wuifde naar de verblekende maan tedere liefde had ons lot…

Overpeinzingen over een toekomst zo ver weg maar toch dichtbij, met uitgestrekte handen in een bepaalde richting vertrouwen in het lot, bij toeval zet ik kleine stapjes vooruit tegelijkertijd laat het verleden zich meestromen met de door veranderlijke wind opgewekte golven.…

Overpeinzingen over een toekomst zo ver weg maar toch dichtbij, met uitgestrekte handen in een bepaalde richting vertrouwen in het lot, bij toeval zet ik kleine stapjes vooruit tegelijkertijd laat het verleden zich meestromen met de door veranderlijke wind opgewekte golven.…

Hij was voortaan gedoemd met trage voeten de tredmolen te treden van het lot en in den blinde, tastend naar 't verleden, te draaien rond Delila als zijn god. Toch kwam de dag dat hij zou zegevieren, want in hem groeide stil een grote kracht. Hij trok zijn godentempel in de dood en als een held herrees hij uit de nacht.…

Zij volgen hun instinct en hun trouw Zonder twijfel, zonder gedoe Wij mensen zoeken naar de zin van het leven Dat we onszelf en anderen kunnen geven Maar hoe meer we zoeken, hoe meer we beven Want de zin van het leven is niet te beschrijven Zij leven voor het plezier en het genot Zonder schuld, zonder spijt Zij genieten van elke dag en elk lot…

Is niet beter 't lot van wie in zijn cel Al de ijdelheid zag van zijn bont bestaan En heeft met machtige handen afgedaan Wat kort bekoort en laat rustloos gekwel?…

Hierna keerde Schouwes lot, al haar vissers vingen bot, schepen vol met lading zonken, vele mannen verdronken, Schouwes haven slibte dicht d’ handel werd totaal ontwricht. En bovenop deze rampspoed dijkdoorbraak bij stormvloed. Westenschouwe zonk in zee, hoge golven sleurden alles mee.…

het lot gaat met mij op de loop. elke keer ben ik weer blij. eindelijk een eigen huisje. eindelijk een plekje voor mij. op het laatste nippertje..... vallen ze gauw weer af. het was maar een slippertje. ik vindt het gemeen en laf ! ik ben niet goed genoeg. ik ben geen miljonair. mijn blijheid is steeds te vroeg.…

ik verhaal vandaag van het immense grote in het schrijven een omvangrijke mensendaad scheppen van de wereld met al zijn loten een wonder laten geschieden zonder enig verraad slechts ik ben daar in bescheidenheid toe in staat het is aan de geringe echt genade gegeven van het alom omvangrijke niets een geheel te…

Intussen leunde ik schilderachtig op de tronk Eens duizendjaargen eiks en vroeg mij heimlijk, wat Voor smaak wel 't lot had, dat het aan een veldfles schonk, Wat dromend slechts mijn dichtermond genoten had.…

Nieuwjaar, kom niet naar onze huizen, want wij zijn dwalers uit een schimmenrijk, verloochend door de mens De nacht ontvlucht ons, het lot heeft ons verlaten We leven als dolende zielen geen herinnering geen dromen, geen verlangens, geen hoop De horizon van onze ogen is asgrauw geworden het grijs van een bewegingloos meer zoals ons stille voorhoofd…

Papillion(2) vlinders fladderen alle kanten heen op zoek naar honing als geen een ze bestuiven wilde exotische bloemen maar ook inheemse gaan ze zoenen wat is de zin van het bestaan van een vlinder ze geeft beslist niet beklemmend hinder maar toch waar komt die vlinder nou vandaan ze blijft maar fladderen reizen met lot begaan vlinders…

coupletten en refreinen de nachtwachters vertellen de geheimen Een oneindige lijn door de ruimte heen als een horizon op deze vlakke groene vlakte waar ik vannacht sta af te lakken Dan stof ik de sterrren af en zeg vast achteraf he wat maf de sterren lijken wel rood deze nacht kijk en smacht Rode dwergen rode reuzen de keuze om het lot…

Moedig arm geleefd, arm zal sterven, moedig rijker, een speling van het lot. Arm is deze consumptiemaatschappij, geboren zonder mogelijkheden, vrij. Vrijheid vult verder geen grote monden, vult het bescheiden opgebouwde leven. een beeld te schetsen met betekenis...…

Ik ga door de dagen, maar overal Is haar ruimte en vreemd ruisende golvenval, Zij roept me als gebod Van mijn eigen lot Uit de stemmen der liefde, de zee. Zij wenkt me uit de blikken die liefde ontsloot, De blikken van vreugde en lachende dood...…

Krank is nu 't lichaam, krank het hart, dat in onpeilbre smart verviel, maar, worstlend tegen God en lot, jaagt stormend óp de ontembre ziel.…

Ik ga door de dagen, maar overal Is haar ruimte en vreemd ruisende golvenval, Zij roept me als gebod Van mijn eigen lot Uit de stemmen der liefde, de zee. Zij wenkt me uit de blikken die liefde ontsloot, De blikken van vreugde en lachende dood...…

XXX Drie grote ego’s zaten op een stoel zij wilden scoren en hadden een doel technisch gaan zij het helemaal maken oh nee, ZIJ zullen niet verzaken Zagen zullen zij tot de laatste loot want ooit maakten zij Ajax groot de opleiding gaat als eerste op de schop dat kost, behalve miljoenen, menige kop En Blind, wie ziet het niet was toch…

opdat men gevoel kan zien waar ik in jouw hart verblijf durf je de geest te strippen te ontdoen van denken, denken en zoveel doodse wenken je hebt natuurlijk angst dat ik of wie dan ook je ziel zal krenken o. ik zie het al de winter bedekt het zicht warmte wordt buiten gesloten je bent bloot en toch zo dicht bekleed met haast verdorde loten…

Wees dan tevreden met u lot mijn liefste roos… en dank nu God, die hier voor U een plaats verkoos.…

De stilte en ik ontsnappend aan het lot als twee zwijgers smeken we, verlangen we, luisteren we naar onze gebroken stem die stom geslagen is en aarzelend het wakker wordend kiemen aanhoort... Het stille zwijgen en ik versmolten als één gaan flirten met de tijd de tijd als bondgenoot...…

Het is mijn lot, waar ik keer op keer mee word beloond Door lasten krijg ik spanning Door spanning krijg ik lasten Het is een vicieuze cirkel, met één waarschuwing, dat ik op moet passen. Slapeloze nachten Kom ik er ooit nog vanaf? Epilepsie hoort bij mij. Maar ik ben bekaf.…

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

Hij stond daar, niemand trok Zijn lot aan. Zijn ogen vroegen begrip voor zijn verdriet. Is er niemand die zijn onschuld ziet? Heb jíj die mens daar ook zien staan? Heb je die mens daar ook zien staan? Zien staan daar voor zijn plagen? Ben jíj niet naar hem toe gegaan? Durfde je niet naar zijn rechten vragen?…

Dat herbouwt diende te worden te Bethel Omdat dat van het oude rijk de crux was En spoedde zich naar de Britse ambassade Evenals de Groothertog van het Duitse Baden En als ik zijn reiskosten vergoede ook de keizer Werd mijn "Jodenstaat" zijn richtingwijzer Volgens anderen gaf het achteraf geen pas Dat wij het door de Schepper bepaalde lot…

Is het nu help uzelf Utrecht zo waarlijk helpe u God, is DIT heden ten dage deel van verkilling werelds lot.…

ontrukt u 't lot een' vrind, Een vrouw, beminder dan het leven, Of 't waardste pand, het liefste kind. Vlucht dan, reis vrij naar afgelegen staten; Zeil door de middellijn naar 't verre Zuiderland; Hun denkbeeld zal u nooit verlaten, Het staat, het wacht u reeds op strand.…

als Okkie Trooy krentenbollen uit de schoudertas dat opdiepte wat jij nodig had en vergeten was hilarisch waren de levensliederen die jij met broer Hennie samen als Buum & Buum ons toezong het glas altijd vol in de handen genoten wij van de mysteries die Pieter Pottenkijker schreef over niks en oneindig genot en de loop van het en de Lot…

Ik weiger te berusten in een vergeefs lot. Geef ons de hittegolf die onze huid laat dampen. Zie de 3 gekroonde hoofden verder schuifelen Ze vergeten de Vrouw in barensnood De boodschap van een Vrouw die nooit krijsen zal.…

Helaas, het lot trof ons dat jij in Skippy-land zit. Liefde kent geen afstand, maar het blijft een flinke rit. Ik hoor jouw liefdevolle stem via een telefoonlijn. Het is een huilende stem en dat doet mijn hart pijn. Ik lees jouw gevoelens en gedachten via de e-mail. Van de inhoud krijg ik dan echt een brok in mijn keel.…