Alle inzendingen over luchtruim vliegtuigen

Er wonen vogels In mijn hoofd, Ontelbaar veel - Allemaal, een voor een, Gekooid achter tralies Van onnuttige gedachten En voorbije toekomstdromen - Hunkeren doe ik ernaar Ze los te laten en Ze vrij door het Luchtruim te laten vliegen Om mij op weg te helpen Naar mijn voorgoed Herwonnen vrijheid…

Luieren, liggen, lanterfanten zomerfilm van op m'n rug blauwe hemel, witte lijnen vliegtuig heen, vliegtuig terug. Alles zindert, alles schittert in de gouden zonneschijn... zonneschijn, zonnebril, zonnebloem bij 't ontbijt, bij de tafel bijgezoem warme avond, horizon, gouden bol parasol, terrasjes vol, cholesterol.…

De weg en de wegen de wolken passeren het oog en de vlucht van het vliegtuig en de benen lopen die stappen en luiden op andere grond en andere tijden kijken uit naar waar deze weg op uitmondt…

Het regent, koude lucht Als ik het vliegtuig uitstap. Ik slaak een diepe zucht Rechte straten, Brintapap Door het nat naar huis gesjeesd Ik ben weer terug van weggeweest.…

nu de waslijn druppels draagt, op rij gezet door niets meer dan de lengte van het koord schiet een woord door omgebogen licht, het zicht schiet mee een luchtruim ver schenkt flonkeringen door het raam in naamloos kleine buigingen slechts monogaam met elke bleke zee…

neergestreken met zijn vliegtuig noodlanding gemaakt op zee 't vliegtuig dreef nog op het water en ze waren met z'n twee... beiden zijn niet omgekomen passagiers hadden ze niet geen paniek mocht er nu komen 't duister lag nu in't verschiet... slechts geluid van al dat water hielden zij elkander vast...…

's (Uitbundig Fladderende Onprettigheden) het luchtruim onveilig maken wanneer ik weer eens opga in mijn ding en dan onbeschaamd uit de taart spring…

Hij had geleerd een vliegtuig te belagen Hij hoefde enkel nog te exploderen In naam van Allah dapper detoneren En dan op weg naar de beloofde maagden Er was een held die dit niet wilde pikken De terrorist kan zelf zijn wond niet likken…

Wij vliegen weer en Camiel Eurlings juicht, Want wanneer het aan Brussel had gelegen Was er nog steeds geen vliegtuig opgestegen, Maar hij heeft iedereen daar overtuigd. Het zou mij trouwens allerminst verbazen Als hij de aswolk zelf heeft weggeblazen.…

De vliegtuigen vliegen weer De auto’s rijden weer de trein heeft geen vertraging meer. De mist is opgetrokken De mist in mijn hoofd is nog steeds aanwezig, Dus vliegen mijn gedachten met een noodgang over de rails van mijn leven…

Voordat iemand of iets de vlucht verstoorde, Waarna het vliegtuig wel leek uitgevlakt Was er met de bemanning nog contact, Historisch worden dan de laatste woorden. Niet dat het nabestaandenleed verzacht, Maar het is haast symbolisch: ‘Goede Nacht’.…

De wereldleiders lijken niet goed wijs: Om de klimaatproblemen op te lossen, - dat is urgent voor mens en dier en bossen, - Neemt iedereen het vliegtuig naar Parijs! Het draagt dus bij aan minder broeikasgas, Als dit de laatste conferentie was.…

Wanneer je je verplaatst van A naar B Dan wil je ongeschonden arriveren Nu blijkt dat de statistici ons leren: De luchtvaart is een veilig procédé Maar als je een conflict hebt met de tsaar Dan loop je in een vliegtuig wél gevaar…

Je ziet het plezier van de zwaluw als hij zwenkt en zwiert het luchtruim kietelt links en rechts stijgt en daalt genietend zweeft op de warme lucht die zwoel boven de aarde hangt. Hij duikelt en zwalkt zonder te twijfelen schijnbaar chaotisch maar doelgericht en moeiteloos licht op deze stille zomerdag.…

Opa werd, om de aarde te promoten, als eerste het luchtruim ingeschoten". "Dus", sprak zijn zoon, "Als ik het goed heb paps bedoelen ze dat met een Rino-caps!"…

bij jou vormt de tijd zich in luchtige gebaren stolt tot huid van een ballon kiest het luchtruim brengt onrust tot bedaren jij zit nog graag op schoot laat je strelen over het gelaat tot elke storm zich laat verklaren in de kalmte van jouw gezicht zich ontspant in avondlicht…

Scheren over land over water naar de grenzeloze horizon, met een overstemmend geluid Zij gaan en staan naar waar het gras groen en sappig is daar ergens op Zuid, Vertrekken in het ledige luchtruim zij zijn vrij, dat zit hen onder de huid.…

De laatste dromen zijn gestorven over het landelijke van het landschap zwerven lopers naar de boom die stiller is dan zwijgen alleen onder jouw luchtruim bespeel ik jouw string maar je hebt niet in de gaten dat ik zing voor het verleden van jouw zomerse land er zijn geen grenzen, vrij is het strand de eerste stappen zijn voltooid.…

in het open luchtruim dansen vogels zich bijeen cirkelend boven het standvastige gebouw van koper en graniet boven de ingang prijkt Mozes in steen gebeiteld samen met de tafelen der Wet in een gesloten ruimte op de bovenste verdieping wachtte de galg niemand keerde terug…

In vliegtuigen hoeft geen piloot meer mee, De luchtmacht heeft tenminste stoute plannen Om haar machines niet meer te bemannen - Misschien voor de NS ook een idee? Want net zoals de onbemande kisten Denk ik aan treinen zonder machinisten.…

Een vogel vliegt mooier dan een vliegtuig dat eigenlijk helemaal niet vliegt maar meer 'gevlogen wordt' Mooier echter nog vliegt de vlinder wiens vlucht voor de helft bestaat uit pogingen tot vliegen en voor de andere helft uit neerstorten…

onmacht broeit en groeit in een beweging die niet te stoppen lijkt met bloed bekochte opstand doet de gemoederen koken vrouwen jammeren als de onschuld wordt vermoord het gereedstaande vliegtuig een stille getuige…

hoe vreemd voelt soms de tijd die aan zichzelf verstrijkt als in het vliegtuig achter verre wolken de nieuwe dag zonder een nacht of omgekeerd in het ongewisse tel ik het uit til ik hem hoopvol over minne dagen…

ik schik en herschik wat ik schrijven moet op een stuk papier woorden karig als een schraperig geschilderd veld met stramme hand en stroeve pen binnen weerbarstige lijnen bangelijke woorden die rondjes draaien binnen perkjes van papier onrustig wacht ik op de taal die uit me zwermen zal en het luchtruim vindt…

De grote beer in 't luchtruim De late maneschijn Een juffrouw met een breikous Een transparant gordijn Een lang vervlogen reek'ning Een durend carillon Een stukgetrapte otter Een kop gebruikt bouillon Die geven al te samen De tandeloze mond Een hardverscheurend knagen. De Rijn stroomt teugloos rond.…

Koffer in mijn hand, Rennend naar de band, Mensen hand in hand Opschieten mijn vliegtuig gaat weg Andere mensen op naar hun vertrek, Oh en ik die maar tijd rek Bijna vallend op de vloer, Mensen die verschelen het geen moer En ik die naar gate eleven loer Daar ja eindelijk, Mensen kijken pijnlijk, Mijn vliegtuig is weg waarschijnlijk…

Helaas dat men geen vluchten op kan schorten Omdat het vliegtuig zomaar neer zal storten.…

Ik wil me liever nergens mee bemoeien, Maar heel toevallig weet ik dat een vriend Als WAO'er stiekem bijverdient Door in een vliegtuig landbouwgif te sproeien. Dat deel ik dus aan twee instanties mee: Sociale Zaken en de BVD.…

'morgen moet ik op transport' zei de uitgeprocedeerde ama-jongen die al het vuur verloren had terug naar af met zicht op arriverende vliegtuigen sleet hij zijn laatste dagen in het land dat hem niet wilde tot het vuur hem nog een keer vond…

Een vliegtuig kerft een snee in de bast van de lucht de hemel opent zich druppels vallen als tranen van bittere pijn de wonde bloedt door Zo sterft het gewelf Langzaam maar zeer zeker uit Ongeneeslijk ziek…