283 resultaten.
het begin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 het begin
het diffuse
mistige begin
is het mooist
er is hoop
opwinding
en angst
alles ja
alles is mogelijk
en dan
het broze
verloop van
het feest
het verteerde vuur
dat als as
de luwte
buiten het
blikveld vindt…
Prozagedicht: Oktoberstemming
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 132 In deze luwte van het late seizoen wil ik leven, nu ik mijn verlangens en angsten in milde, lichte, getemperde tinten kan mengen op het palet van mijn innerlijk en nu ik ze kan schilderen op het schilderij van mijn leven, nu er schemerlicht binnenvalt in de kerker van mijn hart.....…
Liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 Zij had iets met rock
hij iets met Bach
een hij en een zij
in de luwte van een lentedag
En hoe zij lachte
rij witte tanden bloot
en hoe hij voelde
dat dit anders was
zoals de belle histoire
uit dat liedje
maar dat was lang
lang voor hun tijd
Nu hebben ze veel met elkaar
en hij
nog een beetje met Bach.…
Storm
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 208 Niet in een glas water
Maar op volle zee
Bedenk ik mij later
Het is geen storm
Maar een orkaan
Razend over de golven
Het licht van de maan
Donkere wolken
Ik word voortgestuwd
Het is niet op zee
Deze storm die nooit luwt
Maar in mijn hoofd…
in een notedop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 ik vat je
tere leven
samen in
een notedop
het broze
kan daar
talmend
toeven tot
vermoeide
stormen de
luwte vinden
en jij in
een scheepje
de zee opgaat
vat ik je
tere leven
samen in een
notedop…
Hakkenhoog onstuimigheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 310 zag je
in verboden rood
je trippelde
zo hakkenhoog
onstuimigheid
een bloem
op koude wind
die opent
als zij warme
aandacht vindt
heb je luwte
gegeven maar
de echo's van jouw
stappen ontbloten
nog verleden tijd…
Je watervalt zacht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 173 heb je ontdekt
in de luwte
van wind
je bloeit daar
de tuin
van mijn dromen
kleurt met emoties
het veld
van jouw bloemen
jij watervalt zacht
in de vijver
van stilte en rust
heb je lippen gekust
maar verbrak
het spiegelend vlak…
Differentiaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zich ontschillen en uitschenken
over velden van onvermoede gronden
wegkruipen zonder de luwte te krenken
toen orkanen nog niet bestonden
zich wentelen in dekens van pijn
tot herstel van moederschoot
in geval van latent afwezig zijn
sterft hoop een zachte dood…
wervel maar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 het was de wind
waar je ooit van hoorde
strelingen
van wat nog komen zou
ze lachten
als glinsters op water
tussen de kruinen
van de toekomst
bewogen de jaren
stormen had je in de hand
luwte opende een meer
om op te blijven
en van het dwarrelen
van de vogels
dacht ik
kon je leren…
sporen van een heilige (1)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.015 Assisi
tussen okergele muren
koestert het stadje zich
in de luwte van een
wonderlijk verleden
huizen en kerken, straten
en pleinen verhalen over
een heilige die hier nog
altijd leeft
ik volg zijn spoor, adem
zijn geest
dans en zing een lied van
vreugde…
Laat Me
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 811 Laat me
Even bijkomen
Uithijgen
In je schaduw
Laat me even
Bij je wegdromen
Weg uit
De harde realiteit
Laat me even
Bij je rusten
Huilen
Al genoeg
Houd ik me groot
Laat me
Even schuilen
In de luwte
Van jouw schoot…
op tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 213 in de luwte
van het riet en
kleine berken
groeit mooi ijs
in ondiep veen
boven ons
weifelt een
waterige maan
beneden een meer
van verliezen
waar de wind
het ijs splijt
tussen ons
de afgrond
de nacht komt
op tijd…
er groet een buitenkind
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 510 dwars raast de wind
druppels tegen ramen
er groet een buitenkind
een bloem van water
spreidt zich uit
bloeit tegen de ruit
ik wil haar plukken
maar ze groeit in
mist en tegenlicht
ze maakt me triest
haar zwaai die eerder luwte gaf
heeft mijn bloem uiteengespat…
redevenir petit...
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 229 daar vonden wij
stadskinderen van
de jaren vijftig
ontspanning
schaduw
van dennen
en luwte van
de duindoorn…
Ben jij mijn kind
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 424 in de luwte
van de zonnewind
waar veel manen schijnen
ben jij mijn kind
geboren tussen sterren
die verbleken nova gaan
expanderen imploderen
naar een nieuw bestaan
ja licht maar op
met jou wil ik
in zonnetijd de eeuwigheid
met onze liefde evenaren…
Frisse Wind
snelsonnet
2.0 met 41 stemmen 2.819 Al zijn vaak de gevolgen wel enorm,
Je weet het zeker: altijd luwt de storm.…
begrip van het leven
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 159 Doe geen moeite
om het begrip
leven kan ondefinieerbaar wezen
maar in de luwte van ons bestaan
ondervind je
in stukjes of in het heel
dat het begrijpen
van het leven
maar door weinigen
wordt gedaan…
Mycelium
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Het ademt aarde door zijn flarden
ondergrondse baarden
Door snorren snurken de zwammen
vlokken en sporen
Onder zijn hoeden hurken slakken
slurpend aan het vlees
In de lamellen liggen larven log
achter de luwte
En de regen met het mos heeft zijn
herfstroes ingestopt…
Echo's in gesprek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 107 weer is stilte
gebroken door
duizend vlagen wind
geluidloos
waaien woorden
op vleugels weg
wat ik ook zeg
er zit geen draagkracht
meer in zinnen
zij lijken
hol van binnen
als echo’s in gesprek
de wind monoloogt
luwte dwarrelt
letters zonder hoop…
Getrokken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 114 Angstig staar je in luwte
-maar je wilt het wel-
omdat gevoel nu langzaam keert
in je hart
tot op het bot.…
Borgtocht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 106 De schaduw biedt de luwte van beslotenheid,
gelijk een vlucht naar veilig gebied.
Echter behoed u; er ligt slechts een gang naar Canossa
in het verschiet.…
Toeval lacht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 163 in hoeken
van de eeuwigheid
ligt de tijd te rusten van
zijn reis op zonnewind
in de luwte
van niet gebeuren
stapelt mogelijkheid
zijn kansen op
toeval lacht als
teruggaan in verleden
onverhoedse
perspectieven biedt
om alsnog
verloren tijd
weer in te halen op
de weg naar eeuwigheid…
Het lichtend rood
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 543 mag ik je
de eerste lentekussen
geven van de zon
zij was er
op mijn blote borst
in de luwte van balkon
gaf haar warmte
waar jouw vinger haren
zacht tot garen spon
in het lichtend rood zijn
de patronen al geweven die
ons een mooie zomer zullen geven…
letsel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 als de verdoving wegebt
komt de kamer in beweging
en luwt de storm
tot weeë misselijkheid
en flarden berusting
ik luister met gesloten ogen
naar de gestolde stilte
in mijn hoofd
later
tracht ik
aarzelend in faalangst
met stramme lettertekens
een brief voor je te krassen
op grauw papier
maar verder
dan luttele woorden
kom ik niet…
De kunst van het web
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 heb uit handenvol herfst
draden gepakt
wilde mijn web
ermee weven
heb ze geplakt
met luwte en zon
in de regen
glansden ze prachtig
maar de druppels
werden te zwaar
zij scheurden
de lijnen aan flarden
ik laat ze waaien
zoals het hoort
maar de kunst van het web
heeft mij altijd bekoord…
Avondlauw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 76 aanstonds verschijnen dronken sterren
aan een onlangs nog knokig hemelfront
de straat lijkt al voorbereid, zo loom
zo stil en gedwee de avondklok rond
er vertonen zich taalarme bladeren, om
in voegen te liggen, in luwte te schikken
seizoenloos te wachten op een zucht
op iets om in wakker te schrikken…
Een woordeloze hand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 270 zag de drift
van zand
een woordeloze
hand die storm
tracht te keren
rende voor je uit
om ruggelings een
luwte te creëren
waarin in we goed
konden communiceren
maar in je lach
wervelen de winden
dwars door alle buien
heb ik je kunnen vinden
in het oog van jouw orkaan…
Het dondert niet meer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 492 nergens vind ik luwte
zelfs niet onder een boom
of in holle gebouwen
overal die ongure schaduw
van vunzige vlerken
die aan me kleven, in me klauwen
het dondert niet meer
vreet me, ontleed me
tot mijn haveloze torso
de bodem raakt
laat er gras over groeien
en krijs, krijs dan
om wat de aarde heeft buitgemaakt…
continuïteit
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.098 dagen druppelen voorbij
de luwte legt zich al weken
in de lengende schaduw
benevelt het aan tucht
gewende wachten
als een schaar
sluit ik dit hoofdstuk
bemoei me niet langer
met de delicate onderkant
van het zijn
bewaar voor
mijn eindeloze vriend
deze laatste litanie
leg mijn hoofd in de mand
bij de jonge poesjes…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 336 Wij hebben elkaar
voorbij gezwegen
transformeerden
na al die jaren
tot wie we zijn
verloren veel
van wie of wat
we in het verleden waren
hadden elk ons universum
balancerend
tussen gelukkige en verdrietige dagen
ons pad liep niet synchroon
misschien dat we elkaar nog wel raken
ergens
in de luwte van een droom.…