Alle inzendingen over maar de opgesloten k

Misdadigers moeten naar het gevang, veilig opgesloten, krijgen aandacht. Onderling wel regels, snel weggebracht, want kinderverkrachters zijn hier bang. Opgesloten, verkracht en toen vermoord. 12 jaar, niemand heeft haar angstschreeuw gehoord.…

opgesloten in de cirkel 'mijzelf-ik-mijn' gevecht met de angst…

Jij noemt het groen, Diepgroen zoals de Bladeren zijn wanneer Het hoogzomer is - Ik noem het lila, Paars als het gezicht Van iemand die sterven gaat - En toch hebben we het Over dezelfde kleur.…

Opgesloten Afgesloten Buitengesloten als je binnen wilt komen…

avondronde de dokter komt hij glimlacht en vlindert met zijn hand over haar brandende huid zij knikt, uitgeput, uitgedund door woorden die achtergebleven zijn zij zwijgen samen een dialoog net zolang totdat zij nog een paar keer wakker schrikt…

Ooit komt die ene dag, die ene waarop haar ochtend niet meer aanbreekt, de dag waarop men wellicht niet schrijft waar jij of zij op dat moment verblijft. Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren, de lavendel en de seringen die dag extra geuren. Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent juist die dag je moed en kracht voor…

Wij kennen al jaren van die dagen de korrels aan het strand, de schelpen het schuim op het water dat af en aan als golven wederkerend het strand aandoet, het koude dat je in winters laat huiveren. De nacht telde deze keer minuten lang uren. Vandaag is huiverig, ik zoek niets en ben thuis de dag is kil niet vrolijk, de sfeer is gelaten, regels…

herfst: opgesloten achter tralies van regen in je eigen huis…

Nee 'k ben een mens op twee benen dan maar geen dier, hoef ik ook niet het dierenleed te verwenen.…

we nog prachtige uren in elkaars gezelschap Paden gekruist Toeval ik geloof van niet Steeds geloofd in wonderen Met pionnen wordt steevast gewerkt 'k Heb je lief!…

Mijn voetstappen klonken hol Ik hoorde mijzelf lopen Naast mij een vrouwelijke cipier Die deed de hekken open... Ze rammelde met haar sleutelbos Verward en angstig besefte ik: Hier kom ik nooit meer los... Dankzij mijn echtgenoot zat ik nu hier Hij liet mij arresteren Wat zijn mijn ogen opengegaan Toen hij mij dit had…

opgesloten in dit vertrek hou ik m'n mond luister naar de buizen luister naar het druppelende water niet dat ik daar wat mee kan, een muis rent radeloos om me heen en verdwijnt door een kier, hij wel. ik niet, mijn huilende stem echoot droog tegen de muren, ik blijf zitten waar ik zit en treur, huil bakstenen tranen.…

getik maakt hem gek hij denkt aan Romana zij hield van hem, hij zoekt een foto hoort weer haar stem mañana mañana waarom verdomme gingen morgen en de dood aan de haal met haar verbeten naait hij steek voor steek de foto in zijn binnenzak, de onbekwame, de gegeselde en de gek maken ambras, goed zo hij wil niet dat ze zien wat hij heeft opgesloten…

Ik ben mijn eigen eiland. Niet uitgestrekt, ik zie de grenzen. Zonder heuveltop of dal, ik zie de effen saaiheid. Net als Ameland, zo denk ik plots, -een tocht rond en om, heel lang geleden-, en toch weer niet. Inwaarts het vlakke land, effenheid tot aan de duinenrand. Maar uitwaarts steeds de zee, de grenzeloze zee, de lokroep van…

De nacht is duister en diep En spaarzaam schijnen lantarens In de mistige natte steeg Waar ik diep in mijn kraag verscholen Over ’t glanzend nat plaveisel ga Troosteloos staren donker ramen Als koolzwarte niets ziende ogen Gevat in gevels als kale doodskoppen Mij angstwekkend luguber aan En ik heb geen wens dan deze Doodse stad zo snel mogelijk…

druppels gestold licht duizend jaar opgesloten bevrijd uit de grond…

Ik heb teveel tranen ingeslikt en teveel tranen vergoten, veel tranen ook hard gehuild en teveel in mezelf opgesloten. Soms was het niet te stoppen en stroomden ze maar door. Nu wil ik niet meer huilen maar ga ik er weer voor.…

'k Ben slecht van zin: ze blijven mij maar kwellen en zitten opgesloten in de kleine hersencellen. Ik droom van haar en zo verleng ik tijd van ergernissen. De dagen en de nachten breng ik door met haar te missen. M'n wond wordt niet geheeld door tijd.…

Omdat het binnen warmer is dan buiten Heeft dat allicht die arme man bezield. Vandaar dat hij dus steeds een ruit vernielt, Hij vlast erop dat ze hem op gaan sluiten. Voor recidive krijgt hij drie maand straf… Als ‘strafverzwaring’ één maand ervan af.…

Tsjik tsjik, de sproeiers vormen vliesdunne nevels – met een regenboog.…

introvert alleen ik ken de code van mijn hart al wat van waarde is zit daar opgesloten dan zij die al haar geheimen onthult…

Opgesloten, gevangen en eenzaam.. Maar de gedachtendwaling der mens.. breekt met kracht de tralies en.... opent het raam. Vlieg!…

Die opgekropte emoties nog Maar net binnen houdt Angst en agressie Die om voorrang strijden Hier wordt niet gretig gezwegen Maar alleen uit bittere noodzaak Zichtbare golven van ergernis Die over elkaar heen rollen Zonder geluid Uit pure frustratie aangelengd Met hoog oplopende irritatie Alleen pure wilskracht Houdt de breekbare…

Ik ben dus in slaap gevallen, ongetwijfeld – want ik word wakker.…

Ik moet je wat vertellen want, 'k Bén er weer, 'k Ben weer thuis, heb jullie zó gemist... 'k Open de p.c., Zie ál die mail.... Hártverwarmend om zó te worden gemist. Maar.... Ik bén er weer, 'k Ben weer thuis, alhoewel geen 100%. 'k Bén er weer, de rest gaat vanzelf, want ach... álles went?!…

‘k Mis je wanneer ik grote, witte wolken streel, dromend in een lentegeur. ‘k Ruik je wanneer ik rode roosjes zie blozen, stralend in het zomerlicht. ‘k Hoor je wanneer de wind jouw engelennaam fluistert, stoeiend in het najaar. ‘k Zie je wanneer de sneeuw jouw voetstappen achterlaat, bevriezend in een winterslaap.…

Wanneer de witte maan mij haast strelend omarmt met een vleugje stilte in een verzonnen droom, dan zoek ik jouw naam. Wanneer de diepe geur van de nacht mijn heimwee omhelst met een warme dans in kleine druppels, dan roep ik jouw naam. Wanneer de slapende sterren mij fluisterend dragen met magisch licht in mijn zacht huilende ogen,…

'k smelt als ze naar me lacht, en ben verloren als ze in m'n ogen kijkt. Ze praat een beetje op haar manier, met sputters bellen en gekraai! En dan 'n doerak die je uitprobeert, schaterlacht of het op een krijsen zet... Lol hebben, waggelen op muziek, of je een mep verkoopt als iets niet mag...…

Levenslust, een evolutionair program verandert in jouw geest door storm in ‘n mentale stoornis waarin drempels tussen leven en dood vergaan, ‘n zwarte leegte ontstaat waarin je jezelf verliest en dodelijke angsten uitstaat. Je wordt depressief en suïcidaal wat niet automatisch dood-wensen inhoudt, maar zoeken naar vluchtwegen, uit het…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…