11158 resultaten.
Stilleven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 627 in volheid van leegte
vormt een opgerekte schaduw
smalle strakke strepen over zand,
in uiteinden verbonden,
wijzend naar een verhoogd terras
daar, verder, onder azuur
waar zicht in ongrijpbaarheid landt
een transparant glas,
verguld met aangeslagen licht,
reikt over eigen lengte heen
opweg naar een bindend slot
echter door de zonnestand…
Fleurige parasols
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 346 En wie van
hen de glans van de woestijn doorstaat,
slaat bressen waardoor een brede
toekomst zich stromen laat.
Voor de kinderen uit Faranahé ( Haute Niger )
Ons bezoek in januari 2013…
Verdrinken in nergens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 En ik zou dwalen
in een witte woestijn
waarin de zon nooit ondergaat
en blanco een oneindigheid
mij zou beroven
van oriëntatie en denkvermogen
ik dorstig zou zoeken naar
letters die net zichtbaar
aangrijpingspunten
om mij omhoog te trekken uit
dit dodelijk moeras van nietszeggendheid.
Dit zou kunnen...…
De jagers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 geworteld
in de aarde van
hun brein
zij blijven volgelingen
en ik roep
in een woestijn…
queeste
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 woestijnreiziger
zonder kaarten en wolken
zoekt waterwegen…
het erven van de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 427 de hitte loeit in
as van vele dagen
myriaden zingen hoog
een droog geluid
vibrerend in de stekels
van verdorde distels
de laatste tranen
blinken in het zout van
witte meren, het verdriet
is hier al eeuwen oud
dit leven lijkt gedoemd
te sterven maar het erven van
de dood is weer herboren worden
uit de schoot van de woestijn…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 90 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 220 downers up
down at the end of lonely street
maar, om heel eerlijk te zijn
moet ik onhoudbaar janken
wanneer Elvis gospels zingt
deze man geloofde echt
geloofde oprecht
in de liefde van zijn god
en ik,
ik nu ook
================…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
ritueel
netgedicht
2.0 met 44 stemmen 5.775 je wast mijn haar
bij de dorpspomp
giet je bekers water
over mijn hoofd
's avonds loop ik de woestijn in
alleen onder de groeiende maan
tot de stemmen achterblijven
eeuwig wil ik hier zijn…
Druppel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 Een stortvloed,
een waterplas in de woestijn,
een druppel, alléén maar één druppel.
Mijn naam strekt zich uit
en krimpt in
zoals gekneed brood.
De dood achtervolgt me,
het leven perst me
en vouwt me in elkaar,
en in elkaar
in elkaar.
Gewiegd in 360,
onder de zon en maan,
door 9 manen.…
Want hij is de man van de zee die woont onder zijn huid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 218 bergen zijn mooi zegt hij
en bossen en dalen
en vreemde landen
met woestijnen van droogte
maar niets kan het halen
zegt hij, bij de zee
zij is woest en wild
vurig en ontvankelijk
en vooral altijd anders
hij is de man van de zee
die woont onder zijn huid
zelfs wanneer hij over het mulle zand
tegen een schrale wind opklimt
staat hij…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 389 Het is in de grond, het raakt er
het wortelt er aan de beginselen
de kus van de dood, de Maan
die geboorte gaf aan een levenloze woestenij
de Aarde, kringloop van pril geweld en liefde
op een stormen en een blussen
tot het over gaat, in een versleten seizoen
iets houdt er de adem in
op de zijlijn van een woestijn
het wervelt er in een navelstaren…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Klik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Met je ritmestok
raak je mijn gevoeligheid
als in de woestijn…
Archeologische vondst
gedicht
3.0 met 19 stemmen 5.950 In de woestijn van Nevada
haald hij vanonder het zand
de radioactieve resten
van een gokapparaat,
waarmee hij het bewijs leverde
dat Las Vegas inderdaad heeft bestaan.…
Waterval
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 284 Achter het geklater
kijken wij samen
naar de Stem van ooit
die uitstort
in ons willen horen
ze doorboren ons
verloren klanken
suizen onophoudelijk
in de leegte
toch, jullie
vergeef mijn suizen
verhoor mijn stilte
in jullie verlangen
zijn woorden vergeten
wordt zwijgen verstaan
bedwongen word ik
in het alles geven
uit eigen…
Zonder hoop is er geen leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 88 ‘Zal de woestijn bloeien als een roos?’…
Stroop?
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 458 De pannenkoeken
Droog als een helse woestijn
Stroop mijn oase…
over de aarde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 klimmen
met sprongetjes
over onbegaanbare
bergen peilen diepe
zwarte wateren
ik maan me tot
voorzichtigheid…
mis haar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 394 I miss you
like the deserts miss the rain
hoor ik op de radio
Ik ben eens in woestijnen geweest
en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen
alsof je een woestijn bent die de regens mist.
Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer.
Daar miste ik haar op een verzengende manier.…
Liefdesdruppel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 741 Ik wist me geen raad, had geen benul
En droogde op
Als een woestijn
Die ene druppel
Vond ik niet
Leven dat verdort
Door het ontbreken van liefdesduppels
Weggeblazen door de wind
Het steken van de cactus
Als sporadische liefde
Van harde woorden
Vele woestijnen
Waren ooit zeer vruchtbaar
Wachtend op die ene druppel…
verzuiniging van talen en tongen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 274 Er is een woestijn
die hardleers voortschrijdt
het droogt je tong
tot op het bot
van moeizaam slikken
na jaren van leren spreken
aan de toog van het hoge woord
heb je ineens geen verhaal meer
je bent nog altijd diezelfde
alleen, je hebt hem ingepalmd
met een man die taalt
vanuit de diepe ervaring
het verdorsten en
het houden aan het…
Uitbuiken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 Gebroken botten
in een oneindige woestijn
smult het levend dier…
Ach Catalonië
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 368 O Carles, net als Mozes
leidt uw volk door de woestijn
En trek Rajoy maar stevig
bij zijn grijze, vlassige baard
want net als Franco indertijd
is hij geen euro waard.
Dan heb je Wouter Beke nog
de man van het geloof
maar gaat het over mensenrecht
dan blijft hij pijnlijk doof.…
Cahaya baru
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 De nacht hangt groot en wijds en onbestemd
in eukalypta's duisternis verborgen
zwijgend houdt de achterkant der maan
als nachtwacht moeder aarde in haar greep
als langs de zeeën tot de verre kim
er vonken gloeien bij de oosterpoort
die kale rotsen van takla makan
in lichterlaaie zetten, woeste hoogten
van lhasa, tibet en de himalaya's…