Alle inzendingen over merg

Wie luistert, snapt haar taal tot diep in ’t merg: Ik wil géén krachtvoer, gras slechts uit de wei Ter wille van de Pure Poëzij…

Hij heeft zijn kind toen opgeraapt De hersentjes lagen bloot Het ging door merg en been, want hij zag al meteen... zijn zoontje, was al dood...…

ik loop en lach ik dans en smacht naar een godin van dag naar nacht ik wacht elke dag verlang ik naar je lach je ogen die spreken als duizend sterren tegelijk ik heb gelijk een engel die vliegt door mijn hart en hoofd door merg en been vergeet dat nooit waar je ook gaat de tijd zal het leren het is nooit te laat…

Terug naar Andreus loop ik dwars door mijn hoofd, stap mijn oor uit en zie mezelf zitten van glas en van woorden die zoeken en zingen hun liedjes van kom maar en ga, drink ik zonlicht als nectar tot diep in het merg van het zijn.…

Last Post in Genua Gaat me door merg en been Een zwijgend peloton Laat de wereld zien Hoe verslagenheid verbroedert Groots eerbetoon aan Wouter Die het leven liet Onderaan de Passo del Bocco Had het iedereen kunnen gebeuren Zijn equipe voorop Door de straten van Livorno Indrukwekkende beelden Een dolk in mijn hart…

mijn zus was hoog gestemd zij zong het Ave Maria wij knikten bij het kerks gehoor tot barstens toe graatzuiver af en toe heel even een korte hapering van droeve slik intens zwaar medeleven onze verkrampte ruggen rechtten in merg en been zoals onze zus zo was er geen…

heb eindelijk de vinger gelegd op de zere plek gevoeligheid en irriteren een andere houding uitproberen mijn geest zocht naar excuus werd meester in negeren totdat het lijf in opstand kwam en heftiger ging reageren een straffe zenuwpijn door merg en been begon te genereren met pillen fysio en wat gebed heb ik mijn werken…

ach mens vol smarten het nood-lot werpt je vroeg of laat terug op je ware zelf maskers zijn afgerukt je naakte pijn wil erkend worden taaie , zelfgesponnen draden moeten verbroken het zal door merg en been gaan als elke vezel in je schreeuwt zal in je hart gefluisterd worden welke weg te gaan Voor een vriend…

Het verzwijgen van het kriebelen in het merg, het fluisteren van goden geruststellend wreed, de toekomst wetend volmaakt als een cirkel met licht van een bloedrode maan Troost vinden in de zekerheid dat er een einde komt aan elke droom elk leven en de weg ernaar toe Het belangrijkste is, lichaam loslaten blijf bij je standpunt en zweef…

Jouw vraag maakte mij sprakeloos, een geworpen steen, beroering als een windvlaag verzuchting in de struiken ritselden traag door de nerven van de bladeren tintelingen onhoorbaar slechts rillingen in kloppende aderen streek door merg en been bracht reuring in het water, stilte was ons allereerste woord antwoorden komen later…

het oorverdovende geluid in haar hoofd dreunt en dreunt het geluid gaat door haar merg en been haar strakgespannen zenuwen zijn als koorden aan elkaar vastgeknoopt ze pakt haar gevoelens negeert systematisch het zachte gejammer legt haar emoties in geluiddempende verpakking op de plank in de donkere kast tevreden loopt…

spaar mij jouw woorden als vlammen slechts leiden tot as en de knoesten spetteren in ogen van steen waarin ik ooit nog zachtheid las uit een teder hart van veen scherpe messen trekken door merg en been en als schilden slechts dienen het onweer te kaatsen dan raakt de pijn gevoelloos en verdampt om zich naar de doodsteek te haasten…

Dat er nu uitziet als uitgeslepen merg, steen wordt langzaam zichtbaar. Koud, hard en uitgekleed, staat hij daar. Wachtend op zijn nieuwe pak, jaar na jaar.…

De schijnwerperlichten Haar soelaas Zij bestemt zo zeker Een laatste keer Wil zij zich geven De doelgerichte stap Rust, nu zo grijpbaar Dichtbij, het einde Van haar zinloze leven Haar silhouet In 't schijnwerperlicht Zijn doelloze paniek Rest nog willoos toekijken Een ijzige gil Door merg en been Een moordende klap De sneltreinmachinist…

Er schuilt een gedicht in mij als een trage kanker een koekoeksei dat zich laven wil aan het merg van de vredige avonden Zo weeg ik de dagen in mijn handen en dicht van mijn schamel bestaan, van haar hals die vaag geurde naar viooltjes in haar huis onder de magere maan..…

Een pensionado gaat de rust verstoren het dringt door merg en been, zijn hoogste lied op de dag des Heren - 't deert hem niet - met heggeschaar en zaag en accuboren "Oefening baart kunst!…

De zwoele golven, die ik toen voelde, Gaan me opnieuw door merg en been. Sluit mijn ogen en probeer het gevoel vast te houden. En ik gaf eraan toe, of was ik begerig Begerig naar meer, ….wat ik nooit meer kreeg.…

Als een knokig karrepaard merg uit bot gezogen verschoten flanken ijzers afgetrapt door het eindeloos bergopwaarts de piek nooit genomen. Om vervolgens uitgewrongen dorstig een traject over de zwoegende dijk tegen storm en klippen op met aanloop te nemen. En dan ook nog loodzware aktetassen meezeulend.…

Deugdzaam draagt een schamel kleed zacht neuriënd, om meer te verdragen gaat 't door merg en been. Half verzonken de maan, zij levert haar schijnaandeel. De luiken kraken als vanouds, draaiend rond het schurend geluk alvast op een kier gezet.…

veeg de bewijsstukken maar van tafel en de kruimels onder het kleed draai de klok maar terug naar gister als of het er allemaal niet toe deed hoe je haar hebt geslagen viel ze pardoes op de grond sneed haar gil door merg en been alsof de wereld niet bestond heb je ziedend het huis verlaten ben je heel hard weggerend haar snikkend achterlatend…

Enkele woorden, angstig, hulpeloos en fragiel, gingen door merg en been. Huilend en ontdaan, onafwendbaar, was ik terug bij voorheen. Mijn diepste gevoelens, verstopt in vlees en bloed, kwamen weer tot leven en deden zich gelden. Ze maakten mij intens verdrietig, voor even.…

Hij kijkt, lijkt het, dwars door mij heen Zijn stem gaat mij door merg en been Pas dan herken ik hem.…

Pijn erge pijn moeten accepteren bij het ziek zijn Meedenken om te verlichten dat is pas moeilijk weinig uitzichten Door merg en been geleid, dag en nacht wie gaat er voor zorgen dat het mij verzacht Pijn, deze pijn bijna niet te verdragen het overkomt je en er zijn talrijke vragen Helaas de oplossing krijg je niet zoek het…

ik voel de koude wind nog spartelt leven tegen maar vingers zijn te kort om nog meer tegenspel te geven ijskoud merg in mijn botten chemo zal het doen verrotten maar wat blijft krijgt altijd nog een laatste kans mijn haren ben ik kwijt kaal zal ik voor U verschijnen de buitenkant van wie ik was is dag na dag aan het verdwijnen…

geschreven in paars violet dat jij moest gaan Onze verhouding hield jou klein Begon te huilen met mijn armen op het tafelblad, mijn hoofd erop Juist op dat moment vroeg ik me af wat voor hout er was gebruikt welke boom er was omgezaagd, en als de boom er niet geweest was Van diep binnenin begon gelach botten versplinterend uit het merg…

Zou kunnen denken aan "bot" of het jaar van de "buffel" en Olympische spelen In het merg der dingen een Chinees met twee gratis boodschaptasjes Links de groenten zo'n elf honderd gram rechts de tofu Het gaat om het zoeken naar evenwicht de juiste afstand tot de dingen vervolgens ervoor gaan staan bijvoorbeeld een tank op weg…

— Smetloos zijn: In ziel en lichaam vrij van ingestort venijn, Met bloed en merg aan ’t kroost uit de Oudren ingevloten; Gezuiverd door de Geest uit Hoger kring ontsproten. Wie andre Vrijheid zoekt, zoekt, op de naam van VRIJ, Slechts strafbren eigenwil, verderf, en slavernij. ------------------------------------ uit: Rotsgalmen (1823)…

bestaat niet alleen in holle vaten die meegalmen op golven van haat niet alleen in onbekenden die vliegtuigen in torens, messen en kogels in mensen boren niet alleen in gevaarlijke gekken op straat het bestaat ook achter mijn eigen ogen in de schaduwen van mijn gedachten ik wil het de rug toekeren maar het verbergt zich in mijn merg…

Konen zo rood als appels Blonde krullen als een engel Iedereen smelt bij een enkele blik Je bent mijn kleine bengel Een klein meisje Waar, bij het openen van haar mond Een gekrijs door merg en been uitkomt Met jou ben ik toch zo´n bofkont Al delen we niet hetzelfde bloed Jij bent de reden van mijn bestaan Ik kan me geen leven zonder jou…

Misplaatst die schreeuw Een stem die schreeuw angst gevoel gaat door merg en been op het verkeerde tijdstip de verkeerde plek schrik angst paniek nee niet hier op deze plaats.…