De mollenvanger
Ik woon vlak bij een lijkenhuis
Je ziet er niets
Ook is er niets te horen
Behalve het gezoem van ventilatoren
En van de doden niets dan goeds.
Daarachter licht het kerkhof
Je ziet er niets
Ook is er niets te merken
Behalve een paar scheefgezakte zerken
Als drempel voor de eeuwigheid.
Een mollenvanger lacht naar mij
In de nabijgelegen wei en zet zijn klem.
Hij kijkt, lijkt het, dwars door mij heen
Zijn stem gaat mij door merg en been
Pas dan herken ik hem.
Inzender: lwdw, 30 september 2007
Geplaatst in de categorie: natuur