24825 resultaten.
Zoveel verloren
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 5.228 Wij zussen hebben altijd een workshop
zo noemen we het voorlopig maar
Pasen Pinksteren Kerst noem maar op
we zijn dan weer gezellig bij elkaar
We maken dan vier mooie bloemstukken
voor vijf innig geliefde mensen
hiermee willen we de pijn onderdrukken
ik kan geen liever zussen wensen
Al zijn we samen door een hel gegaan
zoveel verloren in…
Verloren strijd
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.526 Vanaf het begin was ik er al bang voor
is dit een verloren strijd?…
Opnieuw verloren .....
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 740 Moegestreden
verlaat het
verleden
de hunkering
naar erkenning
van het zijn
in het heden
beloofd en verwacht
weggegooid en veracht
kan ik niet meer zijn
die ik was, verloren
in de val naar de
onwaarschijnlijke
werkelijkheid
gekneusd en
gewond wil ik
mij overgeven
aan het eindige
opnieuw verloren
in het weten ......…
DE MOED VERLOREN
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.845 Misschien kom je ooit nog tot inkeer
maar mij ontbreekt nu echt de moed
en als je je echt niet bedenkt
dan zeg ik: lieve jongen, het ga je goed.…
Verloren droom
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 590 In het zwartste git van de nacht
raken gesproken zinnen zoek
ijlend wil ik dromen ontsluiten
nogmaals in een roes verdrinken
Jouw ogen zet ik uit mijn hoofd
vlij ze voor even naast mij neer
smoor jouw blikken met mijn kussen
sloop immer voortrazende hoop
De angst om wéér te verliezen
verdringt elke rede van denken
het licht van de opkomende…
liefde maakte een breuk
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 3.614 vechten
voor elk stukje grond
dat naar ieders wens
gecreëerd is
door de tijd heen
met vallen en opstaan
schreven wij
geschiedenis
geen mens
die krachtig genoeg was
om onze vriendschap
ten gronde te slaan
angstvallig
probeerde een ieder
een ronde
te kunnen doorstaan
hopend
dat het gevecht zal kantelen
zette de ridders…
Verloren vrienden
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 918 Als je vele vrienden hebt verloren
en jijzelf het niet meer ziet
weet dan dat er iemand is
die is begaan met jou verdriet.
Mensen kunnen elkaar helpen
neem die uitgestoken hand,
vertel ze jou verdriet en zorgen
steek je kop niet in het zand.…
Verloren Valentijn
netgedicht
3.0 met 84 stemmen 7.888 In vergeelde zinnen
schreef ik je leven,
nog voor het begon.
Kanten linten bonden
de brieven, nooit verstuurd,
in pakken bij elkaar.
Dozijnen lipstick
verbruikte ik, om
brieven af te kussen.
Weeïg, de geur van
parfum, die ik telkens
mee had willen sturen.
Maan en zon en sterren
schonk ik jou, maar
dichterbij, kwam ik nooit.…
Het verloren kind
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 657 Misschien is het verleden
wel in je ogen te lezen.
Je tracht alles te verdringen
in sluimerende jaren.
Maar ergens onbewust zullen
de herinneringen je toch verraden.
Je bent steeds met tranen meegegaan,
maar door een uitgestoken hand
zal het besef komen wat je
al die jaren hebt ondergaan.…
's Nachts
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.611 Nachten lag ik wakker,
dromend van een mooie tijd.
Nu lig ik nachten wakker,
want ik ben je kwijt!
Nachten lag ik wakker,
jouw armen om me heen.
Nu lig ik nachten wakker,
moederziel alleen.
Nachten lag ik wakker,
want ik hield van jou.
Nu lig ik nachten wakker,
rillend van de kou.
Nachten lag ik wakker,
samen hadden we het fijn.…
Beeld aan zee
gedicht
3.0 met 154 stemmen 35.613 We vinden iets terug, het is niet meer
dan een scherf van die veel te jonge en te mooie
te grote god van de liefde
alsof hij brak toen onze handen loslieten
we hebben hem niet gezocht maar
daar ligt een verdwaald stuk van zijn gezicht
alsof we misschien toch
om ons heen is alles hetzelfde gebleven
de wind het waaiende helmgras het witte…
Verloren vriend
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 5.538 Je was een vriend
genoot mijn vertrouwen
Moeizaam verworven
met huiver gedeeld
Je hebt een deel
van mijn leed helpen dragen
Waar ben je mijn vriend
of heb ik ’t me verbeeld…
Verloren lucht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 514 en weer klad ik
hoop tegen de muur
als ontelbare, grijze wolken
rond gefluisterd
in blinde stormen
en al wat ik ben
blijft bestaan
in immer onbestemde regen
wanneer dag na dag
de stenen verpulveren
tot stuifzand in de wind
een stem in dag
tot nacht gezwart
breekt de laatste gebeden
als ver weg het kind schreit
door de schaduwen…
Verloren vaart
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 377 ver weg
uit het zicht
begraaf ik een droom
radeloos rood gestampt
tot net voor de dood
zich als rots waant
woorden huilen zich los
en scheuren mijn lichaam open
wanneer de misthoorn
kreunt op mijn gezicht
door het brandend geloei
in de nachtstorm
ik kijk nog
een keer om en zie
de bron van mijn ziel
boven wolken
regenrood…
Het verloren schaapje
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.942 Met lood in de schoenen die daardoor als
dieplood wegen strompelt ze voorwaarts
het hoofd zwaar van de zorgen zeker
wetend dat er geen brood is morgen
ze zakt temet door haar benen die zwaar
aanvoelen ze moet nog even door
maar waarvoor?
Om thuis te moeten zeggen dat ze naar
bed toe kunnen gaan dat er niets te eten
is ze kan het niet…
Mijn dorp sterft
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 643 Mijn bloemrijk dorpje met
uitzicht verder dan een kinderoog
grote lindes langs de laan
reikend tot de hemelboog
Zij is op sterven na dood
Het licht is uitgegaan
van baksteen is de horizon
dampend grasland platgewalst
begraven onder asfalt en beton
Achter de oude ligusterheg
rest slechts het houten kruis
met de getaande tekst
treed…
Verloren lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 224 Haar hals draait zich zo
dat zij soepel het water
tussen diep en ondiep
kan aanschouwen
een plaats waar bevlogen
uitrust en twijgjes
het zwijgen verdiepen
bijt hij zijn tanden bloot
het klappen geeft lentegeluid
maar eenzaam waakt zij naast de nekslag
verloren, eer nieuw leven ontwaakte…
Verloren ikheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 278 Toen ik na ‘n zakelijke
tegenslag alles verloor
op gebruikte spullen zat
vond ik mezelf terug als
de dromer van weleer die
zich al die tijd verborg
voor de materialistische
wereld van z’n alter ego.
Ik durfde niet uit dat
gekkenhuis te stappen,
verkoos bekende pijn
boven onbekend geluk.…
Ik ben, jij was
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.108 Gebroken glas
Bloemknop geknakt
Ik ben, jij was
Je bent niet meer
Ik dertig, jij vier
Toekomst afgepakt
Jij daar, ik hier
Leven doet zeer
Je leven liep dood
Voetstapjes uitgevlakt
Je zusje op mijn schoot
Haalde jouw adem weer
Gaf leven nieuwe zin
Zij is, jij bent
Daar geloof ik in…
Ontmoeting
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 850 Gisteren had ik weer eens
een ontmoeting met mezelf;
het was een hartelijk weerzien
na een leven lang van elkaar
gescheiden te zijn geweest;
maar al gauw hadden we
elkaar haast niets meer te vertellen;
weer dreigde een scheiding,
maar ik heb besloten
om ons bij elkaar te houden
en het contact op te voeren
om die eenheid te worden
die we…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 791 Ik wil weg, ver hier vandaan,
Gewoon verdwijnen, gewoon weggaan.
Alles achterlaten, geen pijn, geen verdriet,
Even geen problemen of ellende in het verschiet.
Was het maar zo gemakkelijk, kon het maar,
Het leven zoals het nu is, is zo vreselijk zwaar.
Waar vind ik mijn rust, mijn sereniteit,
Waar is het gebleven, sinds wanneer ben ik het kwijt…
'In het zelf'
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 124 Niets gaat verloren wat niet
meer is, wat we niet kunnen
meedragen, komt in het zelf
terug als we dat willen, we
mogen niets anders vragen.…
emotionele woede
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.105 Zijn gedachten nog bij geluk
Zijn emoties voor na de wedstrijd
Zijn hartslag nog bij het verlies
Wat begon met een diepe buiging
Propte zich op tot een rode ballon
Die hem zijn kwaadheid liet uiten
De winnende tijden
Veranderden in verloren jaren
Die hem van binnen kapot maakten door de drank
Gedachten bij zijn alles
Maakten emoties…
Ingesloten,
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 273 trekt de muts nog meer
over zijn bevroren oren
er hangt 'n ijspegel aan zijn neus
zo koud was het nog nooit te voren
baant hij zich 'n weg
door het vergeten oude bos
waar niets meer groeien kan
op het bevroren groene mos
vervreemd van donkere bomen
koud de rilling over z'n rug
uren lopend in foute cirkels
vergeten hoe de weg terug…
Verloren schelpen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 137 schrale woorden vallen geruis en hulpeloos
tussen kust en strand
wachten op het ochtendlicht
als korrels zand
dan gebeurt het wonder
aangeraakt door dageraad en tederheid
zingen vroege vogels
verdelen uren in gedachten en dromen
van breekbare mensenogen
en lotsverbonden kwetsbaarheid
dromen neigen plots
tot werkelijkheid
je plukt het…
voor Herman, verloren maan
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 274 ik sluit de nacht
en proost op duisternis
hij stilt mijn dorst, slaapt in mijn armen
zoals de dwaze bladeren in de wilg die zwijgen van geluk
onder de huid van een volle maan
zachter proevend
en nog verder
ik luister of ik iets hoor maar niets beweegt
zelfs niet naar de mooiste gedichten van jou
gestoffeerd op het eerste gezicht,…
Het verloren testament
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 221 De mensheid evolueert door natuurlijke selectie;
uit goedkeur komt de volgende generatie voort en
de afkeur rust in de berm van de evolutie.
Om te ontdekken waar het mens zijn voor staat,
sluit ik mij aan bij een groep hooligans waar elk
individu in het collectief opgaat; de groepsinvloed
doet mijn normen verbleken en ik ga op in het
veelkoppig…
Verloren Muze
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Ik slenter somber zonder inspiratie op de pier
de zo vaak helende zee werkt niet mee, een
man met ‘n gezicht als ‘n donderwolk passeert,
alsof ik mezelf tegen kom en schiet in de lach
in mijn hoofd klinkt het lied ‘Stormy Weather’
ik draai me om, de pier is leeg er is niemand
heilig vuur brandt weer als ik huiswaarts keer…
Het Gegeven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 184 Als een Kut
de strategie bepaalt
weet de Generaal
Het is zinloos
Ik heb verloren…
Ontsnapt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Weet je je hart niet te vinden
bij de schaduwen over zonverlichte wegen,
dwaalt het rond in alles wat donkerder is
dan het einde van een gesloten wildernis.
Niet alle daken zijn van steen,
druppelt er verdwaalde regen doorheen.
Je zult moeten vluchten naderhand,
wat ons redt is onze vijand.
Hoor je de klok tikken tijdens het idee
dat de…