Verloren lente
Haar hals draait zich zo
dat zij soepel het water
tussen diep en ondiep
kan aanschouwen
een plaats waar bevlogen
uitrust en twijgjes
het zwijgen verdiepen
bijt hij zijn tanden bloot
het klappen geeft lentegeluid
maar eenzaam waakt zij naast de nekslag
verloren, eer nieuw leven ontwaakte
Geplaatst in de categorie: emoties