Alle inzendingen over moed

zich uitstrekt alsof het ontwaken een herrijzenis is geraapte stenen doen geen kwaad de mantel kraagt aan de warmte van het lichaam het gebiedt het leven de tijd te herzien en de illusie om dromen waar te nemen is het bont van de laatste vos een late bloei kent haar vrucht en kleurt het blad naar believen, stoïcijns zijn behoeft geen moed…

Nu je moeder op sterven Ligt bel ik je met de Moed der wanhoop op Jij sterke man die Zo stoer ooit je moeder Verlaten had om nooit meer Bij haar weer te keren Als ik vertel dat 't einde Nadert van haar die jou Het leven gegeven heeft En dat ze in haar doodsstrijd Jouw naam noemde en naar Jou gevraagd heeft zeg jij Rustig in…

We dwalen in een vierkant land onze gezamenlijke waarheid kent geen verfstreken meer het leenschilderij is veranderd in een maagdelijk doek droom niet, verzin niets verlang niet meer lijkt het namens de kunstenaar te zeggen we schaduwdansen achter de horizon waar herfstvogels afscheid nemen met nieuwe moed als levensbloed ben jij…

vol en ga nog ergens naar toe Alles moet je zelf verdragen ook al ben je zo ziek, zo moe dit is geen menswaardig bestaan geef dat nou maar eens toe Ik weet waar ik over praat ook ik ben vaak zo moe op een andere wijze dan wat doet het er nog toe Een knuffel is dan zoveel waard het doet je goed het maakt je blij het geeft je weer moed…

Praat niet over moed en zwijg over lef. Er is zoveel vrijheid, er is zoveel nu. Er is IK BEN. Ik Ben in dat grote Licht. Versmolten met alles wat er is. Wijsheid, liefde, bazuinen en trompetten. Een blik in de tuin, meer was me niet vergund. Wat ik zag, staat op mijn netvlies gegrift.…

Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen, Gods jonge vingeren verwekken mij. Ik laat u nog een zachte zomer over, Het huis van liefde waar gij achterblijft. Treur niet om mij, ik loop op wolken, tover Met Peter en met Geert ons eigen paradijs.…

‘Waarom doodt in arren moede, Waarom doodt mij uwe woede, Daar 'k u nooit beledigd had?’ ‘Waarom licht gij?" bromt de pad. --------------------------------------------------------- Vertalingen en navolgingen in poezy (1884)…

of de groeiende kracht van zachte klinkers in woordenmonden, de verlossing van de bandhond, de krijs van de uil, de moed van de muis. weg jankende verslagenen. aarzelend het juichen nu, schittering in oog. Het andere dicht- geknepen voor te volle zon. mijn jeugd als verloren voorwerp, gehavende poëzie door gebalde vuisten.…

God is goed in alles wat Hij doet En groot van goedertierenheid Hij bewijst mij zoveel goedheid En geeft mij steeds weer moed. God is goed in alles wat Hij doet Bij Hem voel ik mij geborgen Want hij weet van mijn zorgen Hij is er in voor- en tegenspoed.…

oh wee spanning in jouw hoofd bovenal zo meteen komt je kind op bezoek hij die zijn pappie niet herkennen zal de moed zakt in je schoenen toch let jij op de deur dapper stapt jouw kleine ventje over de drempel geen verwijten noch gezeur het kinderlijk verlangen graag een fijne pappie kijkt bij het voorlezen met…

ik schreeuwde pijn liep rond waar nooit een eind kon zijn ik was het kind ben gestopt met weg te lopen verzamel moed en maak met scherp mezelf bang open een wiegend kind ver in de hoek gekropen ogen dicht de rug heel licht gebogen ben zo terug zeiden mijn moeders ogen ik keek haar aan en heb het nooit kunnen geloven ik wiegde…

Vertrouw maar op de goede God Hij is goed in alles wat Hij doet En geeft steeds weer nieuwe moed. Vertrouw maar op de goede God Want zonder Hem is er geen bestaan En kunnen we geen stap verder gaan. Vertrouw maar op de goede God Dank Hem voor alle mooie dingen Waarmee hij je altijd wil omringen.…

Geef mij een feestelijk gedicht hier op dit nieuwetijdsgewricht het hart, de lever en het bloed willen bezieling, frisse moed Kom, vul je nieuwjaarsvers met licht Schets ons een zonnig vergezicht dat is je dichterlijke plicht tover juwelen uit je hoed poëetjelief wees braaf en zoet Geef mij een feest..…

De angst om bang te zijn is dat genoeg voor nieuwe moed? Ik bekijk elke barrière tot in z’n voeg, ik lees het verband van ongelijkheid die de naamplaat van mensen droeg, waarmee zijn duistere affiches van afscheiding aangelegd, of door de tijdserosie van het voortschrijdend recht, uiteindelijk zal worden geslecht?…

Verzamel maar weer nieuwe moed, koste wat het kost, en doe wat je doen moet. Blijf op je post. Dus hebben wij jou weggebracht. Naar een heerlijk plekje in het bos. Met bomen in prachtige herfstkleuren, en met een tapijt van mos. Deze dag was voor jou, hoe verdrietig hij ook was. Vertelde over jouw leven...…

ik wou dat ik wat moed bij elkaar kon schrapen. hoe je het ook bekijkt, je bent de klos maar de boom daarbuiten weet nergens van ik kijk hoe hij beweegt in de wind in de late middagzon. er is niets meer te zeggen nu, alleen maar wachten.…

Begin de dag altijd met de dromen van morgen die schitteren in je ogen en je geest want deze maken je sterk en vol goede moed en leiden je naar de toekomst.…

In zijn geest is hij vitaal, hij wil van alles doen voor ons allemaal Zijn lichaam wil niet meer zo goed Maar ondanks alles zie je in zijn ogen de moed De moed om door te gaan, door te leven De wilskracht om ons zo lang mogelijk zijn liefde te geven.…

En met carnaval heb ik daarvoor een ander soort moed. Ik heb dan maar een masker opgezet. Zodat er niemand is die op mij let. Ik doe alsof ik vrolijk door het leven ga; zonder 'het prima' is mij de eer te na. Ik ben dan gelukkig, gek en in de war. Het leven voelt wat minder star.…

Miljoenen mensen bezitten een smartphone. Bijna iedereen kan iedereen bereiken, vanuit kantoor of luierend in de zon. Zelf een brief bezorgen bij familie, in Australië. Geld sturen naar een missionaris, in Gabon. Duizenden ingenieurs gingen samenwerken. Duizenden brokjes techniek vonden elkaar. Duizenden jaren heeft het proces geduurd,…

Een beetje nerveus, maar vol goede moed Niets wees op een dag vol tegenspoed Een race door het Limburgse groen Draaien en keren over de heuveltoppen Doorgaan waar anderen stoppen Hier is het de wielrenner om te doen Maar plots een gebroken stuur Het doofde mijn vuur Kin kapot, tand gebroken Maar erger nog, mijn droom vervlogen Die anders…

Wanneer hij haar laatste moed nu had verdreven had ze beter meteen om euthanasie kunnen vragen.…

Waardering is dan niet het hoogste streven, maar toch ... het moede hoofd wordt opgeheven, de dankbaarheid zorgt voor een nieuw begin. Helaas voor mij geen vriendelijke groeten, geen lintje van mijn dierbare vorstin, de brief bevatte tal van dreigementen. En erger nog, men aasde op mijn centen. De rechter vond mijn rijgedrag te min.…

" uw bezoek is mij zoveel waard of gewoon een leuke ansichtkaart het is een teken van buiten waar in leven mensen fluiten mensen vol van trotse blijdschap en vol van goede moed laat u ziekte bespaard blijven en kom eens langs, dat doet goed…

woord verdoezelt in verborgen taal synoniem aan het einde nu zichtbaar in een schrikbeeld De tranen echt van zilver in een intens verlangen naar overleven De vaag geëtaleerde gruwelen verscherpt door de verbintenis nu opgedrongen naar het centrum van ons leven Een onbeheersbaar gevecht onderworpen aan angst Wat blijft is alleen haar moed…

haar heerschappij door snauwend onderschreeuwen brult om dit land bevelen Binnen past een ander pak om zwart zien te verbloemen Achter gebroken enkelglas blijft het louter lyrisch kristallen bolle beelden kiezen ze omlijnen steeds verliezen Zolang een ijzig vooruit blikken evenwicht voorspellen moet Vol goed bedoelde moed…

' Jouw ogen vol licht die mij moed gaven. 'Waar is je glimlach?' Je glimlach vol vreugde. Je glimlach waar ik van hield. Jij bracht mij in een andere wereld. Een wereld met jouw ogen, jouw handen en glimlach. Nu ben ik terechtgekomen in mijn vroegere wereld. Een wereld zonder jou, een wereld waarin ik hoop op jou.…

geloof in zonneschijn na regen na ieder dal toch weer een top en zit het eens een keertje tegen lossen we dat samen wel weer op ik geloof soms tegen wil en dank na één stap terug: twee vooruit is er van hoop een laatste sprank komen we er samen wel weer uit in: we slaan ons er wel door of: gaat vast beter volgende keer en de moed…

Want ik wil de moed echt niet opgeven. Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

een zomers briesje De ogen grijpen naar een ster Die langzaam in gouden druppels Smeltend mijn horizon inkleurt Ik proef hoe de warme gloed De mond van elke porie kust Maar mist zweeft de afstand tot een gat Mijn vingers krassen onbewust Hulpkreten zijn logge lichaam Hopend op de tussenkomst van zon ...al weet ik niet of hij ooit de moed…