Alle inzendingen over moederschap

Zo ligt zij daar, haar handen in de schoot, over haar zinloos moederschap te mokken: haar ene, de zachtmoedige is dood, en Kaïn, die het teken draagt, vertrokken.…

en met een stem vol moederschap laat zij een opdracht aan de planten na: wees daar, eis water, als ik niet meer ben. alles wat weerloos is en eindigt verdient een voortbestaan. geen ding.…

Vrouwen zijn er voor gemaakt het krijgen van kinderen het zwanger zijn het meest het bevallen het minst maar dan hebben vrouwen een baby,'n meisje,'n jongen en die worden bemoederd dat bevalt haar het meest! En als de kinderen het nest vrijwillig uit zijn gevlogen dan gaat moeder de vrouw haar eigen man bemoederen en noemt hem 't liefst…

Het is die gedachte die zich heeft genesteld die eerlijkheid die zij zuiver wilde voorstaan, veel staat al ergens genoteerd en vastgesteld voortaan hoeven we zelf niet ver weg te gaan. We hoeven niet ver te zoeken wat bij ons hoort het verschijnt op een dag vanzelf in ons leven, aan het firmament borduurt ook tijd onverstoord net als bij jou…

Haar wereld was niet meer dan een illusie Ver weg van onze werkelijkheid Haar moederschap uit het verleden naar vandaag Was zij al jaren kwijt Dat alles zonder haar weten Dat alles tot onze spijt Haar wereld was zo donker Zo zonder zon of licht Zo nutteloos en weg van liefde Het leven om te leven alleen nog maar als plicht Zo onvolkomen…

Ze sleept een paar netten aan verwacht een paar handen knijpt de ontgroende man in de parmantige jonge billen ze is een fikser van manhaftigheid met een zwaar moederschap alleen ze doet dat in het aarden zoals vissen in het water dat doen sterk en wilskrachtig maar ze omwikkelt het zacht of ze speelt gewoon de dommekracht zoals vrouwen…

Met moederschap tussen d'r oren was 't leven voor haar als een sprookje. D'r geesteskind was nu geboren! Gelukkig was zij met d'r spookje. - En Jan zei: 'Ik vind het ontroerend. Je brengt me totaal van de kook, meid! Je bent inderdaad geestvervoerend, als jij met je kinderkar spookrijdt.'…

Het moederschap der kinderen zal hen redden. Stil is de liefde van het vrouwelijke. De macht van liefde is weer terug. Een kracht die alles heelt. Luister stil naar de zoete fluistering. Hoor het lied en de stem van de moeder. Luister met gesloten ogen. Het lied van moeder aarde weerklinkt. 29 mei 2008 8 Ries van Meerten…

De hap was plots, een fractie van een tel want veel heeft een schaatsenrijdersstel niet om het lijf al was hij stijf en zij vol van honger naar haar moederschap. Even later klinkt - ver weg - gesnater. Nog geen kringel krast het stille water.…

‘k zou zo graag je hemel kleuren met pastel en blauw een oranje gloed bij de horizon een vredig schilderij om eindeloos te kijken voor als het leven je pijn doet jij hebt je schets allang gemaakt je potloden liggen klaar ik zie donker en licht er mogen wolken zijn ‘k zou zo graag je eeuwig beschermen voor donker en kou…

Maar o, wat doet het pijn soms, dat geamputeerde moederschap! Ga, mijn jongen, leef je leven, volg je pad. Sla je vleugels uit en vind jezelf! Want daar gaat het toch om in dit leven? Af en toe vul ik de leegte met mijn tranen. En het is goed zo.…

Ze boycotten de nieuwe hulp niet, vechten niet voor 'n ander moederschap ze leven bij de dag, plukken minuten als bloemen. Veel zaken zijn soms niet te bevatten, door dat ene hard uitgesproken zinnetje. Leg het vertrouwend weg in de kamers, 'n hart heeft echt ruimte, is er goed voor 'n spanningsveld levert allerlei gedoe op.…

Dus vanaf dat moment, dat prille begin begint ‘t moederschap. Hoeveel mooier zou ‘t zijn: de 3e zondag in mei: uit te roepen tot: Partnerdag? Immers, zijn zij degenen die: door vuur en vlam weer en wind, ziekte en verdriet, moeder de ganse dag van alles voorziet? Bij deze.…

‘Zwijmlend van honger, en van moederschap bliksmen-verblind en 't ingewand doorflitst, heeft, bij de trill'ge guurt van winter-nacht, in 't gladde leem van een doorweekte sloot, deze wolvin, al hare tanden bloot, geworpen zeven jongen, schicht aan schicht.…

Luid piepend naar de kolonie Sprintend van hol naar hol De adrenaline pompt Hij onderscheidt het dunste detail Het lam op de rotsrichel Dan schrijft hij met vleugels de letter V Duikt in een wijde boog In glijvlucht met de klauwen vooruit Treft het lam in de nek Waarna het graaiend neertuimelt Neerstort op een gekartelde klif Het moederschaap…

En onder duizendvoudig blaten van de beangste moederschapen en het hinniken van schichtige paarden wordt gemelijk het bevel voltrokken; tot aan de ontdekte allerlaatste, de kleine smekende verstekeling, gehaast in het wagenkrat geworpen. En zij zijn weg gelijk zij kwamen, de mannen met de dorenstokken.…