225 resultaten.
gevleugeld worden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 van kinds af aan
wilde ik kunnen vliegen
het moeras zompig voorbij en
vlerkend tussen het blauw
van de dreigende wolken
vluchtend naar de toekomst,
op eigen benen staan
de zon tegemoet ging ik
stralend ten onder…
verlammende stilte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 er is daar de traag wurgende
omhelzing van de slang
de ijzeren klauw uit het
gapende ravijn
het zinken in de giftige grond
van het walmende moeras
de inktzwarte duisternis die
het bevende licht verslindt
er is daar de verlammende
stilte in de angstdromen
van de nacht…
't Is lang geleden
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.559 'k Hoor ruisen ons moeras - zo noemden wij 't,
Mijn vriend en ik - vol angstig rits'lend riet,
Met, soms, een zichtbaar wieg'lende karkiet
Er om eerst bos, dan heiden, vlak en wijd.
Wij stookten vuurtjes, veilig, niemand ziet
De blauwe rook. Over ons, dreigend, glijdt
Kraaiengeroep, vreemd, wild, door de eenzaamheid. -
Leeft hij nog?…
Een ander paar mouwen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 421 Waar ik een mozaïek voltooi
En een matglazen poort vergrendel
Door een valbrug
Ben ik met het gewemel verbonden
Ik maak mezelf wijs
Dat daar ruimte en tijd en stof
Een achterhaalde orde zijn
Die je herschikt
Kneedt in een andere vorm
Of gewoon domweg
Met een verlichte zucht verdrijft
Rondom liet ik met mijn zuur verdiende centen
Een moeras…
horror
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 543 je draaft op een draak wier tong smeult
een harnas van opgepoetst chroom draag je
leren teugel snijdt in eeltige handpalm
te wankel, te loom, te lomp in het zadel
zeul je de bronzen koets door drasland
slikgas welt op in een weeë bel
de malariamug zaait haar sporen
talmend knal je de zweep op zijn flank
stug van verveling tel je de schubben…
Het veenkoloniaal volkslied
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.992 Boog zich over d'oevers
Van de bruine plas
En verborg de diepte
Van het zwart moeras.
Zie, daar nad'ren mannen
Met een ijz'ren wil.
Aan de zoom dier poelen
Staan zij peinzend stil.
Broeders op ten strijde,
Op, de band geslaakt,
Die de schatten kluistert
Door 't moeras bewaakt.…
we blijven hakketakken
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 174 daardoor zakken we al maar dieper weg
in 't moeras van ons eigen ongeluk!…
Alcatraz
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.874 Kunstmatig traliewerk dat me kastijdt,
geeft uitzicht, helder als doorzichtig glas,
maar zie: vlak voor mij een zuigend moeras
dat giftig dampt van de onverwerktheid.…
Een ijzeren weg
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 190 De blik gericht strak naar
het eind, niet naar omlaag
waar zwart moeras zich roert.
Geen stok, geen uitgestrekte
hand, maar voet voor voet
van hak tot teen, van hak
tot teen, rechtop.…
Waar rees 't eenvoudigst volk door eigen kracht zo hoog
poëzie
4.0 met 2 stemmen 504 Waar rees 't eenvoudigst volk door eigen kracht zo hoog,
En streefde uit laag moeras tot aan de sterrenboog?…
In de paalhouding
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 191 het beroemdste levend standbeeld
siert niet de straten van New York
of de wandelgangen in Parijs
maar weet het publiek te behagen
met zijn luchtpriemende snater
tussen de warme kragen
langs duinmeer en moeras
in het land van wieken en water…
Herboren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 Kom, pak mijn hand
dan trek ik je uit het moeras
zie je aarzeling
begrijpelijk
omdat ik er zo lang
niet voor je was
door zwakte ontzield
kon ik de druk van buiten
niet weerstaan
maar ik ben terug
je Verdwenen Zelf
ik til je op
houd je stevig vast
laat je
nooit
meer gaan…
Alleen maar kijken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 78 Een vlucht wilde ganzen gesponnen uit zonlicht
De schuwe roerdomp in de geslotenheid van het moeras
Een veldleeuwerik jubelt naar beneden
De zwaluw brengt zielen thuis
Een weemoedige engel schildert
Het licht van de beeldenzee
Ik zal de dag roerloos ondergaan…
Afwezigheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.570 Jouw afwezigheid
een breekbaar masker
danst in het moeras
jouw aanwezigheid
de zon
die je huid verwarmt
ochtendmist
verandert adem
in nevel
spinnenwebben
als geweven
herinneringen
golven in schelpen
fluisteren jouw stem
een komeet in de nacht…
Karien
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.337 Op een zonnige dag
stapte je zomaar uit de trein
rijdend nam hij je mee
naar ver van hier
klaterend was je lach
stralend waren je ogen
tot je langzaam aan
wegzakte in het moeras
ik pakte je hand
maar raakte hem kwijt
hij zoog je weg
naar een land
ver van hier
..ver van hier…
Elfjes suite 2008.06.02
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 345 Depri
mensen zijn
moeilijk te helpen
ze zijn hun eigen
moeras!…
slagaardelijke bloeding
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 259 oliegolven die de zee bedekken
de zo zeewaardige en aardige
vissen en vogels nekken
land moeras en stranden vervuilen
als aanklagende gedenkzuilen
ondertussen blijft
moeder aarde lekken
in slagaardelijke bloeding
haar levenssappen
ter nagedachtenis hoe wij...…
Als
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 196 Als je mocht denken
Dat ik verzuip
In dit moeras
Dan heb je
Het mis
Als je mocht denken
Dat ik hier
Ten onder ga
Dan heb je
Het mis
Heb je
Ooit gezien
Hoe sterk
Dat ik ben
Heb je
Ooit gezien
Hoe veerkrachtig
Dat ik ben
Mocht je denken
Dat ik
Door jouw ellende
Mezelf verliezen zal
Dan heb je het mis
Dan heb je
Dus…
stenentaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 in de zachte omarming
van een moeras misschien
wie beitelt jouw naam
in een glanzende steen?…
The afkick
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 690 Bruingeel verbrande vingers
Wroetend in mijn verbrande geest
Zoekend naar het recent verleden
Opiaten verslaafd onbewust beleefd
Vervorming van het ondergane
Vertroebeling van wat was
Weg uit die poel der verdwazing
Trek ik mijzelf uit het moeras
Vechtend word ik opnieuw geboren…
ONBENUL
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.457 Triest eigenlijk, om mee te tellen,
Wat ordinair om als een kikker
Levenslang je naam te kwaken
Tot een moeras dat je bewondert.
(vrij naar Emely Dickinson)…
Dagboek
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 328 Tussen huisstof en memorie
las zij zichzelf terug
in tijd
Een handgeschreven
jeugd in puberaal
moeras
waar ratio verdwaalde
en kalverliefde
toekomst las
Memento mori
voor haar dromen
die ooit staarden naar
de sterren
maar nooit verder dan
de zolder zijn
gekomen…
Mythe van de getilde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 164 Ik wakker
eeuwen achter mij
in een land dat afwijst
met een glimlach doe ik alle moeite
om lief te hebben
men verstaat mij niet
omdat ik de taal niet spreek
wegdrijvend in het moeras
van hun woestenij
ik wakker naakt in opnieuw ontwaken
als kaalgeplukte domme gans
omdat er niets te halen viel
behalve dan een simpele veer.…
Hasseberg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 De Hasseberg was
vaste bodem
in het moeras
een baken
in het nachtelijk uur
brandde er een vuur.
Op de berg woonde
Hasje de heks
de mening toegedaan
er komt slecht volk aan
doofde zij het vuur
reizigers wijd en zijd
waren de weg kwijt
verdwaalden, zonken
in het moeras verdronken.…
Teruggevonden
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.413 Lang geleden
vertrok ik
zoekend
naar het waterrijk
moeras van vergetelheid
om zonden
en fouten
van mij af
te spoelen
en voor even
weg te zinken
in het niets
maar deze illussie
bleek voor mij
niet te werken
totdat jouw hand
mij omhoog trok
en jij mij vroeg
waar was jij
twintig jaar geleden?…
De witte wieven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 216 We maakten
de akkers in hun diepe slaap wakker
Gejaagd door de onstuimige wind
dronken we druppels van morgennevel
We vlogen tussen de landerijen
en dansten loom boven het eindeloze veld
Zingend verdwenen we alweer
in het moeras van los zand…
Avonduurlijk
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 917 langzaam, heel langzaam
sluipt de vurige tijger weg
achter de donkere bomen
duikt onder in het moeras
van de slapende schijn
ziet niet de ontwakende zebra
die heimelijk omhoog klimt
voor nachtelijke toelichting
ze draaien om elkaar heen
in het avonduurlijke woud
zonder elkaar ooit te treffen…
I – intro tot de kale berg-
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 voor de ochtenddauw 2015
via de bruidsbloemlaan
naar de ondertrouw
naar kalenberg
de sleutels bij de buren
lucht met de rietmug
doorvoer groningse
bevingen zijn zeker
gevangen in water
in de vier winden
een rietgors op lagarde
moeras toch 't weer
op de kalenberg -
de dagen gaan dauw na dauw
nauw in hun weidsheid…
Existentiële vraag
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.250 Dat uit het hijgen van mijn
borst, uit dat moeras, uit van
mijn dromen de benarde damp
de kracht getrokken moet
voor lachen? Leef ik mijn tijd
te snel, waardoor de donkere
materie van de aarde zelf
als zij haar kans krijgt, mij
terneer drukt en haar tol eist?
---------------------------------
uit: 'In die tijd die', 2016.…
In de maak
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 101 Als dat wil zeggen indien
in Keulen en Aken opeens
naamloze generaties
in de anonimiteit verdwenen gelederen binnen hun muren
zouden rijzen uit hun moeras
Als en indien evenzeer onverhoopt de weg tussen Keulen en Parijs dat wil zeggen
het zanderige pad naar Kom post Stella plots in het niets oplost
Als dat wil zeggen als ware
de pelgrims…