Alle inzendingen over moment

Alleen in de kamer in het holst van de nacht Ik heb het er weer niet te best afgebracht Allang niet meer nuchter, maar net nog niet dronken Toch stiekem nog één keer mijn glas volgeschonken Alleen op de bank, het is bijna te stil De stem in mijn hoofd zegt precies wat ik wil En ik word als mezelf, er is niemand die kijkt Van de stilte, de nacht…

Er was een klein moment dat wou zo vreselijk groot, maar bleef geweldig onbekend tot na haar dood.…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

Kleine witte wolkjes drijven langs de hemelboog. De ondergaande zon kleurt ze hier en daar wat roze tegen het zachte blauw. Het wordt avond. De zon zakt achter de huizen aan de overkant. Nog even, en de schemer verdeelt zich over bos en veld De merel zingt nog zijn jubelend lied. zwart tekent hij zich af in het schaarser wordend licht…

Katers en poezen leven in een paradijs, waar mensen ooit werden uitgedreven. Zij slapen in een zaligheid, waar geen mens leven kan. Weer wacht het paradijs op ons, wanneer mannen verlichting zoeken, en vrouwen poezelig durven zijn. Lieve mensen, wees gewaarschuwd. Mijd verboden vruchten. Eet eerlijk brood. Drink rode wijn.…

Het water in de rivier neigde tot deinen merels floten er hun hoogste tierelier geheimen hulden zich in bomen wilden enkel stilte vangen als klankbord voor een bede waar ik enkel van kon dromen doch het antwoord bleef tussen wiegende takken hangen wat mij zeer verdroot een lang verdriet raakte vlot en in serene stilte trok huivering…

van weemoed hun komst op een vast moment vragend hoe het met je is wippend op de bank van ongeduld, niet zien je droefenis nou we gaan weer en nog een fijne dag nog snel uit de snoep trommel een traktement Daar zit je dan, geleefd het leven gedanst en gezweet wachtend op het volgende moment van ...…

soms heb ik dat dat ene moment dan voel je je meer dan je werkelijk bent dan ben je even iemand die om het leven geeft die de waarheid van het leven vasthoudt in haar greep een moment van enkele seconden kan je leven weer moed in spreken kan de wereld weer laten zien op een manier die je niet zag een moment van enkele seconden kan…

Terug naar het moment Dat je mij intens beminde Langzaam zweven mijn gedachten Naar een leeg gevoel Toen je weg was gegaan Langzaam zweven mijn gedachten Huilend de tranen die we samen lieten gaan Mijn lijf hunkert naar je lichaam Terug naar het moment Dat je mij intens in liefde nam...…

Daar troost ik me bij, en ga verder, omdat dit ene moment, te snel voorbij is gegeaan.…

Soms hoor ik onverwacht weer achter gewone woorden die je uit een zoveel zuiverder en zachter, adembenemender geluid, dat ik opnieuw naar je moet kijken of ik je nooit tevoren zag. Laat al die jaren maar verstrijken; zolang ik dit bewaren mag kan jou en mij de tijd niet deren: weer voor het eerst met je alleen hoor ik de harmonie der sferen…

Ik heb momenten dat ik huil wat sikkeneurig ben en pruil. Ik heb momenten dat ik lach om wat ik zie of gisteren zag. Ik heb momenten van intens verdriet kruip in een hoekje waar niemand mij ziet. Ik heb momenten van heel groot geluk en dan kan er echt niks meer stuk.…

zijn er van die momenten dat ik jou meer dan vreselijk mis…

Het gaat niet om de momenten, dat we alleen maar ademen Maar juist om de momenten, die ons de adem benemen Het gaat niet om de momenten, dat wij onszelf verliezen Maar alleen om de momenten, dat wij gevonden worden Het gaat niet om de momenten, dat wij stoppen met leven Maar vooral om de momenten, dat wij het onverwachte de kans geven…

mijn hand kruist de vier windstreken terwijl mijn stramme benen op de versleten plank pijnlijk wenen de ogen verstard gericht op een beeld van verbeelding aan wie ik mijn verloren hoop met droge tranen schenk de geur van een gedoofde kaars is als balsem voor mijn pijn in dit moment van alleen zijn…

Er zijn van die momenten dat je er daadwerkelijk aan denkt nu moet de tijd nog komen dat je er ook echt aandacht aan schenkt.…

Onzichtbaar aanwezig Voel ik je bij me Ontastbaar Omhels ik je Gescheiden door ruimte En door tijd Fantaseer ik je Tot het eindelijke moment..…

De herfst slaat om zich heen of reageren wij de luchten, bomen, dieren, mensen omdat het tijd is Natuur verwoordt het zo in cyclische cadans seizoenen, vreugden, zuchten, hopen en wachten langzaam Momenten zijn aan zet dicteren wat gebeurt maar ik wil huilen als ik pijn heb en zelf beslissen…

Stel er was eens een moment Dat ik voor even vrij was Dat heel de wereld Voor even van mij was Een mooi moment, Heel even maar Al je zorgen Voorbij En dat daarna Het uit is met het feest Je alles weer vergeet Maar misschien, wie weet Is dat moment dan wel zojuist Geweest…

Als er ooit één moment zou kunnen zijn, waarin ik alles zou kunnen plaatsen, dan zou dat moment JIJ moeten zijn in alles wat je bent....…

Ik lig en jij bij mij Wij zijn eenvoudig waar We liggen waar om waar te zijn Je vleit je in mijn zij We liggen draagbaar Opgevouwen in het licht We liggen licht om waar te zijn En ik verdwijn maar Goed gestemd kom ik in waarheid om In de feitelijkheid van jou en mij In variaties op de tijd In de variaties op werkelijkheid…

Zo had het moeten blijven: Jij 28 jaar en gehaast. Ik die je de weg wees naar het station. En dat ik daarna koffie dronk, me afvroeg of je de trein haalde. Jij die geen tijd had om te denken: vriendelijke man. Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien. ------------------------------------ uit: 'Zen uit eigen werk', 2005.…

Ik zie het aan in dit moment en wens dat ondanks ons vertrijken het beklijft. ------------------------------------------ Uit: 'Boven de koude steen', 2007.…

Tijd staat soms schril in oneindig loze momenten uit het verleden stille prenten vallen de uren en dagen stil Totdat de tijd ons inhaalt sloom en constant bleek en broos vervaald gebouwd op wankel drijfzand Momenten, die traag vervagen tijd aaneengesmeden tot in lengte van dagen langzaam weggegleden…

Zo'n moment waarbij men soms een traan misschien maar moeilijk kan bedwingen. Want bij niets raakt men zo aangedaan als aan dierbare herinneringen.…

Geen Stijl gaat een beroep doen op de wet De mannen kregen informatie onder ogen Waaruit zou blijken dat de Vara heeft gelogen Ze werden onterecht als derde weggezet Is hun beschuldiging van fraude werkelijk waar Dan zijn ze vast TV moment van vólgend jaar.…

M'n plaatsje,soms wel een hindernis er gaat in het leven niet zo mis wat het leven me dan zo bied het zijn momenten, waarvan ik geniet!…

Niet weg mogen gaan want willen dat alles hetzelfde blijft zoals vandaag op ons moment in de morgen en de dagen erna Liever nog met een leugen leven dan het niet meer kunnen schelen waar de een en de ander gebleven dat jij eens echt dood zal zijn Elke dag steeds aan je denken een betonnen engel geschilderd in de kleuren waar jij van houdt…

keer op keer roep ik je op zolang de harteklop mijn handen stuurt met mijn muziek lukt het je uit de winterslaap te wekken te laten nestelen in ongesproken taal mijn adem, maar vooral ook het verhaal, waarvan de tekst voor eeuwen is geschreven je te verleiden met de klanken intonatie, passie, dynamiek voor luttele minuten even samen…

Er zijn wel momenten geweest in mijn leven dat ik niet aan je dacht dat is waar Maar dat was vóór dat ik je ontmoet had…