Alle inzendingen over moment voor mezelf

Als ik schrijf communiceer ik met mezelf, vraag me dan af waarom twijfel en onzekerheid. Donkere momenten en pijn van zo heel lang geleden, ik kan die vragen niet ontwijken. Met pen en papier schrijf ik me door herinneringen verwoord zo mijn gevoelens.…

nippend aan jouw beker drink ik als elixer je liefde en les mijn dorst in de meest radeloze momenten waarin ik vrees mezelf te verliezen enkel gekleed in eenzaamheid…

Dit soort liefde kende ik nooit, Geen moment verwacht dat ik ooit mezelf zou verliezen in dat gezichtje van jou, nooit geweten, dat ik zoveel van je hou En al mijn vragen over het verleden, worden overstemd door het heden....…

maria maria, ik zal tijd voor je zijn, ik zal lied voor je zingen, ik zal taal voor je spreken die niemand ooit sprak daar dit lied nog ontbrak. maria maria, je hoeft niet te kijken, je hoeft niets te doen, maar voel hoe jij schittert, zie hoe jouw zilver in krullen verblindt, proef hoe jouw huid de hemel met aarde en water verbindt.…

Ik staar naar mezelf maar ik kijk in andere ogen dan voorheen. De schittering is eruit verdwenen op 't moment dat jij verdween. Wat ik nu zie tot m'n spijt is een koude en vooral lege blik. Ik bekijk mezelf nog een héle tijd maar zie een ander, een andere IK. Mezelf ... totaal verloren lees ik nu op mijn gezicht.…

ik geef de tijd aan een kunstenaar als fijn zand dat schuurt over stilte hij vraagt welke waarde ik wil geven aan enkele uren houdbaarheid wijzers en woorden stromen mij voorbij koud en warm en af en toe een traag verdriet ik zie beelden bewegen de zon komt op en gaat weer onder waarom antwoord je niet, vraagt hij ik wacht op de…

Iedere nieuwe dag wilde ik het beste uit mezelf geven ik liet dikwijls mijn hart breken om zoete liefde te proeven ik viel, keek naar de pijn, maar stond weer op en bleef overeind.…

hoe ik vanmorgen wat langer naar een vlijtige huismus keek hippend in het zonlicht rond de kruimels van het tafelkleed hoe ik in dit argeloos moment mezelf als die huismus zag alsof er niemand te kijken stond naar dit zo alledaags tafereel…

Ik wil niet dood hoor mensen, ben het leven echt niet zat, al heb ook ik van die momenten, dan heb ik 't helemaal gehad. Maar ik zal mezelf niks aandoen, hou teveel van 't leven hier, want ondanks alle rotgevoelens, heb ook ik wel eens plezier.…

in te gaan Want daar zie ik De rivier niet meer Een moment om In rust mezelf Weer te vinden…

niet zijn, want dat ben ik al Zo lastig zo moeilijk zo makkelijk zo gek Ik wil mezelf niet zijn, want dat ben ik al Gek genoeg heb ik aan mezelf geen gebrek…

Geef mij maar een paar dagen en stoor me even niet ik wil niet bij je klagen dat jij mijn tranen ziet Geef mij gewoon een beetje tijd want echt, dat heb ik nodig ik wil gewoon mezelf zijn dan ben jij overbodig...…

Het zwarte schaap Of hoe ze dat ook noemen Niet hetgeen moet Niet hetgeen normaal is Doe wat ik wil En luister te weinig Praat veel te veel En ga gewoon verder Kijk niet om Waar een ruzie ligt Te vaak gehuild en getreurd Om dezelfde verwijten Ik ben wie ik ben Zonder dat jullie weten wie Moeilijk en lastig Maar wel mezelf…

de honger kon laten stoppen, Was iedereen nu blij, Dan was er geen hongersnood, Maar dat lukt niet bij mij Als ik gebroken harten kon repareren, Had er niemand meer verdriet, Hoefde er niemand meer te treuren, Maar dat kan ik helaas niet Als ik al die dingen kon, Al was het maar voor één keer, Was alles nu veel beter, Maar dan was ik mezelf…

Zit soms urenlang voor me uit te dromen, een ieder ziet, dat ik mezelf niet ben... heb jou zó diep in m'n hart genomen, dat ik eigenlijk mezelf niet meer ken... Zit soms veel te lang voor me uit te denken, en iedereen kijkt mij verwachtend aan... ik moet eens stoppen mijn eigen hart te krenken, en maar eens écht voor mezelf gaan...…

Bij collega's ben ik iemand Die niet veel zegt Bij vrienden ben ik iemand Die voor een ander vecht Bij jou ben ik mezelf Je neemt me zoals ik ben Want jezelf anders voordoen Is alsof ik mezelf niet meer ken…

I…

Laat mij blozen laat mij blozen in mijn pijn Zing La ha ha ha ha ha ha ha ha hang te saam Oh La ha ha ha ha ha ha ha ha hang te saam De chaos die ik delf Het is ik tegen mezelf De chaos die ik delf Het is slechts ik tegen mezelf…

Stetson op mijn hoofd Niet te missen teken Van mijn verborgenheid Deksel dat mijn Leegte toedekt Zodat in ieder Geval hij zichtbaar Is waar ik het zelf Al lang niet Meer ben Grijze mist die Draaglijk blijft Zo lang ik Hem maar draag…

Ik haat mezelf omdat ik Geen film meer kan kijken Geen boek meer kan lezen Zonder naar jou uit te wijken Ik haat mezelf omdat ik Een kant moet kiezen Moet ik ervoor gaan Met de kans je te verliezen Ik haat mezelf omdat ik Terugdenk aan die mooie tijden Waar ik jou nog niet zag staan En niet zo erg hoefde te lijden Ik haat mezelf omdat…

als ik met mezelf ben zo samen mezelf bekijk en steeds beter leren ken ben ik toch blij dat we bij elkaar kwamen Je zult maar met een ander in jezelf samenwonen iemand die je niet wil zijn met zo iemand tot overeenstemming moeten zien te komen kan lijden tot aversie en pijn Daarom ben ik met mezelf best wel blij ondanks mijn lichamelijke…

Ik lijk nu helemaal op mezelf Niet meer op mijn ouders Die gestorven zijn Dat te volle gezicht Met ogen halfgesloten Ik ben nu in mezelf gegoten Zoals ik worden moest…

Ik ben mezelf niet, ik ben verliefd, want ik wacht -- al uren op hem.…

Daar Waar Ik mezelf Niet ben Kan niemand Mij zien Kan niemand Mij horen Voel Ik mij klein En verloren…

Momenten vliegen voorbij, Ogenblikken duren hooguit een tel, Ook al lijken ze af en toe Eeuwen te duren in de beleving Van hem die de pijn van Het leven ondergaat, In werkelijkheid zijn ze Na een seconde of zo al weer Vervlogen in de tijd - Probeer mezelf te vangen In het moment, roep hardop Maintenant, jetzt, now, En daana Pats…

ze er nooit geweest hoe dan ook ik blijf schrijven zolang als woorden raken dus je glimlacht en je denkt maar ik bewaar zeker dit moment…

Het klaart op, de storm gaat liggen, de wind neemt af. Wolken breken, de regen, moet het opgeven. Grijs wordt blauw, De gouden zon, wordt geboren, ik voel de stralen, op mijn gezicht en sluit mijn ogen. Direkt voel ik weer kou, het betrekt, de zon vervaagt. Ik voelde me, intens gelukkig, ...heel even...…

Heel even maar Dat ene moment De stilte om ons heen Zonder woorden Dat ene moment Dan weet ik meer dan woorden ooit zullen zeggen...…

Als ze maar momenten hadden dan was het nog te doen Momenten zoals pas geleden toen ik jou zag in het plantsoen.…

Jouw stille woord van angst dwingt mij tot nader denken over het verstrijken van de dagen, terwijl nu, op dit moment, de tijd langs het balkon vervliegt, in de ijle, kringelende rook van onze laatste sigaret. Iedere dag ligt vast en strak verankerd, in het eeuwig herhaalde ritme dat onze dagen deelt.…